สบู่และเหล้า

บทที่ 260 สบู่และเหล้า

พระอาทิตย์คล้อยลงทางทิศตะวันตกแล้ว ไอร้อนเริ่มสลายตัว จักจั่นที่ร้องมาตลอดวันก็ค่อยๆ เงียบเสียงลง แต่หากเทียบกับเกาะสลีปปิ้งซึ่งมีพื้นที่ติดทะเลทั้งสี่ด้านแล้ว ปราสาทแห่งนี้ก็ยังถือว่าอบอ้าวอยู่บ้าง

อีฟลินเดินเหงื่อโซมกายขึ้นไปชั้นสอง แล้วผลักประตูห้องนอนออก ไอเย็นพลันพัดมาปกคลุมเธอทันใด

“วันนี้เจ้าคงทดสอบพลังจนเหนื่อยแย่” ผู้หญิงผมดำ ท่าทางเป็นผู้ใหญ่และมากประสบการณ์คนหนึ่งพูดกับเธอยิ้มๆ “เป็นอย่างไรบ้าง ราบรื่นดีหรือไม่”

อีกฝ่ายชื่อบุ๊ก เป็นแม่มดที่อายุมากที่สุดในสมาคม และยังเป็นผู้อาวุโสที่อัธยาศัยดีมากด้วย อยู่ด้วยกันแค่วันเดียว เธอก็รู้สึกได้ถึงความเอาใจใส่และเป็นห่วงเป็นใยของอีกฝ่ายแล้ว

“ข้า...ไม่รู้” อีฟลินตอบเศร้าๆ “คนอื่นๆ ได้แสดงพลังตัวเองกันทุกคน แต่พอถึงตาข้า เจ้าชายกลับทรงถามเพียงไม่กี่คำถามแล้วก็ให้ข้าออกไป พระองค์ทรงคิดว่า...ข้าไร้ประโยชน์ใช่หรือไม่”

บุ๊กยื่นน้ำเย็นให้เธอ “ไม่มีพลังใดไร้ประโยชน์ จะมีก็แต่พลังที่ยังไม่รู้วิธีใช้ประโยชน์เท่านั้น เจ้าชายตรัสเช่นนี้กับพวกเราบ่อยๆ ดังนั้นเจ้าไม่ต้องกังวลเรื่องนี้เลย”