ของขวัญ

บทที่ 261 ของขวัญ

หลังจากกินมื้อค่ำเสร็จ ไนติงเกลก็เดินหอบกล่องกลับมาที่ห้องนอน แต่ยังไม่ทันเปิดดู ไลต์นิ่ง เมซี ลิลลี่ และลูนาก็เดินตามเข้ามาเป็นพรวน ต่างมองกล่องกระดาษในมือเธอตาเป็นประกาย

“มีอะไรหรือ” เวนดี้อดขำไม่ได้ “อยากรู้หรือว่าข้างในเป็นอะไร”

นอกจากลิลลี่แล้ว สามคนที่เหลือต่างพยักหน้ารัว

“เจ้าชายทรงลำเอียง!” ไลต์นิ่งบ่นอุบ “เหล้าไม่ให้ข้าดื่มยังพอว่า แต่นี่แม้แต่ของขวัญก็ยังไม่ให้ข้าอีก!”

“เจ้าชายตรัสแล้วนี่ว่าให้เฉพาะแม่มดที่บรรลุนิติภาวะแล้ว!” ลิลลี่ถอนใจ “ประเดี๋ยวเจ้าบรรลุนิติภาวะเมื่อไรค่อยไปขอพระองค์ก็ต้องได้เหมือนกันล่ะน่า ข้าไม่เห็นอยากรู้เลยว่าข้างในเป็นอะไร ทำไมต้องลากข้ามาที่นี่ด้วยนะ”

“เอ๋” ลูนาทำท่างุนงง “ข้าเรียกเจ้าแค่ครั้งเดียวเองนะ ไม่ได้ลากเจ้ามาเสียหน่อย”

“ข้า...”

“พอเถอะ เรื่องนั้นไม่ใช่ประเด็น!” ไลต์นิ่งร้องเอะอะ “ลูนาบรรลุนิติภาวะแล้ว เมซีก็บรรลุนิติภาวะแล้ว แต่พวกนางไม่เห็นได้ของขวัญเลย!”

“ถูกต้อง!” เมซีเขี่ยผมขาวที่ยาวปรกตาออก แล้วเชิดหน้าขึ้นว่า “ข้าก็ไม่ได้เหมือนกัน!”