webnovel

Chapter 5: Stalker

"Umuwi na tayo," saad ko.

"Okay, sabi mo eh." sabay hawak sa kamay ko, kaya napatingin ako sa kanya.

"A-anong ginagawa mo?"

"Sinisigurado ko lang ang safety mo baka may-aagaw."

Pakening motherf*cker? Ano na naman ba 'to, palaging fast 'yung heart beat ko nito.

Kinuha ko ang kamay ko sa pagkakahawak niya, mali ito.

"Sorry pero hindi ko basta² pinapahawak ang mga kamay ko sa tao,"

"Oh sorry, do I made you distressing? My bad. Forgive me,"

"Huwag kang mag-apologies, okay lang hindi mo naman sinasadya."

Ngumiti ito sakin na ikinagaan ng loob ko, sumakay kami ng taxi pra mabilis na makarating sa school.

"Nagsi-uwian na," bigkas ko.

"Ihahatid nalang kita,"

"Sige,"

Pumayag ako, my kotse pala siya hala wow mayaman pala 'to.

Umupo ako sa front seat, naaalala ko tuloy si Sir nito mwehehee.

"Ang ganda ng kotse mo, pangmamahalin."

"My father bought this, as a gift actually you'rer the first girl I take-in in my car."

Edi swerte ko pala, sana sakin nalang 'to haha biro lang.

"Salamat ha, ihahatid moko."

"Saan ba sa inyo?"

"Malapit lang, pa-street 'yung direction, basta ituturo ko 'yung bahay para huminto ka."

Diba ang dami kung demand anak ako ng isang CEO eh, sa imagination ko lang pala.

"Ma, penge pera,"

"Para san nak?

"Project po,"

"Ganoon ba ito sayo na, pagbutihin mo ang pag-aaral ha 'wag kang gumaya sa Ate mong tamad,"

Napatingin ako sa kanya at nag-blee.

"Ano, ano tingin ² mo diyan." tanong ni Ate.

"May mata ako paki mo kung titingin ako."

"Tumahimik ka baka gusto mong mamatay sa suntok,"

"Shut up tomboy," sabay alis.

Pumunta ako sa tindahan para bumili ng glue at colored papers.

"Tao po!"

"Ano 'yun ija?"

"Pabili po ng glue at tsaka colored papers sampo, kahit anong kulay po."

"Maghintay ka rito,"

"Sige po Ate,"

Kaya ayon naghintay ako pero nabigla ako sa paparating na costumer, si Sir???

"Oh jennifer, why are you here? buy something?"

"O-opo, ikaw Sir?"

"Kagaya ng sayo,"

Ahh bibili siya ngayon ko pa gets mahina utak ko.

Salamat at naihatid ako kanina ni Edrian kundi baka pagalitan ako.

"Ito na ija," sabi ng tindera.

Kinuha ko ito at nag-umpisang lumakad, lumingon ako sa likuran ko nakita ko si Sir na may binibili.

"Paki ko ba," sabi ko sa sarili ko.

At lumakad ulit.

"Jennifer," napalingon ako.

Si Sir tinatawag ako as expected.

"Ano 'yun Sir?" pa sigaw kung wika.

Siya na ang lumapit, tumakbo siya na ngayon ko pa nakita bagay sa kanya maging athlete.

"You forgot something,"

"H-huh?"

"This," sabay abot ng notebook kung naiwan.

"Ayy muntik na, pasensya na po."

Hindi ito sumagot, nahihiya pa nga ako lumakad.

"A-ah Sir mauna na po ako sa inyo," at ngumiti ng pilit.

"Okay," sagot nito at binalik ang tingin sa tindahan.

Umuwi nako sa bahay kita ko si Lorine na nakataas ang kilay, ano na naman ang problema ng babaeng 'to.

"Ano?"

"Wala lang, may masama sa ginagawa ko."

"Oo, 'yung humaharang ka sa daan," sabay tingin sa pwesto niya at itinaas ang kilay ko. Umatras siya dahil totoo naman.

"Taba,"

Hindi ko na ito pinansin, umakyat nako sa taas nilagay ko ang mga pinamili ko sa lamesa ko.Tamad ako gumawa ng project, mags-selpon muna ako.

Reymark sent u a friend request.

"Ito ba fb ni Sir, ma-stalk nga."

Naks, ang gwapo niya sa profile niya naka 2k pa, famous mo pala Sir. Tinignan ko ang mga comments lahat ng babae nakaka ano lang basta.

Hindi ko nalang pinansin lahat sila hindi naman nireplayan ni Sir, kawawa.

"Sa ngayon matutulog muna ako," saad nito sa kanyang sarili.

Tomorrow.

"Hoy Jennifer! Pinapatawag ka ni Sir, 'wag ka nang war freak riyan." wika ni Angel.

"Tumahimik ka, chimosang palaka,"

"Ikaw,"

"Tumigil kayong dalawa, 'wag kayong mag-away sa classroom," saad ni Ms. Secretary.

"At ikaw jennifer sumunod ka,"

"Ito na nga, kita mo ngang papunta nako 'wag kang bobo, parihas kayong dalawa palaka, tse!" sabay lakad.

Sila nagsimula anong akala nila mahina ako.

"Sir ano po 'yun?"

"It's wednesday did you study?"

"Opo Sir," hindi ko parin nakakalimutan ang ginawa niya.

"That's good, take your seat."

"Bakit? May gagawin pa po ako pasensya na, wala akong oras, hindi ako yaya niyo student lang ako rito."

"It's all about your grades, your not interested to know? Okay then, you can leave, I'm not type of person who begs for attention,"

Nagulat ako ng parang nagagalit siya like panay hampas sa mga gamit niya, tas' 'yung kamay nakapuot.

Lumakad nako, papalayo sa kanya at umupo sa upuan ko.

"Hi Jennifer," sabay ngisi buti may kaibigan akong magpapa-gaan sa kalooban ko.

"Hello Edrian,"

"Alam mo ba kung ano ang tawag sa taong pangit?"

"Ano?" sagot ko.

"Edi, ikaw,"

"A-ako? Pangit ako, Oo pangit naman talaga ako,"

"Biro lang, akala ko matatawa ka, malulungkot ka lang pala."

"But don't be sad I'm not happy if I'm seeing my princess so sad, then tell your prince what do you want so that my princess will not be sad,"

"Sira hindi nako bata, pero gusto ko burger tas' piatos 'yun, gutom lang ako."

"Then your prince will buy that for you," sabay ngiti.