Chapter 4: Skipped

"S-sir?"

"May problema ba?"

"Anong ginagawa niyo?"

"Binubuhat ka, I warned but you didn't listen," sabay bitaw sa pagkakarga niya sakin.

"Aray naman! Ang sakit Sir noh." pag rereklamo ko.

"Umuwi kana, malapit ng gumabi baka kung ano pa ang mangyari sayo sa daan,"

"Ayaw kung umuwi,"

"Why? mag-alala pa sayo ang parents mo, just follow my order,"

"Pero sir naman, ihatid niyoko."

"Seriously? Kailangan pa kitang ihatid."

"Oo sir, sige na please."

"Mahirap maghanap ng masasakyan eh," dugtong ko.

"Fine, just seat in the front."

Nag-umpisa na itong magmaniho habang ako parang masaya sa ginawa niya.

Napatingin ako sa kanya habang nagd-drive.

"Ah sir, sa gaganaping program mahirap ba 'yung questions?"

"I don't know, I am not the holder, why are you asking?"

"Wala lang, gusto ko lang matanong."

"Pero sir, saan ba bahay niyo?"

"Why are you asking?"

"Wala lang, gusto ko lang matanong,"

"Make it clear Jennifer, you ask me alot of questions," saad niya habang tutok sa pinagmamaniho niya.

"Interesado ako," sagot ko.

"So your saying you're interested in my life, anyways do you want to be my girlfriend because of your doings?"

Nagulat ako sa sinabi niya syempre hindi!

"H-hindi ano ba naman 'yan, at tsaka guro ka tas' ako isang estudyante lang, common sense nga."

"Yeah, I'm your Teacher and your my student so we should keep a distance."

"Distansya para san? may ginagawa ba tayong mali?"

"Not yet, but sooner or later."

Ano bang sinasabi niya, nalilito ako.

"Anong ibig niyong sabihin?"

"Whatever, here we are."

Infairness alam ni sir kung saan ang bahay namin.

"Pano niyo nalaman?"

"Maybe I'm not your boyfriend but you're my student, that's my priority to keep my loved ones safe."

"Ganoon ba, bye Sir!" sabay baba sa kotse.

Kumaway ito sakin at agad ring umalis na nakita akong nakapasok sa bahay.

Nakita ko silang mama nanonood ng tv buti hindi nila 'yun nakita.

Umakyat nako sa kwarto ko para magpahinga sandali.

Kinabukasan.

"Saan 'yung assignment niyo?" tanong ni Ms. Secretary.

"Ito 'yung akin," saad ko sa kanya at inabot.

"Hoy beng pakopya naman, hindi ako nakagawa."

"Na-pass ko na tuloy, ano bang ginawa mo bakit hindi mo nagawa?"

"Gumala kasi ako tapos late naring umuwi," napakamot nalang ito sa ulo.

"Yan kasi, dapat nag-iingat ka."

"Sowey,"

Pumasok bigla si Sir at may dala-dalang libro.

"Class, we will having a group project for now, so choose your partner in a count of 20,"

Nakakataranta 20? putek.

Biglang lumapit sakin si Edrian.

"Tayo nalang."

"Sige,"

Syempre pachoosy paba ako nito.

Pagkatapos magbilang ni Sir ay ipinaliwanag niya samin ang gagawin namin, habang si Patrick ay nakapartner niya ang baklang chismosa.

"You're good at giving ideas," saad ni Edrian habang nakangiti, wow pers time 'to kaysa ni Sir puro reklamo.

"S-salamat."

"Tapos na, give me a high five,"

Sinabayan ko siya, masaya naman siyang kasama pero type ko parin 'yung isa aherm.

"Matalino tayo, nagmana sa kawalan," sabay tawa.

"How cute,"

"Ha? May tuta ba? Saan hoy?"

"Wala, I'm just saying that your cute though."

T-talaga ba? Really? Na-shock ako r'on ahh, 'wag kang padalos-dalos riyan Edrian iba-ibang pasabog ginawa nito.

"B-baka nagkakamali ka lang, sanay nakong tawaging pangit,"

Shit nagpabebe na naman ako. dahil sa na 'yun nakakahawa.

"I'm serious, you are really cute," with smiling effect pa, nakakatunaw ng kalooban f*ck.

"Wala ka bang plano ipass ang project?"

Napalingon kami sa harap.

So Sir lang pala.

"Ito na po," tumayo ako at lumapit sa kanya.

"Maganda 'yan Sir, ako mismo nagbigay ng idea."

"Then I would expect that is a trash,"

"S-sir? Anong sinasabi niyo? Hindi po 'to basura!" hindi ko namalayang nahampas ko pala ang ginawa namin ni Edrian sa table ni Sir.

"Palibhasa hindi ako kagaya niyo, matalino at perpekto kaya kung anong negative thoughts ang ibinibigay niyo sakin," galit kung wika.

"I'm just telling the truth, so if you're affected, then you're guilty."

Kahit kailan talaga, masungit siyang tao walang awa.

"Sige ako na, ako na talaga lahat, ako 'yung hindi matalino, 'yung bobong student niyo, matigas ang ulo, mababang nilalang, so 'yan nah happy ka?"

"Lower your voice, there's so many people here, don't show your trashy attitude, you might get a suspension because of your doings,"

"Wala akong paki riyan, kahit ma-kick pako rito wala akong paki, tandaan niyo 'yan, bakit naman ako matatakot marami pa namang eskwelahan riyan hindi lang 'to," sabay lakad.

Bigla akong tinawag ni Edrian.

"Jennifer!"

Kaya lumingon ako, lumapit ito sakin at ngumiti.

"Are you okay? Feeling hurt?"

"Oo, masakit kasi sinabihan niya akong basura."

"Don't mind him I think he's just judgemental, don't know what people feels," ayun may punto siya kakampi na talaga kita.

"Tama ka mukhang ganoon na talaga siya."

"Hayaan mo, tara mag-skip tayo."

"Skip? Baliw papagalitan tayo niyan."

"Ako ang bahala, basta payag ka."

"Sige ba kakalimutan ko muna si Sir, at e-enjoy ang layp ng isang pasaway."

Yeah we skipped, nakatakas kami kahit may mga bantay sa paligid, magaling pala 'to si Edrian.

"Saan tayo pupunta?" tanong ko.

"Eh ano pa ba? Let's get fun, anong gusto mong puntahan ngayon?"

"Gusto ko sa mall, bili tayo milk tea."

"Then it will be my treat for my little princess," saad ni Edrian.

"Thanks my prince," wika ko.

Pumunta kami, maraming tao tas' maraming ring magjowa nakaka-inggit lang tignan.

Sana maghiwalay silang nakikita ko.

"Did you get hurt? Let me see your eyes."

"W-wala, pinipikit ko lang ang mga mata ko."

"Bakit? Dahil ba sa couples? Nasasaktan ka?"

"Hindi sa ganoon, nakakasakit ng eyes inshort nakaka-inggit langs, sana kasi pinrivate nila 'yang mga ganyan,"

"Maybe they're happy, but don't worry I'm here, for now I'm willing to be your man,"

"Totoo? Hindi ko naman 'yan kailangan.

"Pero hayaan mo lang ako, that's what I want."

Hindi big deal sakin ang ganoon kaya hahayaan kita.

Marami akong naubos na milk tea, ganyan ako katakaw na tao.

Pagkatapos non nagdesisyon kaming maglakad-lakad sa park.

Kunting kwentuhan rin.

"Jennifer, I will tell you a secret, so don't tell this to anyone, okay?"

"Syempre, bakit ko naman ipagsasabi secret nga diba."

"Good, when I was in elem I mistakenly throw a paper, do u know what happened?"

"Ano? Pinagalitan ka?"

"Nope, they laugh."

"Bakit naman?"

"Natamaan ko 'yung bully na lalaki kaya pinagtatawanan siya dahil lumanding sa ulo niya, kalbo kasi siya." sabay tawa.

Ako rin ay natawa dahil sa sinabi niya.

"Tapos anong ginawa ng lalaki?" tanong ko na may halong tawa.

"He tried to punch me, but someone already catch his hands, that's why i didn't get hurt."

"Buti naman, sino 'yung tumulong? bagay lang na nangyari sa kalbo na 'yun, nakakahiya pa naman."

"He's my teacher, he's very a good father to us, he makes as cookies when 3 am comes."

"Bihira lang ang ganoon, swerte niyo naman."

"Yeah, feel lucky." napabuntong hininga ito.

-