Chapter 11

Mabilis na siyang pumasok sa loob ng Golden Martial Shop sa pamamagitan ng medyo may kalakihang pintuan sa harap mismo ng shop. Alam niyang espesyal ang mga glass walls lalo na ang mismong lalagyan ng mga items na ibinabalandra sa harap ng Golden Martial Shop. Imposibleng manakawan ito at kung sino man ang sumubok ay may kalalagyan.

...

Sa araw ding iyon ay mabilis na nabenta ang sampong Talismans na ibinebenta ng Golden Martial Shop. Pawang hindi makapaniwala ang lahat lalo na ang magandang babaeng branch manager na si Bái Shu. Talagang hindi niya aakalaing maibebenta ang isang items sa araw na ito. Hindi noya rin aakalaing ang lalaking may punit-punit at marumi ang suot na roba ay mayroong 100 million gold coins na dala-dala nito. Tungay ngang hindi dapat husgahan ang mga nilalang sa panlabas nilang anyo para masabing mayaman sila kaya nga nananatiling nag-eexist ang Golden Martial Shop dahil alam nila ang ganitong klaseng kalakaran.

Those who just brag their wealth even they are Officials or having such a powerful titles are not worthy to mentioned lalo na at ang kailangan nila ay ang mga taong kayang bumayad at bukili ng mga ibebenta nilang mga pambihirang mga bagay. They are fair and giving equal treatment to anyone but if someone is rude to them, then they will use their authority to someone who just keep bragging without a money to spend on.

Satisfied naman ang lalaking nakasuot ng maruming roba nang makalabas ito sa Golden Martial Shop. His name and existence will never be traced of and will never have to make any sense to be seen. Golden Martial Shop protect it's customers privacy at ang transaksyon na nangyayari sa kanila ay lingid na iyon sa kaalaman ng iba. Those who violate Golden Martial Shop rules lalo na ang mga staffs nito including the Branch Manager will be punished according to superiors lalo na ng mismong may-ari nito.

Makalipas ang ilang mga oras ay mabilis na nakarating ang isang lalaking masasabing galing pa sa malayong lugar. Sa itsura at posturan ito ay masasabing bata pa ito. Nasa labinlimang taong gulang ito at malapit ng tumuntong sa labing anim na taong gulang which is considered as teenager (ganap na binata). Talagang ang damit nito ay masasabing kakaiba. Usually kasi ay ganitong ang suot ng mga dayo lalo na at hindi naman ito roba kundi isang custom made na kasuotan na sa unang tingin ay talaga nga namang dayo rito. Pero it's not really uncommon dahil marami ring mga weird na kasuotan ang mga dayuhang naglalakbay rito paroon-parito sa sentral na lungsod. Hindi na ito bago sa lahat dahil ang sentral na rehiyon ay isang lugar na maaaring pumunta ang sinuman dahil ang primary purpose rito ay kalakal at mga negosyo para sa lahat. This is an open place para sa lahat kaya walang problema rito.

Kahit na naglalakad ito ay masasabing taglay nito ang isang kilos ng isang nilalang na galing sa isang noble family but people just stared but immediately look away. This is way too normal dahil marami rin naman ang ganito maglakad, manamit o di kaya ay kumilos gaya ng ibang mga dayo. Meron ngang mas grabe pa dito eh. Most people here are business minded at mga dayo rin katulad nito kaya it is way too normal to stared him like he is a kind of a different species ng tao.

May kasama nga itong matandang lalaki pero ang suot nito ay halos kapareho lamang nito but it's way not too ordinary and not too extraordinary. People will even say that they are related to each other.

"Young master Da, bakit mo naman naisipang pumunta rito? Mapapagalitan ako sa ginagawa mo ito." Sambit ng matandang lalaki habang bakas sa boses nito ang labis na paggalang kahit na gusto nitong pigilan ang young master nito.

"Ano ka ba naman Old Chao. Panira ka naman ng araw. Relax ka lang hehe..." Sambit ng lalaking suot ang tradisyunal nitong kasuotan sa kanilang pamilya. Base sa pagkakasabi at kilos nito ay ito ang tipo ng miyembro ng pamilya nila na mahilig gumala-gala.

"Pero Young Master Da, ako ang malilintikan sa tatay mo kapag hindi pa tayo bumalik ngayon din." Tila puno ng nag-aalalang sambit ng matandang lalaki na nakasunod lamang sa likod nito habang tila gudto nitong sabayan ang mabilis na paglalakad ng young master na tinatawag nitong Da. Bakas kasi sa mukha nito ang problemang kinakaharap nito.

"Wag kang mabahala Old Chao, sagot kita. Natakot ka sa tatay ko? Hahaha... Walang ibang gawin iyon kundi magmukmok sa mga ginagawa nito araw-araw. Napaka-boring!" Sambit ni Young Master Da habang makikitang napangiwi pa ito sa mga huling pangungusap na sinabi nito.

"Hay nakong bata ka, kung ano-ano na namang kalokohan ang naiisip mo at ako na isang matandang uugod-ugod na ay dinamay mo pa huhu." Tila hindi maipinta ang mukha ng matandang lalaking humahabol sa kaniyang kinalalaran. Halata namang tila binibilisan nito ang paghakbang nito para lang makahabol sa likod ng Young Master nito.

"Okay lang yan Old Chao. Hindi ko na rin maisip kung ilang bilis na kong tumakas sa big manor na kinaroroonan ko. Napakalaki nga ng lugar pero wala naman akong pagkakaabalahan doon. Mabuti pa dito, maingay, magulo at mukhang masaya hehehe!" Masayang sambit ni Young Master Da habang makikitang mas masaya ito sa labas at hindi sa loob ng malaking manor na kinatitirhan nito.

"But that is only for your safety Young Master Da. Ewan ko ba sa'yong bata ka eh pinanganak ka ngang nasa marangyang pamilya tapos yung pag-uugali at kinikilos mo ay mukhang masaya ka pa sa labas. Bakit di mo gayahin yung ibang mga kaibigan mo Young Master?!" Seryosong sambit ng matandang lalaking si Old Chao. Talagang makikitang hindi nito alam kung bakit ganito ang pag-uugali at kilos ng inaalagan niyang si Young Master Da.

Kung sa labas kasi ito ay mukha itong ibong malaya. Pag sinabing malaya eh yung tipong hindi mo na mahagilap kung saan-saan itp pupunta. Alam mo yun, yung tipong parehas sa munting isang pinakawalan mo sa dagat, magugulat ka nalang kung saan-saang lupalop muna dapat hagilapin.