บทที่ 516.2 ฟื้น (2)

บทที่ 516 ฟื้น (2)

ความคิดผุดวาบขึ้นในหัวของหมอ เขารีบลุกขึ้นพรวด ทว่ามือกลับถูกมือขาวที่เย็นเฉียบไร้ความอบอุ่นคว้าหมับเอาไว้

หมออ้าปากค้าง “ใครก็ดะ...”

ยังเอ่ยไม่ทันจบ ข้อมือเขาก็มีใบมีดพิเศษจ่อไว้ตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่ทราบได้

หมอทำอะไรไม่ถูกกับการกระทำนี้ทันที!

เกิดอะไรขึ้น

ไหนบอกว่าแข็งใกล้ตายแล้วมิใช่รึ

เหตุใดจู่ๆ จึงฟื้นขึ้นมาได้เล่า

ฟื้นก็ฟื้นสิ นี่ยังเอาใบมีดจากไหนไม่รู้มาปาดข้อมือเขาอีก!

กู้เจียวฟื้นขึ้นตอนที่เฟิงสือถือเชือกมามัดนาง นางไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แต่ในเมื่ออีกฝ่ายถือเชือกมามัดนาง ก็คงไม่ได้มีเจตนาดีต่อนางแน่นอน

หลังจากเฟิงสือออกไป นางก็ค่อยๆ เอาใบมีดที่ซ่อนไว้ในแขนชุดเกราะออกมาเงียบๆ

จะว่าไปแล้ว ก็เพราะเกราะตัวนี้ทำได้ดีมาก สามารถซ่อนอาวุธลับไว้ได้ทุกที่ ราวกับทำขึ้นเพื่อให้นางใช้โดยเฉพาะ

แววตากู้เจียวเย็นเยียบไร้ความอบอุ่นเช่นเดียวกับมือของนาง สองขาของหมอเริ่มสั่นเทา

กู้เจียวส่งสายตาให้เขาไปยังทหารที่นอกประตู

หมอกระจ่างแจ้ง ปาดเหงื่อเย็นฉาดหนึ่ง กลืนน้ำลายดังเอือก ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงปกติ “สหายท่านนั้นน่ะ เจ้าช่วยไปเอาน้ำร้อนมาให้ข้าสักถังได้หรือไม่”