บทที่ 476.1 เด็กน้อยเจ้าบทบาท (1)

บทที่ 476 เด็กน้อยเจ้าบทบาท (1)

เสียงร้องกะทันหันนี้ทำเอากู้จิ่นอวี๋ทำอะไรไม่ถูก

แม่นมฝางก็ตกใจกับเสียงร้องนี้เช่นกัน

คนไม่รู้คงนึกว่ากู้จิ่นอวี๋ทำไม่ดีกับเด็กคนนี้แน่ จึงได้ร้องไห้เหมือนใจจะขาดปอดจะฉีกเช่นนี้

แม่นมฝางกำลังจะขยี้ผ้าอ้อม สองมือเปียกโชก ไม่สะดวกไปรับตัวเด็กน้อยมา จึงเอ่ยกับกู้จิ่นอวี๋ “คุณหนูวางท่านชายน้อยไว้ในเปลไกวก่อน”

กู้จิ่นอวี๋รีบไปวางเด็กน้อยลง เด็กคนนี้ร้องดังมากจริงๆ ทุกเสียงที่เปล่งออกมาราวกับมีใครถือเข็มทิ่มเขาอยู่ กู้จิ่นอวี๋ลนลานหนัก จึงยืนไม่มั่น เท้าเหยียบฐานเปลเข้า เท้าพลันพลิก พุ่งตัวล้มไปข้างหน้า เด็กในมือนางจึงร่วงออกไป...

“อ๊ะ...” นางหน้าถอดสี!

นางหมายจะคว้าตัวเด็กไว้ น่าเสียดายที่สายไปเสียแล้ว นางล้มลงกับพื้นอย่างจัง

นางล้มจนเจ็บระบมไปทั้งตัว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเด็กทารกแรกเกิดล้มกับพื้นแล้วจะมีผลที่ตามมาน่ากลัวเพียงใด

ในขณะนั้นเอง เงาร่างสีน้ำเงินก็เร้นกายเข้ามารับตัวเด็กทารกที่ใกล้จะร่วงลงพื้นไว้อย่างรวดเร็ว

เด็กน้อยตกลงสู่อ้อมกอดอุ่น เสียงร้องพลันเงียบลง

เด็กหนุ่มดวงตากลมโตดำสนิท จ้องผู้บุรุกแปลกหน้าตาไม่กะพริบ