บทที่ 46 สลบไสล

บทที่ 46 สลบไสล

องครักษ์เฝ้ารักษาการณ์สองนายใต้ซุ้มประตู แตกต่างกันกับผู้คุ้มกันเรือนเกียจคร้านของตระกูลใหญ่ในเมืองเหล่านั้น พวกเขารูปร่างสูงใหญ่ แววตาเฉียบคม มือถือหอกยาว ท่าทางห้าวหาญองอาจทรงพลัง มีระเบียบวินัยเคร่งครัด แค่มองก็รู้แล้วว่าผ่านการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี

เนื่องจากส่งเทียบเชิญมาให้ล่วงหน้าหลายวันแล้ว ชื่อของเถ้าแก่รองจึงปรากฎอยู่ในบัญชี องครักษ์จึงปล่อยเขาเข้าไปด้านใน

เขาชี้ไปที่หมอชรากับกู้เจียวพลางเอ่ยว่า “หมอและเด็กจัดยาจากหุยชุนถังของพวกเรา”

สตรีที่เป็นเด็กจัดยาหาได้ยากยิ่ง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มี

องครักษ์ไม่ได้พูดอะไร แต่เกิดความสงสัยกับตะกร้าใบเล็กที่กู้เจียวแบกอยู่

“ข้างในใส่อะไรไว้รึ” องครักษ์นายหนึ่งถามขึ้น

กู้เจียวเอาตะกร้าที่แบกมาให้เขาดู

องครักษ์พลิกเปิดดู พบว่าด้านในเป็นกล่องใบเล็กเก่าโทรม กับของป่าจำนวนหนึ่ง เขาจึงคืนตะกร้าคืนนาง

“เดินตรงไปตามถนนเส้นนี้ ทะลุผ่านศาลาแรกไปก็จะมีคนมาต้อนรับพวกเจ้าเอง” องครักษ์บอกทางให้ทั้งสามคน

เถ้าแก่รองประสานมือขอบคุณ แล้วสาวเท้าเดินไปยังศาลารับลมด้วยกันกับกู้เจียวและหมอชรา