บทที่ 302 เจียวเจียวทำร้ายคน (1)
ตัวเองเป็นอะไรไปนะ
แม้เมื่อก่อนจะเคยมีช่วงเวลาที่รุ่มร้อนเช่นนี้อยู่บ้าง แต่ไม่ช้าก็ข่มอารมณ์ไว้ได้ แต่ครั้งนี้กลับ...
ความรู้สึกที่เหนือการควบคุมเช่นนี้ เซียวลิ่วหลังทำตัวไม่ถูกถึงขั้นร้อนรน
หรือว่าเขาอ่านตำราของปราชญ์ต่างๆ แต่สุดท้ายกับกลายเป็นเดรัจฉานอย่างนั้นหรือ
เขาส่ายหน้า บังคับตนเองให้สลัดความคิดฟุ้งซ่านนี้ออกจากหัว
แต่ผลที่ได้กลับไม่เป็นดั่งใจ
เหมือนว่ายิ่งฝืนตนเองเท่าไร หน้าอกของเขาก็ยิ่งร้อนรุ่มเหมือนดังหินหนืดในภูเขาไฟที่ปะทุขึ้นมาไม่หยุด
สุดท้ายเขาจนปัญญา จึงต้องลุกไปตักน้ำเย็นจากบ่อโบราณที่เรือนหลังมาอาบอย่างจริงจัง
ทางด้านกู้เจียว นางไม่มีความรู้สึกอะไรทั้งนั้น ยั่วยวนเขาเป็นเรื่องจริง ยั่วเสร็จแล้วนอนหลับไปทันทีก็เป็นเรื่องจริงเช่นกัน
ใครบางคนหัวถึงหมอนก็หลับกรนครอกไปในทันที
เพียงแต่การนอนหลับครั้งนี้ของนาง ไม่ได้นอนอย่างสงบแล้ว
นางฝันอีกแล้ว
นางฝันเห็นเซียวลิ่วหลังตอนอยู่ในสำนักฮั่นหลิน
เซียวลิ่วหลังเป็นคนฐานะยากจน แล้วยังสอบได้จอหงวนชนะอันจวิ้นอ๋องอีก จึงมีคนอิจฉาริษยาอยู่ไม่น้อย
สนับสนุนนักเขียนและนักแปลคนโปรดของคุณใน webnovel.com