บทที่ 261 ความจริง (2)

บทที่ 261 ความจริง (2)

ยามบ่าย นางไปยังกั๋วจื่อเจียนเพื่อรับเสี่ยวจิ้งคงหลังเลิกเรียน

เสี่ยวจิ้งคงออกมาพร้อมกับฉินฉู่อวี้และสวี่โจวโจว

หลังจากเหตุการณ์ตะลุมบอนหมิงเอ๋อร์ที่ตำหนักบูรพา ทั้งสามคนก็ไม่ได้ไปก่อเรื่องวุ่นวายที่วังหลวงอีกเลย แต่วันนี้ฉินฉู่อวี้นั้นอดทนไม่ไหวอีกต่อไป

เขาพบรังนกขนาดยักษ์บนต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งในวังหลวง เขาอยากจะไปสอยรังนกกับผองเพื่อน

เสี่ยวจิ้งคงวิ่งตึงตังมาหยุดอยู่ตรงหน้ากู้เจียวก่อนจะกอดหมับที่ขาของนาง ศีรษะน้อยคลอเคลียกับลำตัว “เจียวเจียว ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน!”

กู้เจียวลูบหัวโล้นน้อยๆ ของเขา “วันนี้เล่นสนุกไหม”

“สนุก!” เสี่ยวจิ้งคงเงยหน้าขึ้น มองกู้เจียวตาปริบๆ พลางเอ่ย “เจียวเจียว ข้าไปเล่นที่วังหลวงจะได้ไหม”

เรื่องราวเมื่อคราวก่อน เซวียนผิงโหวไม่ได้บอกกับกู้เจียว กู้จึงไม่รู้ว่าเหล่าเด็กน้อยได้ก่อเรื่องวุ่นวายอะไรไว้ แต่ถึงแม้จะรู้กู้ เจียวก็ไม่กลัวว่าจะเรื่องซ้ำสอง

ฮ่องเต้เปิดเผยตัวตนให้กู้เจียวได้รับรู้แล้ว พระโอสรของฮ่องเต้และเรื่องที่ว่าตัวตนที่แท้จริงของฉินฉู่อวี้เป็นใคร กู้เจียวเองก็รู้ดีอยู่แก่ใจ