บทที่ 114.1 สอบระดับมณฑล (1)

บทที่ 114.1 สอบระดับมณฑล (1)

หญิงชราใช้อู่หยางเป็นข้ออ้างในการให้ตัวเองได้กินของหวานตามใจปาก อู่หยางจึงได้แต่เอ่ย “แม่นางกู้ ข้าหิวแล้ว ข้าอยากทานผลไม้อบแห้ง” สักพักก็ “แม่นางกู้ ข้ากระหายน้ำหวาน ข้าอยากดื่มน้ำต้มถั่วเขียว ขอหวานๆ เลยนะ…”

พออู่หยางกลับถึงหมู่บ้าน ก็ทำท่าทางราวกับว่าสงสัยการมีอยู่ของตนเองยังไงยังงั้น

อันจวิ้นอ๋องพอเจอเขาที่ห้อง พลันเอ่ยถาม “เป็นอย่างไรบ้าง เจอไทเฮาหรือไม่”

“เจอก็เจออยู่หรอก…” อู่หยางเอ่ยตอบ สีหน้าเริ่มไม่สู้ดี

จะใช่ไทเฮาจริงๆ หรือ

อู่หยางจึงเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในเรือนของกู้เจียวให้อันจวิ้นอ๋องฟัง

อันจวิ้นอ๋องทำหน้าตะลึงงึงงันเมื่อได้ฟังเรื่องราว เลยนึกขึ้นได้ถึงเมื่อวานตอนที่เขาไปที่หมู่บ้านนั้น ที่เขาได้ยินไทเฮาพูดจาแปลกๆ แต่ตอนนั้นเขากลับตื่นเต้นจนไม่ได้ตั้งใจฟังและเก็บมาคิด พอมานึกๆ ดูแล้ว บางทีไทเฮาอาจกำลังเล่นละครเพื่อซื้อใจพวกคนในเรือนแม่นางกู้ก็เป็นได้