ตอนที่ 56 ถนนโลหิต (3)
สัตว์ที่บาดเจ็บใกล้ตายจะส่งเสียงครางทุ้มต่ำประหลาด เพราะพวกมันต้องการจะเก็บเสียงไว้ในลำคอให้นานที่สุด ไม่ต้องการให้คนอื่นได้ยินความอ่อนแอของตน อย่างไรก็ตามหลังจากถูกตัดต้นขาและล้มลงตรงหน้าประตูจวนเซวีย โจวทงก็ไม่อาจทนได้อีกต่อไป ปลดปล่อยเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด
เสียงร้องโหยหวนนี้กลบเสียงร้องตกใจของของคุณหนูตระกูลเซวีย แต่มันก็ยังชัดเจนในหูของทุกคนที่อยู่ตรงนี้
คุณหนูรู้สึกร่าเริ่งขึ้นและพ่อบ้านตระกูลเซวียตื่นเต้นจนตัวสั่น
แต่เซวียฮูหยินที่โดยเหตุผลแล้วน่าจะมีปฏิกิริยามากที่สุดกลับยังคงสงบนิ่ง มองดูร่างที่ล้มลงของโจวทงในหิมะอยู่เงียบๆ
หน้าจวนเซวียเงียบมาก เสียงเดียวที่มีคือเสียงหอบหายใจของโจวทง
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง โจวทงก็ลากตัวเองขึ้นจากหิมะและโงนเงนไปตามถนน ทิ้งรอยคราบเลือดเอาไว้
ม่ออวี่เดินตรงหน้าบันไดหิน หันไปพยักหน้าให้กับเซวียฮูหยินเป็นการทักทาย
ในหลายปีที่ผ่านมานางกับเซวียสิ่งชวนเป็นคนสำคัญที่สุดสองคนในราชสำนักของเทียนไห่ ทั้งสองย่อมต้องเคยมีปฏิสัมพันธ์กันมาก่อน
เซวียฮูหยินคำนับให้กับนางอย่างจริงใจและกล่าว “ขอบคุณ”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com