ตอนที่ 723 57 ราชโองการมาถึงท่ามกลางหิมะ
โจวทงคลานโซเซผ่านหิมะไป เสียงไอในลำคอเปลี่ยนเป็นเสียงร้องไห้ในที่สุด
“ช่วยด้วย...ใครก็ได้ช่วยด้วย...”
เสียงร้องอย่างคทุกข์ยากคร่ำครวญหวนไห้ก่อนหน้านี้เป็นเรื่องหลอกลวง ทว่าอย่างไรก็ตามเมื่อเขาออกจากคุกโจวใต้ดินมายังลานบ้านเล็กๆ ที่อาบแสงแดด แล้วมายังถนนที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ เขาได้หนีมาตลอด ไล่ตามความหวังมาตลอด ทว่าแต่เขาก็ผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดเขาก็เริ่มรู้สึกสิ้นหวัง จิตใจของเขาถล่มราวกับน้ำบ่าที่เกิดจากเขื่อนแตก
เขาร่ำร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด น้ำตาชะล้างรอยเลือดบางส่วนบนใบหน้าก่อนที่จะแข็งไปเพราะลมอันที่เหน็บหนาว กลายเป็นก้อนที่น่าเกลียดบนใบหน้า
เสียงร้องไห้ฟังไม่สบายหูเพราะมันเหมือนเสียงกรีดร้องของนกฮูก
ในฐานะขุนนางที่มีชื่อเรื่องความโหดเหี้ยม โจวทงไม่เคยคิดขอโทษกับโลกนี้ ไม่เคยมีความเมตตาให้กับโลก ไม่เคยช่วยโลกนี้แม้เพียงสักครั้ง ดังนั้นโลกนี้ย่อมปฎิบัติต่อเขาอย่างเย็นชาที่สุด มันไม่อภัยให้เขา ไม่ช่วยเขา แสงบนถนนสันติค่อยๆ จางลงไกลออกไป เส้นทางด้านหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมืด
Support your favorite authors and translators in webnovel.com