บทที่ 286 ต่างออกไป
เมื่อได้ยินข่าวเรื่องสมรสพระราชทาน มือที่ถือตะเกียบอยู่ของหมิงเวยก็ชะงัก
นางกับจี้หลิงได้เหยื่อจากการล่าสัตว์มาจำนวนไม่น้อยเช่นเดียวกับตระกูลอื่น ทั้งครอบครัวจึงมานั่งรอบกองไฟเพื่อย่างเนื้อทานกัน
นำเห็ดป่ามาเป็นวัตถุดิบพื้นฐาน น้ำแกงเข้มข้นต้มด้วยกระดูกใหญ่ จากนั้นใส่ชิ้นเนื้อและผักตามฤดูกาลลงไปไม่จำเป็นต้องปรุงรสให้มากเกิน
“คุณหนู ทานอันนี้สิเจ้าคะ” ตัวฝูคีบขาแกะที่คัดสรรมาอย่างดี
หมิงเวยไม่มีความรู้สึกอยากอาหารนางถามนายท่านจี้ว่า “ฝ่าบาทมีพระราชโองการหรือยังเจ้าคะ”
นายท่านจี้ซดบะหมี่หมดชามจากนั้นก็ตอบว่า “พระราชโองการไม่เร็วขนาดนั้น เจ้ายังต้องไว้ทุกข์ช่วงนี้ไม่สามารถออกเรือนได้ไม่จำเป็นต้องรีบ”
จี้หลิงเหลือบมองบิดา ไม่ต้องรีบงั้นหรือน้องหญิงมีอะไรต้องรีบร้อนกัน นางดูไม่ต้องการเลยด้วยซ้ำ นายท่านจี้ดูอารมณ์ดีเขาซดน้ำแกงถ้วยใหญ่จนหมด จากนั้นก็ตบท้องแล้วออกไปเดินเล่น
หมิงเวยคีบบะหมี่ในชาม แต่ผ่านไปนานก็ยังไม่คีบเข้าปาก
จี้หลิงมองนางแล้วถามออกไป “กลัวว่าจะถอนหมั้นไม่ได้งั้นหรือ”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com