ข้ามมิติรักแท้ทะลุออนไลน์ : ตอนที่ 25 ใคร คือส่วน เติมเต็ม?

ในคืนนั้น หลังจากที่ณนนท์ ขอตัวเดินแยกออกไป

จากการยืนสนทนากับนิมนิมที่ใต้ต้นไม้บนชายหาดของเกาะเต่า

เขาเดินห่างออกไป แล้วเลือกเดินหลบแสงไฟไปยืนอยู่ทางด้านหลัง

ของพุ่มไม้ประดับขนาดพุ่มใหญ่หนาต้นหนึ่ง

พระเอกทีวีคนดังวัยกลางคน รู้สึกสนใจใคร่รู้เป็นอย่างมากเกี่ยวกับชีวิต

ของหญิงสาวที่เป็นคุณแม่ลูกชายถึงสามคน ผู้ที่เขาพึ่งรู้จักกับเธอ

" Hoo, hah

Hah, hoo

Precious moments

ช่วงเวลาอันมีค่านั้น

When will I see you again?

เมื่อไหร่ฉันจะได้พบเธออีกครั้ง

When will we share precious moments?

เมื่อไหร่เราจะได้ใช้ช่วงเวลาอันมีค่าด้วยกัน

Will I have to wait forever?

ฉันจะต้องรอไปตลอดไหม

Will I have to suffer (suffer)

ฉันจะต้องทนทุกข์หรือเปล่า (ทนทุกข์)

And cry the whole night through?

และร่ำไห้ตลอดทั้งคืนไหม "

เสียงเพลง When Will I See You Again

ของศิลปิน The Three Degrees ดังแว่วลอยมาจาก ณ ที่ใดที่หนึ่ง

ให้ณนนท์ได้ยิน..... ขณะที่สายตาอันคมกริบของเขาเพ่งมองไปยัง

ความเคลื่อนไหวของทั้งสามคนแม่ลูก ที่ซึ่งกำลังผลัดเปลี่ยนกันนั่งบนชิงช้า

ไม้แผ่นเดียว แล้วให้คุณแม่ (ที่ยังสาวยังสวยมีเสน่ห์ดั่งสตรีสาวที่ยังไม่เคยผ่าน

การมีบุตรหรือแต่งงานมาก่อน) ของพวกเขา เป็นผู้ผลักให้ชิงช้าโยนตัวขี้นไปบนอากาศ

ณนนท์ เผลอยิ้มอย่างลืมตัวไปกับเสียงหัวเราะของคนทั้งสามนั้น

เขาเองจัดเป็นพระเอกชื่อดังที่เป็นแฟมิลี่แมนตัวจริง! ถึงแม้เขาจะยังโสดสนิท

ไม่มีครอบครัว แต่ในช่วง 2-3 ปีผ่านมานี้ ในอินสตาแกรมส่วนตัวของบุคคลสาธารณะเช่นเขา มักจะมีการโพสท์ภาพและคลิป ซึ่งถ่ายในช่วงที่ณนนท์ใช้เวลาว่างเล่นหรือหยอกล้อ

อยู่กับหลาน ๆ ซึ่งเป็นลูก ๆ ของพี่สาวและพี่เขยของเขา ทำให้เขาได้รับความสนใจ

จากแฟนด้อมที่รักเด็กและรักครอบครัว เพิ่มมากขึ้นไปอีก

รวมทั้งมีผองเพื่อนในวงการบันเทิง ต่างทะยอยกันเข้าไปแซวเขาอยู่เรื่อย ๆ

ว่า : รักเด็กขนาดนี้ เมื่อไหร่จะหาแม่ของลูกเจอสักที??

เลี้ยงหลานเก่งแบบนี้ ปีหน้ามีลูกของตัวเองเลยดีกว่า(ไม๊?)

น้านนท์คนรักหลาน!ตัวจริงเสียงจริง!! เป็นต้น

ณนนท์ ดูออกว่านิมนิมเป็นแม่ที่รักและทุ่มเทกับลูก ๆ มาก ๆ

ซึ่งสิ่งนี้เป็นหนึ่งในคุณสมบัติของผู้หญิงที่เขามองหาเช่นกัน

พระเอกเจ้าเสน่ห์ยืนหลบดูบรรยากาศอันอบอวลไปด้วยความรักและความสุข

ของครอบครัวผู้อื่นอยู่เงียบ ๆ จนกระทั่งนิมนิมจูงมือลูก ๆ เดินกลับไป

ที่เรือนพัก ลับสายตาของเขาไปในความมืดสลัวของยามราตรี ณนนท์

จึงได้ขยับตัวกลับหลังหันเพื่อเดินไปที่เรือนพักผ่อนส่วนตัวของตนเอง เช่นกัน

ทันทีที่ ณนนท์ เปิดประตูห้องนอน.....

กลิ่นหอมตลบอบอวลของ "ดอกแก้ว" ซึ่งเป็นหนึ่งในบุปผาไทย

ประเภทที่ซึ่งจะส่งกลิ่นแรงในยามค่ำคืนมากกว่าในยามกลางวัน

ก็ลอยกระทบจมูกของเขาเข้าเต็มแรง!! เขารู้สึกมึนเมาแอลกอฮอล์จากไวน์

ที่ดื่มจนหมดแก้ว อยู่แล้ว และเมื่อถูกผสมเข้าไปจากการสูดดมกลิ่นที่หอมตระหลบ

อบอวลของดอกแก้ว มันก็ยิ่งทำให้ณนนท์รู้สึกมึนงง ง่วงนอนแบบฉับพลัน!!

เขาจึงไม่รอช้าที่จะถลาล้มลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่

หลังจากวางแก้วไวน์เอาไว้บนโต๊ะเล็ก ๆ ข้างเตียง

ณนนท์ รู้สึกเหมือนถูกดูดให้จมลึกลงไปเรื่อย ๆ...

ภายใต้ผืนน้ำสีฟ้าครามเขาไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืนหรือแหวกว่าย

ให้พ้นขึ้นไปสู่อากาศเบื้องบน!! เขายังคงอยู่ในชุดที่สวมเมื่อช่วงหัวค่ำ

จนกระทั่งล้มตัวลงนอนแผ่บนที่นอนหนานุ่มในเรือนพักส่วนตัว

ทว่า! สิ่งที่ช่างแปลกประหลาด!! คือ : ทำไมเขาสามารถหายใจได้เอง

ใต้น้ำ ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้สวมชุดนักประดาน้ำ?

ณนนท์ พยายามกระพริบตาถี่ๆ !!

เพื่อปรับสายตาให้เห็นสภาพแวดล้อมรอบ ๆ ตัวเอง ซึ่งกำลังลอยตัวนิ่ง ๆ

อยู่ ณ ใจกลางของเวิ้งน้ำใต้ทะเล ที่ใดที่หนึ่งแน่นอน!!??

" เฮ๊ย!! กูอยู่ที่ไหนวะเนี่ย? "

เขาหันซ้ายหันขวามองไปโดยรอบกายของตัวเอง

แล้วสายตาของเขาก็กระทบเข้ากับพรายน้ำสีม่วงอมฟ้าสดใสจำนวนมาก....

ที่ซึ่งกำลังผุดขึ้นมาเต็มไปหมด..... อยู่ห่างจากด้านหน้าของเขาไปประมาณ 4 วา

เท่านั้นเอง ครานี้! สายตาของณนนท์สบตาเข้ากับสตรีสาวนางเดิม

ผู้ที่เขาเคยฝันเห็นเมื่อเดือนก่อน จนทำให้เขาตกเตียง!! ลงไปนอนเค้งเก้ง

บนพื้นห้องนอนภายในบ้านของเขามาแล้วครั้งหนึ่ง นั่นเอง

"เธอ" ลอยตัวอยู่ใจกลางของแสงระยิบระยับจากพรายน้ำฟองเล็ก ๆ

สีม่วงอมฟ้าสด เธอสวมชุดไทยสีทองอร่ามที่ตัดเย็บอย่างปราณีตงดงาม

ตามแบบผู้ดีสมัยนิยม ในยุคของรัชกาลที่ห้า แห่งกรุงรัตนโกสินทร์

" คุณ!! คุณนิมนิม??!! "

ณนนท์ อุทานออกมาอย่างตกใจผสมกับความประหลาดใจ!!!!

เมื่อมองเห็นชัดถึงดวงตาคู่สวย ใบหน้าเรียวยาวอ่อนหวานที่ล้อมรอบ

ด้วยเส้นผมยาวสลวยสีน้ำตาลเข้มมันขลับ รวมทั้งรูปร่างผิวพรรณ

ที่สะดุดตาสะดุดใจแก่เขาจนมิอาจลืมเลือน

" พี่พีขา พี่พี ช่วยน้องหนูด้วยนะคะ

พี่พีช่วยน้องหนูด้วยนะคะ พี่พีขา พี่พี "

เสียงอันไพเราะ ที่ไม่ได้เปล่งด้วยการเผยอริมฝีปาก ทว่า! ดังออกมา

จากวงหน้าสวยงามแต่ดูเศร้าโศกของเธอ ทำให้ ณนนท์

รู้สึกสับสนมึนงงมากขึ้นไปอีก!!!!!!!!!

" อะไรอีกวะเนี๊ย? ตกลงกูชื่ออะไร?

แล้วคุณนิมนิมเธอคือใครกันแน่วะ ? "

" สังสารวัฏนี้ ยาวไกล

เหน็ดเหนื่อยสักเท่าไร เวียนว่าย

ภพภูมิผ่านเภทภัย พลัดพราก เพียรนา

ละหน่ายกิเลสร้าย หลุดพ้นเวียนวน "

จู่ ๆ มีเสียงหนึ่ง! ดังก้องกังวานขึ้น!!

คล้ายมีใครเปิดลำโพงเอาไว้โดยรอบแถว ๆ นี้

ณนนท์ รู้สึกถึงความผูกพันห่วงใยอันลึกซึ้ง...... ต่อเจ้าของร่าง

ผู้ซึ่งกำลังลอยตัวอยู่ระหว่างใจกลางของแสงระยิบระยับ

จากพรายน้ำฟองเล็ก ๆ สีม่วงอมฟ้าสด ในชุดไทยสีทอง

อร่ามเรื่อเรืองแสนงดงามปราณีต นางนั้น

เพราะอาการแบบนี้ มิได้พึ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก!

พระเอกหนุ่มรูปงามผู้ซึ่งกำลังตกอยู่ในภวังค์มิติลี้ลับบางอย่าง

จึงตัดสินใจ "ดับเครื่องชน!!" เพื่อให้รู้แล้วรู้รอดไปเสียที

" แล้ว...? ชั้นจะต้องทำอะไร...? ต่อไปได้หละทีนี้...? "

ณนนท์ บ่นออกมาด้วยความสับสน!!!!

ก่อนที่จะเอ่ยปากตะโกนถามคำถามออกไปลอย ๆ ว่า.....

" แล้วผมจะรู้ไม๊ครับ!!!!!!!!!!

ว่าผมจะต้องทำอะไรและยังไง? ครับ นี่ ??????????

ใครก็ได้!!!!!! ช่วยตอบผมหน่อยซิครับ ผมต้องทำยังไงดี ???? "

ทันทีที่เสียงตะโกนถามของพระเอกหนุ่มโสดเจ้าเสน่ห์สิ้นสุดลงนั้น

พลัน!!!! ผืนน้ำที่อยู่โดยรอบร่างกายของคนทั้งคู่เริ่มสั่นสะเทือน!!!!

พร้อมทั้งมีเสียงเหมือนมีผู้สั่นกระดิ่งระฆังอันเล็กๆ จำนวนมาก ขึ้นพร้อม ๆ กัน

ในขณะเดียวกันนั้น! ร่างของคนทั้งสอง!!

ต่างก็ถูกดึงดูดให้ลอยห่างออกจากกันมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม....

ห่างออกไป........ ห่างออกไปอย่างรวดเร็ว..................