0519 ไพ่ใบที่สาม

ตอนที่ 519 ไพ่ใบที่สาม

กู่ฉิงซานยกสองแขนขึ้นกอดอก ขณะเดียวกันก็ปล่อยให้ตนเองลอยเคว้งข้ามผ่านมิติอันไร้ที่สิ้นสุดไป

เขาถอนหายใจยาว ตนรู้สึกทั้งขมขื่นและไม่มั่นใจเล็กน้อย

ทำไมเขาถึงถูกบอกทิศทางที่มันแตกต่างกันล่ะ?

แล้วอะไรคือสิ่งที่เสี่ยวเหมียวตัดสินใจให้ตนเองบินมายังทิศทางนี้?

กู่ฉิงซานรู้สึกสับสนขึ้นในจิตใจของเขา

แบรี่กับเสี่ยวเหมียว ทั้งสองพี่น้องดูเหมือนจะปิดซ่อนอะไรบางอย่างจากตัวเขา

แต่ตอนนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงทิศทางการบินได้อีกแล้ว

เมื่อเวลาผ่านไป กู่ฉิงซานก็รู้สึกได้ว่าอัตราเร่งของเขาค่อยๆเพิ่มสูงขึ้น

อย่างไรก็ตาม อัตราเร่งดังกล่าวนี้ ดูเหมือนจะเป็นแค่ในความรู้สึกเท่านั้น

ในบางช่วงเวลา เขาสามารถมองเห็นท้องฟ้าที่จรัสไปด้วยแสงดาว

ดวงดาวมากมายท่ามกลางหมู่เมฆกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลง มีทั้งการดับลงของดวงดาว และซุปเปอร์โนวา ที่กำลังก่อสร้างดาวดวงใหม่ขึ้น พวกมันล้วนสาดแสงและเงาพร่างพราว งดงามราวกับภาพลวงตาออกมา

ขณะเดียวกัน เงามืดของมอนสเตอร์เอกภพที่ใหญ่โต และทั้งตนทั้งร่างของมันโปร่งแสง ก็ซ้อนทับกันไปมา ผสมผสานรวมกันกับแสงและเงา

คล้ายกับเงาของดวงดาวที่คาบเกี่ยวกัน

ฉากต่างๆ ค่อยๆ ซ้อนทับกันมากขึ้น และมากขึ้น มันค่อยๆ หนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ

กู่ฉิงซานยังเห็นแม้กระทั่งมอนสเตอร์เอกภพหลายตัวที่กำลังมองไปยังทิศทางเดียวกัน ร่างโปร่งใสของพวกมันซ้อนทับกันไปมา ชวนให้แลดูสับสน

มีแม้กระทั่งบางสิ่งที่แปลกประหลาดในกระแสมิติอันเชี่ยวกราก ซึ่งปรากฏตัวขึ้นเป็นพักๆ แต่สุดท้ายก็หายไป

“มิติ… ทับซ้อนงั้นเหรอ?” กู่ฉิงซานเอ่ยงึมงำกับตัวเอง

ถ้าหากเป็นในกรณีนี้ นั่นหมายความว่าเขากำลังข้ามผ่านหลายชั้นโลกในคราวเดียวกัน

วิธีการดังกล่าวนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ พลังของเสี่ยวเหมี่ยวยอดเยี่ยมไม่เลวเลย

แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่กู่ฉิงซานเป็นห่วงก็คือ เขาไม่รู้ว่าตัวเองกำลังถูกส่งไปที่ไหน ใกล้เคียงกันกับอัลเบอัสหรือเปล่า?

ในช่วงเวลานั้นเอง หน้าต่างระบบเทพสงครามก็บังเกิดการเคลื่อนไหว

กู่ฉิงซานรีบกวาดสายตาดูมัน

เห็นแค่เพียงบรรทัดเส้นแสงหิ่งห้อยที่ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว

“เริ่มคำนวณการโคจรข้ามมิติ”

“เส้นทางข้ามผ่านได้รับการยืนยันแล้ว”

“ตำแหน่งที่อยู่ใกล้เคียงที่สุดกับอัลเบอัส จะปรากฏขึ้นในสามสิบเอ็ดวินาที ซึ่งอยู่ห่างจากอัลเบอัสราวๆ หกร้อยเจ็ดเอ็ดโลก”

“สรุป : หลังจากนี้ไปสามสิบเอ็ดวินาที ระบบจะดำเนินการข้ามผ่านมิติใหม่”

“คุณจะได้กลับไปยังจุดเดิมที่ตนเคยอยู่”

กู่ฉิงซานพอกวาดสายตาอ่านจบ ความว้าวุ่นในหัวใจของเขาก็สงบลงทันที

รอดตัวไป...ดูเหมือนว่าทิศทางที่แบรี่ชี้จะเป็นทางที่ถูกต้องนะ

กู่ฉิงซานพร้อมแล้ว

ต้องมั่นใจว่าตนจะทำเวลากลับไปได้ดีที่สุด!

ต้องมั่นใจว่าจะได้พบกับซูเซี่ยเอ๋อที่ไร้เดียงสาอีกครั้ง!

กู่ฉิงซานค่อยๆ ทำสมาธิในหัวใจของเขา

สามสิบวินาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว

แล้วม่านรังสีแสงก็โอบเข้าปกคลุมตลอดทั้งร่างของเขา

กู่ฉิงซานได้หายวับไปจากมิติที่ว่างเปล่าอันไร้ที่สิ้นสุด

ณ อัลเบอัส

เมืองเล็กๆ

ภายในโรงแรม

ม่านรังสีแสงกะพริบไหว ร่างของกู่ฉิงซานจะปรากฏขึ้นอีกครั้ง

เขาทดลองเดินออกไปหลายก้าว

แต่ก็พบว่ากำแพงโปร่งใสได้หายไปแล้ว

ไพ่ ‘คำสาบานของพันธนาการ’ หายไปอย่างไร้ร่องรอย

เมื่อมันไม่อาจตรวจพบได้ถึงจิตวิญญาณของกู่ฉิงซานภายในระยะห้าร้อยล้านกิโลเมตร มันก็หยุดทำงาน และสลายหายไปโดยอัตโนมัติ

ดีล่ะ!

กู่ฉิงซานก้าวฉับๆ ไปทางประตู

ทีนี้ฉันก็จะได้ออก

โป๊ก!

แต่แล้วเขาก็ชนเข้ากับกำแพงอุปสรรคสีแดงอีกครา

“บ้าจริง! ทำไมที่หน้าประตูถึงมีอะไรมากั้นอยู่อีกชั้นกันเนี่ย!”

กู่ฉิงซานหมอบลงกับพื้น ยกสองมีขึ้นกุมศีรษะที่เจ็บปวด ปากบ่นสบถ แสดงอารมณ์ที่พบเห็นได้ยากยิ่งออกมา

ฉานนู่ปรากฏกาย และเฝ้ามองไปยังท่าทีเจ็บปวดของกู่ฉิงซาน เอ่ยปากอย่างไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “นายน้อย ซูเซี่ยเอ๋อตั้งอุปสรรคป้องกันเอาไว้ถึงสามรูปแบบ หนึ่งคือจูบของเธอ สองคือกำแพงใสที่พึ่งถูกทำลายไป และสามคืออุปสรรคป้องกันชั้นสุดท้ายนี้”

“ผู้หญิงคนนั้น”

กู่ฉิงซานกัดฟัน และลองยื่นมือออกไปสัมผัสกับอุปสรรคสีเลือด

ด้วยการสัมผัสของเขา เส้นแสงหิ่งห้อยเล็กๆไม่กี่บรรทัดก็ผุดออกมาจากระบบเทพสงคราม

“สำรับไพ่ทะเลเลือด : จอมมารคุ้มภัย”

“หลังจากที่เปิดใช้งานไพ่ใบนี้ อักษรรูนจะถูกจัดวางลงในตำแหน่งที่กำหนด และไม่ว่าใครหรือการโจมตีใดๆ ก็ไม่สามารถทะลุการคุ้มภัยนี้ไปได้”

“คำอธิบาย : นี่คือการมาตรการป้องกันอย่างลึกล้ำ ของจอมมารทะเลเลือดที่มีต่อลูกศิษย์ของเขา”

กู่ฉิงซานเงียบไป ไม่อาจกล่าวคำใดออกมาได้สักพักหนึ่ง

อ้างอิงตามคำอธิบายความสามารถของไพ่ใบนี้ ดูเหมือนมันจะแข็งแกร่งยิ่งกว่า ‘คำสาบานของพันธนาการ’ ก่อนหน้าซะอีก

แล้วทีนี้จะเอาอย่างไรต่อดี?

พอเห็นเขาเหมือนจะเหม่อลอยไป ฉานนู่ก็กล่าวออกมาด้วยความกังวล “นายน้อย ตอนนี้พวกเราสมควรจะทำอย่างไรกันดี? แม่นางซูอาจจะกำลังต่อสู้อยู่ก็ได้”

กู่ฉิงซานที่เงียบไป แต่จู่ๆก็ยิ้มออกมาทันใด

“เซี่ยเอ๋อนะเซี่ยเอ๋อ เธออุตส่าห์ลงมือมากมายขนาดนี้ แต่มันกลับทำให้ฉันรู้สึกโล่งในทางตรงกันข้าม” เขาบ่นพึมพำ

“เอ๋? นายน้อยกำลังหมายถึงอะไร?” ฉานนู่ตกใจและเอ่ยถาม

“เอาล่ะ พวกเราไม่มีเวลามามัวเล่นกับเธออีกแล้ว เราจะต้องทะลุมันออกไปโดยตรง” กู่ฉิงซานกล่าว

“ออกไปโดยตรง?” ฉานนู่ไม่เข้าใจ

“ใช่ ออกไปขอความช่วยเหลือจากภายนอก ขอร้องให้ใครก็ได้ช่วยพาข้าออกไป”

แต่ฉานนู่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

เวลานี้ ตลอดทั้งหมู่บ้านเล็กๆ แทบจะไม่มีใครอยู่ โรงแรมก็เป็นแบบบริการตัวเอง ไม่มีกระทั่งคนที่ทำหน้าที่เก็บเงิน

และในอุปสรรคสีเลือดนี้ นายน้อยย่อมไม่สามารถที่จะออกไปได้ แล้วเขาจะไปขอความช่วยเหลือได้อย่างไร?

ใครกันจะออกไปขอความช่วยเหลือได้?

ใครกันที่จะสามารถทำลายการคุ้มภัยของจอมมารทะเลเลือดสุดแกร่งลงได้?

“นายน้อย แล้วพวกเราควรทำอย่างไร?”

“เจ้าก็ทำตามคำสั่งข้าไง…”

กู่ฉิงซานอธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปหลายคำ

ฉานนู่พอได้ฟังก็ลงมือทันที เธอแปลงตนเป็นดาบขุนเขาเทวะหกโลกา

แล้วดาบยาว ก็ค่อยๆ เจาะผ่านอุปสรรคสีเลือด แทรกซึมออกไปอย่างช้าๆ

ใช่แล้วล่ะ ดาบขุนเขาเทวะหกโลกาน่ะสามารถทำลายได้ทุกกฎเกณฑ์ ดังนั้นฉานนู่ย่อมสามารถออกไปได้

ดาบยาวหมุนตัวอยู่ในอากาศ ก่อนจะบินไปบนหลังคาโรงแรม

ฉานนู่ยืนบนหลังคา กวาดสายตาเฝ้าดูหมู่บ้านเล็กๆยามค่ำคืน และสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

ก่อนจะเริ่มร้องตะโกนสุดเสียงด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี “มีใครอยู่ที่นี่ไหม พวกเราจะเชือดไก่ทำอาหาร มากินด้วยกันสิ!”

เสียงของเธอกระจายไกลออกไปในท้องฟ้ายามค่ำคืนอันเงียบสงบ สะท้อนกังวานไปตลอดทั้งภูเขา

ทุกๆ อย่างค่อยๆ เงียบลง

ฉานนู่เฝ้ารออยู่พักหนึ่ง

ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่ทันใดนั้นเอง

จู่ๆ ก็บังเกิดคลื่นความผันผวนของพลังอันยิ่งใหญ่ที่ก่อร่างเป็นกระแสเวียนวนรวบรวมไปยังจุดๆ หนึ่งของเมืองเล็กๆ

ตามต่อด้วยเสียงคำรามแห่งความโกรธที่สะท้านไปตลอดทั้งฟ้ายามค่ำคืน

“แม่มันเถอะ! ใครกันที่กล้ามากินไก่ต่อหน้าฉัน!!!”

พร้อมกับเสียงๆ นี้ ร่างเงาดำๆ ก็บินออกมาจากอีกฟากหนึ่งของตัวเมืองอย่างรวดเร็ว

เงาดำพุ่งพรวดมาอย่างฉับไวและดุร้าย คล้ายกับกำลังโกรธอย่างถึงที่สุด

เมื่อมันเข้ามาใกล้ ฉานนู่ก็สามารถจดจำอีกฝ่ายได้ทันที

เป็นไก่ตัวใหญ่นั่นเอง

ฉานนู่จึงค่อยคลายใจของเธอลง

เธอแปลงกลายเป็นดาบยาวและบินกลับเข้าไปในโรงแรม

ไก่ตัวใหญ่ไล่ติดตามไป

มันทุบทำลายผนังนอกโรงแรมและร่อนตกลงตรงหน้าห้องของกู่ฉิงซาน

“ไอ้คนที่อยู่ข้างในฟังฉันให้...” ไก่คำราม

แต่แล้วจู่ๆ มันก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่ง

“แปลกนัก นั่นมันสำรับไพ่ทะเลเลือดนี่นา”

ความโกรธของไก่ใหญ่จางหายไป ในสมองเริ่มขบคิด “ฉันจำได้ว่าเพื่อนหญิงของเจ้าเด็กกู่ รู้สึกว่าจะเป็นศิษย์ของทะเลเลือด...”

“…”

เมื่อคิดถึงจุดนี้ มันก็สยายปีกออก เตรียมที่จะเคาะลงบนประตู

“เปรี๊ยะ!”

ประกายแสงสีเลือดกะพริบไหวทันที

ปีกของไก่ถูกสะท้อนเด้งกลับมา

นี่มันไพ่ทะเลเลือดแน่นอน เป็นพวกเขาทั้งสองคนจริงๆ

แปลกจริง แล้วทำไมพวกเขาถึงนำทางฉันมาที่นี่กัน?

ไก่เริ่มคิดด้วยความฉงน

และในตอนนั้นเอง ฉานนู่ก็ลอยออกมาจากห้อง และตกลงเบื้องหน้าของไก่ใหญ่

“สวัสดีท่านผู้ทรงเกียรติ กู่ฉิงซานต้องการความช่วยเหลือจากท่านสักเล็กน้อย” ฉานนู่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

…………………………………..........