0500 คำขอ
ตอนที่ 500 คำขอ
หลังจากกินหมูป่าย่าง ทั้งสามคนก็ทิ้งก้นลง นั่งพักลงบนสนามหญ้า
แบรี่ถือเบียร์ขวดหนึ่งในมือ ดื่มมันด้วยความสุข
นี่คือเบียร์ของกู่ฉิงซาน
กู่ฉิงซานนำดอกไม้ภูตมาให้ แถมยังช่วยทำมื้อเย็นและมื้อค่ำ แม้กระทั่งผู้จัดการครัวเฉิงก็ยังต้องการที่จะฉกซี่โครงหมูของเขาไป…ดังนั้นมันอร่อยเพียงใดคงไม่ต้องกล่าวถึง
ตอนนี้ เขาก็ยังนำเอาเบียร์เย็นๆ ออกมาแบ่งกันดื่มอีก
หากกู่ฉิงซานเป็นหญิง แบรี่คิดว่าเขาคงไล่ตามจีบมันไปแล้ว
“นายลองดูนี่สิ”
เสี่ยวเหมียวชี้ไปยังกระแสมิติที่ว่างเปล่า และพวกมันก็ดูเหมือนจะขยับไหว แยกย้ายกันไปอย่างรวดเร็ว
“มันคืออะไรเหรอ?” กู่ฉิงซานเอ่ยถาม
“บางทีมันอาจจะเป็นแค่คนที่ผ่านทางมา หรือไม่บางทีมันก็อาจจะเป็นศัตรูของพี่ชายฉัน ที่ดักรอเขาอยู่ข้างนอก”
“พวกเขาไม่สามารถเข้ามาข้างในได้เหรอ?”
“เข้ามาไม่ได้”
“แต่ผมสามารถเข้ามาได้นะ”
“สมาคมผู้พิทักษ์หอสูงคือพวกเดียวกันกับเรา ดังนั้นฉันเลยเชื่อถือพวกเขา” เสี่ยวเหมียวยิ้มและเอ่ยเสริม “ถ้าฉันไม่ต้องการให้คนอื่นๆ เข้ามาก็จะไม่มีใครสามารถค้นพบโลกของพวกเราได้”
กู่ฉิงซานเอ่ยถาม “แล้วถ้าในกรณีที่มีคนหลอกลวงสมาคมผู้พิทักษ์หอสูงแฝงตัวเข้ามาที่นี่ล่ะ?”
เสี่ยวเหมียวโบกกำปั้นของเธอและกล่าว “อำนาจสัญญาณของโลกใบนี้อยู่ในมือของฉัน และฉันสามารถเตะ คนนอกออกไปได้ตลอดเวลา”
พอพูดถึงเรื่องคนนอก กู่ฉิงซานก็นึกได้ถึงบางสิ่ง
เขาลองไตร่ตรองเกี่ยวกับวิหคหนามอย่างเงียบๆ และในที่สุดก็ตัดสินใจ
“เอ่อ ผมมีบางอย่างที่อยากจะรบกวนพวกคุณทั้งสองอยู่น่ะ” กู่ฉิงซานเอ่ยอย่างเด็ดขาด
แบรี่กับเสี่ยวเหมียวหันไปมองเขา
“นายมีเรื่องที่อยากจะขอร้องฉันเหรอ?” แบรี่เอ่ยถาม
“ใช่” กู่ฉิงซานกล่าว
แบรี่วางขวดเบียร์ลงและตบหน้าอกตัวเอง “จะบอกให้นะว่าการช่วยเหลือผู้อื่นน่ะคือความยุติธรรมของฉัน ตราบใดที่มันไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ฉันสัญญาเลยว่าจะช่วยนายครั้งหนึ่ง”
‘เจ้าหนุ่มนี่มันเป็นคนดี ดังนั้นถ้าช่วยมันสักครั้งคงไม่มีปัญหาอะไร’
แต่เสี่ยวเหมียวกลับขมวดคิ้วเล็กน้อย
พี่ชายของเธอมักจะไม่เคยคำนึงถึงผลที่จะตามมาจากการกระทำต่างๆ เมื่อเขายอมรับคำขอของผู้อื่นแล้ว เขาก็มักจะทุ่มด้วยกำลังทั้งหมดที่ตนมีออกไป
ต้องไม่ลืมนะว่าสภาพร่างกายของเขายังไม่สมบูรณ์ดีในตอนนี้
ในกรณีที่คำขอของกู่ฉิงซานมันยากเกินไป มันอาจจะเกิดผลลัพธ์ที่ยากจะคาดเดาขึ้นมาก็ได้
ท้ายที่สุดแล้ว ต้องรู้นะว่ามีศัตรูมากมายกำลังดักรอแบรี่อยู่ด้านนอก เฝ้ารอให้เขาปรากฏตัวออกไป
ในขณะนี้ ทั้งสองพี่น้องกำลังแสดงห้วงอารมณ์ที่แตกต่างกันออกมาอย่างชัดเจน แต่อย่างหนึ่งที่เหมือนกันก็คือ กำลังรอฟังคำขอของกู่ฉิงซานอยู่
กู่ฉิงซานกล่าว “ผมต้องการได้รับสถานะในโลกใบนี้ เพื่อตอบรับคำเรียกขานของวิหคหนาม”
“สถานะในโลกนี้?” แบรี่ไม่เข้าใจ
คิ้วที่ขมวดเป็นปมของเสี่ยวเหมียวคลายออกทันที
“ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง พี่ชาย จริงๆ แล้วเขาเป็นคนจากโลกกระจัดกระจายน่ะ เขาเลยไม่สามารถตอบรับ คำเรียกขานของวิหคหนามได้”
แบรี่กระจ่างในทันใด “อ้อ ฉันก็คิดว่ามันจะเป็นพวกเรื่องแก้แค้นหรือให้ไปต่อสู้กับคนอื่นๆ ซะอีก ถ้าเป็นเรื่องแค่นี้ล่ะก็ แน่นอนว่าไม่มีปัญหา”
แล้วเขาก็ผ่อนคลายลง
“อันที่จริงแล้วมีปัญหานะพี่ชาย” เสี่ยวเหมียวกล่าว
“ปัญหาอะไร?”
“ก็ถ้าเขาต้องการจะตอบรับคำเรียกขานของวิหคหนามโดยการเข้าร่วมกับสมาคมกำปั้นเหล็กแห่งความยุติธรรม พอเขากลับมา พวกเจ้าหนี้คงจับตัวเขาไปทำงานหนักแน่ๆ”
“ฉันจะปกป้องเขาเอง” แบรี่กระแทกสองกำปั้นตนเข้าหากันและกล่าว
“แต่พวกเรามีเจ้าหนี้มากเกินไป จะให้ต้องต่อสู้กับคนที่ไม่ผิดตลอดๆ มันก็คงจะดูไม่ดีนะ” เสี่ยวเหมียวงึมงำ
“เอ๋ อ่อใช่ ถ้าฉันไปทุบตีพวกเจ้าหนี้ มันก็เหมือนกับฉันไม่ได้ต่อสู้ด้วยความยุติธรรมน่ะสิ” แบรี่ยกมือขึ้นเกาหัว
กู่ฉิงซานกล่าว “เรื่องนั้นไม่ต้องกังวลไป ผมคิดหาทางออกได้วิธีหนึ่งแล้ว”
“วิธีอะไรกันล่ะ?” เสี่ยวเหมียวเอ่ยถาม
“ผมได้ยินมาว่าวิหคหนามจะมอบสมบัติบางอย่างให้แก่คนที่ช่วยเหลือมันไม่ใช่เหรอ? ได้ยินมาว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่าซะด้วย?”
แบรี่กับเสี่ยวเหมียวหันไปมองหน้ากัน แล้วพยักหน้าว่าใช่
“วิหคหนามเป็นการดำรงอยู่อันแสนพิเศษในดินแดนอัศจรรย์ นายรู้จักดินแดนอัศจรรย์ไหม?” แบรี่เอื้อมไป คว้าขวดเบียร์กลับขึ้นมาดื่มและเอ่ยถาม
“ไม่ ผมรู้เรื่องเกี่ยวกับมันเลย” กู่ฉิงซานตอบ
เสี่ยวเหมียวพยายามอธิบายอย่างอดทน “ในโลกตลอดทั้งเก้าร้อยล้านชั้น จะถูกแบ่งออกเป็น ดินแดนที่ถูกยึดครองโดยศัตรู ดินแดนชิงอำนาจ ดินแดนมิติอนันต์ และดินแดนอัศจรรย์”
“ขณะที่ดินแดนอัศจรรย์เป็นดินแดนที่อยู่ชั้นในสุดของโลกทั้งเก้าร้อยล้านชั้น สำหรับที่นั่น ไม่ว่าจะได้รับสิ่งใดมา มันก็ล้วนมีค่ามหาศาล”
“วิหคหนามได้อาศัยอยู่ที่นั่นมาเป็นเวลานานหลายปี และมันก็มักจะสะสมสมบัติหายากหลากหลายชนิดจากดินแดนอัศจรรย์เอาไว้”
กู่ฉิงซานพอได้ฟังถึงตรงนี้ก็ยิ้มออกมา
“นั่นแหละ! ถ้าผมสามารถมีชีวิตกลับมาได้ ผมจะใช้สมบัติของวิหคหนาม ปลดหนี้ให้พวกคุณเอง”
กู่ฉิงซานเอ่ยต่อ “ในเมื่อคุณได้ให้สถานะสมาชิกของสมาคมแก่ผม ผมก็ต้องทำบางอย่างให้กับ สมาคมนี้บ้างเป็นธรรมดา”
แบรี่พอได้ฟังก็นิ่งไปสักพัก และหัวเราะออกมา “ฮ่าๆๆ พูดได้ดีนี่! ฉันว่าวิธีนี้มันเยี่ยมไปเลย!”
สมาคมได้รับสมาชิกผู้ที่จะกอบกู้ความเป็นอยู่ของพวกเขามา นอกจากนี้ยังเป็นชายที่น่าสนใจมากๆ แถมยังดูเป็นคนดีอีกด้วย
เสี่ยวเหมียวตบไหล่เขาและกล่าว “ตราบใดที่นายสามารถทำมันได้ สมาคมจะมีที่ว่างสำหรับนายเสมอ”
จากการรวมตัวกันก่อนหน้านี้ พวกเขาพบว่าเสี่ยวถายได้เติบโตขึ้นแล้ว
และคนๆ นี้ก็ได้รับควมาไว้วางใจจากเสี่ยวถาย นำดอกไม้ภูตที่อยู่ห่างไกลจากโลกนับล้านล้าน มาส่งได้อย่างไม่มีปัญหา
แถมฝีมือการปรุงอาหารของเขายังสูงมาก
พูดก็พูดเถอะ ตอนนี้เขาก็เหมือนกับได้รับการยอมรับตั้งแต่แรกแล้ว
นั่นสินะ
ให้เขากลายเป็นสมาชิกของสมาคมตอนนี้ คงยังไม่มีใครคิดจะฉกตัวเขาไปทันทีหรอก เพราะอย่างไรถ้ากลับมาปลดหนี้แล้ว ก็คงจะไม่มีใครคิดจะไล่ล่าเขาอีก
เสี่ยวเหมียวตัดสินใจทันที แล้วก็ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เธอหยิบพลั่วสองด้ามขึ้นมา หนึ่งโยนไปให้แบรี่ อีกหนึ่งโยนไปให้กู่ฉิงซาน
“ก็ไปขุดเจ้าสิ่งนั้นกันเถอะ” เธอยืนขึ้นและกล่าว
“นี่พวกเราจะต้องขุดไปอีกนานแค่ไหนกัน?” กู่ฉิงซานเอ่ยถาม
“ไม่รู้สิ อาจจะเจอมันแล้วในเร็วๆ นี้นี่แหละ” แบรี่จ้วงพลั่วในมือต่อไป ขณะที่ใบหน้าของเขาเริ่มแดง และหอบหายใจถี่
กู่ฉิงซานหันไปมองเสี่ยวเหมียว
นี่พวกเขาเอาแต่ขุด ขุดๆ มาเป็นเวลากว่าสองชั่วโมงแล้วนะ
เสี่ยวเหมียวกล่าวอย่างละอาย “ในเวลานั้นพวกเรามีหนี้สินมากเกินไป แถมอาการบาดเจ็บของพี่ชาย กันก็ยังไม่ถูกรักษา ดังนั้นเพื่อความปลอดภัย พวกเราจึงฝังสัญญาณของโลกใบนี้เอาไว้ในที่ปลอดภัย”
“ฉันว่าทั้งสองคนรีบขุดให้มันเร็วขึ้นกว่านี้เถอะ ถ้ายังมัวชักช้าอยู่ เดี๋ยวมันจะไม่ทันการณ์ ช่วงเวลาเรียกขานของวิหคหนามนะ”
กู่ฉิงซานสูดหายใจลึก และเริ่มขุดต่อไปไม่บ่นอะไรออกมาอีก
สัญญาณคือสิ่งที่สามารถเชื่อมต่อกับกฎเกณฑ์ของโลกมิติอนันต์ อาจกล่าวได้ว่ามันเป็นตัวที่ใช้ควบคุมมิติ
หลังจากที่บุคคลถูกประทับตราด้วยสัญญาณนี้แล้ว เขาหรือเธอก็จะสามารถเชื่อมต่อเข้ากับโลกมิติอนันต์ นั้นๆ ในเวลาใดก็ได้
และหลายสิ่งหลายอย่างที่กู่ฉิงซานทุ่มพยายามทำไปมากมาย ก็เพื่อให้ตัวเองได้รับสิทธิ์ที่ว่านั่นเอง
เวลาค่อยๆ ผ่านไปอย่างช้าๆ
กู่ฉิงซานกับแบรี่ขุดกันไปอีกหลายชั่วโมง และในที่สุดก็เจอที่ฝังสัญญาณ
มันคือถุงมือเหล็กคู่หนึ่ง
เสี่ยวเหมียวล้างมันด้วยน้ำอยู่เป็นเวลานาน ถุงมือเหล็กจึงกลับมาสะท้อนแสงโลหะสดใสอีกครั้ง
“ตั้งแต่ที่ได้รับบาดเจ็บ ฉันก็ไม่เคยได้ใช้มันอีกเลย”
แบรี่มองดูถุงมือ ปากเอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงถวิลหา
“พี่ชาย แต่ตอนนี้พี่กำลังจะหายดีแล้วนะ จะสามารถกลับมาใช้มันได้อีกครั้งแล้ว!”
เสี่ยวเหมียวเขย่าแขนอีกฝ่าย และให้กำลังใจเขา
แบรี่ยิ้ม
เขาสวมถุงมือเหล็ก และเริ่มสื่อสารกับโลกมิติอนันต์ใบนี้
ไม่นานนัก
เขาก็หันไปพูดกับกู่ฉิงซานว่า “ขอเส้นผมนายให้ฉันหน่อย”
กู่ฉิงซานดึงเส้นผมตนมอบให้อีกฝ่าย
แบรี่ใช้ถุงมือกำเส้นผมของเขา
ไม่ช้า เส้นผมก็หายไป
“สมาคมได้ทำการบันทึกความผันผวนทั้งหมดของนายแล้ว” เสี่ยวเหมียวกล่าวอย่างมีความสุข
ซึ่งนี่หมายความว่า ในที่สุดก็มือหน้าใหม่มาเข้าร่วมกับสมาคมกำปั้นเหล็กแห่งความยุติธรรมสักที!
ถึงแม้ว่าเจ้าหน้าใหม่จะยังคงอ่อนแออยู่ก็ตาม
ถึงแม้ว่านับจากนี้ไปคนๆ นั้นจะต้องช่วยแบกรับหนี้สินจำนวนมาก
แต่เขาก็ดูเป็นคนดี
แถมยังบอกว่าจะตามหาสมบัติแล้วนำมาใช้หนี้ของสมาคมให้อีกด้วย
อาการบาดเจ็บของแบรี่ก็กำลังฟื้นฟู ใกล้จะหายเป็นปกติ
ทุกอย่างกำลังจะเป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้น และชีวิตอันมั่งคั่งก็กำลังเฝ้ารอพวกเขาอยู่ในอนาคต!
เสี่ยวเหมียวพอคิดถึงจุดนี้ มุมปากของเธอก็ยกสูงขึ้น รอยยิ้มเริ่มปรากฏบนใบหน้าอย่างช้าๆ
เห็นแค่เพียงแบรี่ที่กางมือของเขาออก และคว้าจับบางสิ่งที่มองไม่เห็นในอากาศที่ว่างเปล่า
“ตอนนี้แหละเสี่ยวเหมียว!”
ทันทีที่พูด เขาก็โยนบางสิ่งไปให้เสี่ยวเหมียว
เสี่ยวเหมียวคว้าจับบางสิ่งที่มองไม่เห็นนั้นไว้ และร่ายคาถางึมงำ
มีบางสิ่งบางอย่างค่อยๆ โผล่ออกมาทีละน้อย
เธอผลักสิ่งนั้นไปให้กู่ฉิงซาน
กู่ฉิงซานคว้าจับมันและพบว่าในมือของเขาคือด้ายเส้นบางๆ
ด้ายกะพริบไหว ก่อนจะผลุบเข้าไปในมือของเขาและไม่อาจพบถึงร่องรอยของมันได้อีกเลย
“ด้ายมิติเส้นนี้ทำมาตามเส้นผมของนาย มันเชื่อมต่อกับสัญญาณของโลกนี้ เป็นสิ่งที่ใช้อนุญาต ให้นายเข้าสู่โลกใบนี้ได้” แบรี่อธิบาย
เสี่ยวเหมียวสั่งอย่างจริงจัง “กฎเกณฑ์มิติของฉันได้ถูกถ่ายเทลงในเส้นผมนี้ และพลังของมันก็เพียงพอให้ นายกลับมาได้ครั้งหนึ่ง”
“แล้วผมจะใช้งานมันได้อย่างไร?” กู่ฉิงซานเอ่ยถาม
“นายก็เพียงแค่ทำสมาธินึกถึงสมาคมกำปั้นเหล็กแห่งความยุติธรรม แล้วนายจะรู้สึกถึงการดำรงอยู่ ของด้ายมิติเอง”
กู่ฉิงซานทดลองดู และก็พบว่ามันเป็นอย่างที่ว่าจริงๆ
“จากนั้นล่ะ?”
“ดึงด้ายมิติออก แล้วรอครึ่งชั่วโมง นายก็จะกลับมา”
“ครึ่งชั่วโมงเลยเหรอ?”
“เวลามันไม่แน่ไม่นอน ถ้านายอยู่ไกลเกินไป ก็คงจำเป็นต้องรอสักหน่อย”
เสี่ยวเหมียวเอ่ยต่อ “ไว้รอจนกระทั่งนายกลับมาในครั้งต่อไป ก็ให้มาเจอฉัน แล้วฉันจะถ่ายเทพลังข้าม มิติให้นายอีกครั้ง”
“ผมเข้าใจแล้ว ขอบคุณมากนะ” กู่ฉิงซานกล่าว
ในขณะนี้ ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะอยู่ในโลกมิติอนันต์
แบรี่ยิ้มและกล่าวว่า “นับจากนี้ไป นายเป็นบุคคลในโลกมิติอนันต์แล้วนะ ฉันจะทำการลงทะเบียนให้นายตอนนี้เลยละกัน”
เขาผิวปากไปในมิติที่ว่างเปล่า
ไม่นานนัก นกตัวใหญ่ก็บินเข้ามาจากท่ามกลางกระแสมิติอันวุ่นวาย
นกตัวใหญ่บินวนรอบๆ แบรี่ ก่อนจะร่อนลงบนพื้นดิน
กู่ฉิงซานสังเกตเห็นว่าบนหน้าอกของนกตัวใหญ่มีสัญลักษณ์บางอย่างอยู่
มันเป็นตรารูปนก
“แบรี่ นายดูดีขึ้นมากเลยนี่นา แต่ก็ดีแล้ว เพราะก่อนหน้านี้นายติดหนี้ฉันไว้มากเลยจำได้ไหม” นกตัวใหญ่หันไปพูดกับแบรี่
“ฉันดีขึ้นมากแล้ว และอีกไม่นานก็จะสามารถจ่ายหนี้ให้นายได้ เป็นไง ฟังดูดีไหม?”
“หืมแปลกจริง? ทำไมคราวนี้ฉันถึงรู้สึกได้ว่าแกไม่ได้กำลังโกหกกันนะ?”
“เข้าเรื่องกันดีกว่า คือฉันต้องการความช่วยเหลือหน่อยน่ะ ช่วยติดต่อสมาคมผู้พิทักษ์หอสูงให้ทีสิ พอดีว่าคนของฉันต้องการไปยังสถานที่ๆ วิหคหนามอยู่...”
…………………………………..........