Kabanata 1

"C'mon, Danae! Show your seductive eyes!" Sigaw ng photographer sakin. Iniba ko naman ang pose na ginawa ko at tumingin ng nakakaakit sa camera. Sleepy eyes. Pouty lips. Pointed nose. Messy bun. Light but seductive make-up on my face. Nice curves. Sexy.

"Good! Another shot!" Sunod-sunod na flash ng camera ang sumabulong sakin. I'm wearing a black croptop with a 'no bra club' printed on it and only a white panty. The croptop suits me, I'm wearing nothing but just the panty and the croptop.

"Snake your fingers on the waist band of your panty, Danae! Yes, that's right! Show me your sleepy eyes!" Sigaw ulit ng photographer. Nakaramdam naman ako ng pagkapagod pero ginawa ko parin ng maayos ang pinapagawa niya. A few more shots was taken bago matapos ang shoot. I checked myself on the laptop where my photos saved and no doubt that I did great. The photographer praised me also, and even all the staff there. Sinabi pa nilang gusto pa nila akong makatrabaho ulit.

Ako lang ang nag-iisang anak na babae ng isang Allegro kaya saakin napunta lahat ng atensiyon maski pati trabaho. Yung photoshoot kanina ay para sa isang sikat na cover magazine. Mabenta daw kase ang mukha ko isama mo na ang katawan kaya't siguradong-sigurado daw na mabibili lahat ng kopya ng magazine plus, isa pa akong anak ng pinakamagaling na abogado sa Pinas.

Pagkatapos kong magbihis ay umalis na ako roon. Pinuntahan ko naman ang sasakyan ko sa parking lot. Pagod na pagod akong napaupo sa driver seat at pabagsak na isinara ang pinto. Isinandal ko sarili ko upuan at napapikit.

Hinawakan ko ng mahigpit ang steering wheel ng kotse ko at napabuntong-hininga. Nakapikit kong kinapa ang switch-on ng radio sa kotse ko at pinindot yun.

When you get home I'll be waiting for you

I wrote these words just hoping that you could

Fall asleep and you'll know

That I'm the one that's waiting for you

And you should know I don't wanna hurt you

I'll loose my heart at a moments notice for you

I hope that you know, that I'm the one that's waiting for you

Napakunot ang noo ko nang marinig ko ang lyrics. Padabog na pinatay ko ang radio at pinaandar ko na ang kotse ko paalis dun.

Mahigit isang oras ang byahe mula sa Pampanga papauwi ng Pangasinan. Nang makalabas ako ng Pampanga ay bumili ako ng kape sa pinakamalapit na coffee shop na nakita ko. Mabilis lang ang takbo ng kotse ko dahil hindi naman ganoon katraffic kahit 8PM na ng gabi.

Nang makarating ako sa Pangasinan at bago makapasok sa subdivision kung saan nakatirik ang bahay ko ay nakita ko pa na malapit sa gate ng subdivision namin ang Laderas na yun. Mabilis na isinuot ko sombrero at ang salamin ko para hindi niya ako makilala. Ibinaba ko naman ng kaunti ang windshield ng kotse ko at dahan dahan na pinatakbo ang kotse ko papalapit sa gate.

"Mamaya na, Dad! Hihintayin ko pa siya na makapasok. Basta! Ano ba, Dad! Bye!"

Narinig ko namang nakikipagsigawan si Laderas sa cellphone niya habang may kausap kaya binilisan ko ang takbo ng kotse ko at itinigil sa guard house at mabilis na inalis ang sombrero at salamin ko.

"Manong! Si Danae 'to!" Sinigawan ko siya mula sa kotse ko at nang mabuksan ang malaking gate ng subdivision namin ay mabilis na humarurot ako papasok.

Nang marating ko ang tapat ng bahay ko ay mabilis akong bumusina at hinintay na may magbukas ng gate para saakin. Ngunit ilang minuto pa ang lumipas ay walang nagbukas. Damn this.

Padabog na lumabas ako sa kotse at lumapit sa gate at pinindot ko ng mga sampung beses ang doorbell ko. Kaasar!

Bumukas naman na ang gate ko at nagulat ako sa mga maid na nakita ko. Mahigit silang sampu. What the fuck?

"Why took you so long to open the gate?" Tinaasan ko sila ng kilay at napamewang. I need to do this image for them to get scared.

"Sorey po, Miss busy po kasi kami." Nakayukong paliwanag nung isa.

"Oo nga po, Miss ganda! Nandito po kasi iyong kaibigan ni Ser Allegro." Taas noo namang sabi nung isa. Nakunot-noo naman ako sa sinabi niya. Paniguradong ginawa na namang meeting place ni Dad ang bahay ko.

Tinitigan ko naman sila ng masama at inirapan sila. Umalis ako sa harapan nila at sumakay sa kotse ko. Nakaharang sila kaya sunod na sunod akong bumusina at nagkagulo naman silang gumilid. Pinaandar ko ang kotse ko at tumigil sa tapat nila.

"At bakit ang dami niyong lumabas? Magbubukas lang ng gate kelangan mahigit sampu pa kayo? Stupid!" Sigaw ko sakanila.

Bago pa ako makalayo sakanila at mapunta sa garahe ay may narinig pa akong nagsalita.

"Eh mahigit sampung beses kayong nag-doorbell, Miss!"

"SWEETHEART, can I come in?"

Napabalikwas ako sa kama dahil sa boses ng Mom ko na nasa labas ng kwarto ko.

"Come in, Mom!" Sigaw ko at dali-daling umupo ng maayos sa kama.

Nakangiti namang lumapit siya saakin. Umupo siya sa tabi ko at niyakap ako ng mahigpit. Naramdaman ko naman ang kamay ko sa tuktok ng ulo ko at marahan iyong hinaplos-haplos.

"Sweetie, can you go downstairs?" Malambing niyang sabi. Kinalas niya ang yakap niya saakin at marahang hinawakan ang mga kamay ko.

"Why Mom? Is there something important downstairs?" I whispered softly.

Mom nodded her head and then smiled. "We're having a dinner together. Nandiyan sa baba ang Dad mo. Did you not go after him?"

"Oh, I haven't eat anything yet. Diretso agad ako dito Mom so I did not saw him and besides, I'm so sleepy na." I pouted.

"You must be tired, sweetie. But can you go eat with us and just give your Dad atleast 20 minutes?" Her eyes were begging for me to go downstairs. Maybe it is important matter that my Dad even go and held a meeting with his friend inside my house.

"Sure, Mom. Can I have atleast 5 minutes to prepare? I'm sure ayaw ni Dad na magmukha akong bruha sa harap ng kaibigan niya?" I asked my Mom then chuckled.

"Of course, sweetie. But still, you're my daughter so you're beautiful just the way you are." Ngumiti siya ng pagkatamis-tamis saakin at nagpaalam na.

I took a deep breathe then go to my bathroom. Inayos ko lang ang mukha ko at nagpunta sa walk-in closet ko at namili ng pinakasimple pero eleganteng damit na isusuot ko. Napatingin nalang ako sa harapan ng whole body mirror na nasa tapat ng kama ko. There, looks like I'm a human after all.

DAHAN-DAHAN akong naglakad papasok sa dining area ko kung saan nandoon sina Dad at ang kaibigan niya. Mom was also there. Napataas naman ang kilay ko sa suot ni Mom. She changed her clothes. She's now wearing a signature pieces from Chanel Spring Summer 2019 collection with Chanel Fine Jewelry. Napailing naman ako ng bahagya. My Dad's really spoiling my Mom too much.

I smiled sweetly at them. My Dad's friend stood up and gave me a hug. Nagpunta ako sa tabi ni Dad at bineso siya ganun rin kay Mom.

"So what's the matter, Dad?" I asked him and sat beside my Mom.

Napatingin kami sa kaibigan ni Dad nang magring ang phone niya. Nahihiya siyang tumingin saamin at nagpaalam na sasagutin niya ang tawag.

"I just want to introduce you to his son, Danae. He's a model too. Do you think that it's okay to have him as your partner in the upcoming cover magazine that you'll be doing?"

Nanlaki naman ang mata kong napatitig kay Daddy. He wants me to work with a stranger? The hell no!

"Dad? Are you saying that I'll be doing that photoshoot with someone I didn't know?" I looked at him with disbelief. Nakabukod na ako't lahat-lahat pinapakialaman parin nila ang buhay ko. That's why I worked hard in my modeling career at the same time doing a training because I'm the heir of our company so that I'll have my own house and with that they will not bother me anymore but this. Gusto na naman nilang mangialam.

"Sweetie, your Dad is just concern okay? Diba, you can't convince Draius to do that photoshoot with you? Besides, he's in Greece right now and you'll doing it within this month." Ani Mom habang hinahaplos ng marahan ang braso ko.

Napabuntong-hininga naman ako sa sinabi ng Mom ko. Kapag siya na ang nagsabi wala na akong magagawa. She's knows that I can't say no when it comes to her.

I looked to Dad who's smiling like an idiot. He knows that Mom can changed my mind so he's happy as hell. Again. Oh well, this would be the last time I'll agree to them.

"Okay. I need to see him. ASAP." Pinagkrus ko ang mga braso ko at tumingin ng diretso kay Dad. Bigla naman siyang ngumisi at natawa nalang ng marahan.

"Actually, he came with his Dad but unexpectedly that guy wants to wait you outside the subdivision. But obviously, hindi ka niya nakita." His eyes glistened.

Akmang magsasalita ako ay bigla nalang pumasok ulit ang kaibigan ni Dad.

"Sorry for my current excuse. My son's already here, siya iyong tumawag saakin kaso ayaw naman niyang pumasok kasama ako. Maybe, we can wait a little?" He apologetically smiled at us.

Napairap naman ako sa sabi ng matandang gwapo na ito. Kanina pa kami nag-uusap tapos wala pa pala ang anak niya at gusto pang mag-grand entrance?

"Maybe your son wants us to provide a red carpet for his grand entrance here. A royalty wannabe eh?" I sarcastically laughed.

"Isla Danae Allegro? Are you playing your sarcastic game again?" May diin na tanong saakin ni Mom. Umaayos naman ako ng upo at ngumiti ng matamis sakaniya.

Nakita ko namang napangiwi ang kaibigan ni Dad kaya napatawa ako ng mahina at marahan akong tumayo sa kinauupuan ko at inilahad ang kamay ko sa matandang gwapo na nakaupo sa tapat ko.

"Hi Sir, I'm Isla Danae Allegro. Don't worry about my attitude, it won't kill you." I smiled at him, showing my white perfect teeth.

He stood up with confidence at inabot ang kamay kong nakalahad sakaniya. Nagulat nalang ako nang dalhin niya ang kamay ko sa tapat ng labi niya at hinalikan iyon. Pesteng matanda!

"I'm glad to meet the only daughter of the great Blair Allegro. I'm Nuri Blaise Laderas, your Dad's trusted friend." Binitawan niya ng marahan ang kamay ko at ngumiti ng malapad.

His name, probably his surname made me standing still. Maybe he's a relative of the other Laderas that I know. But did he said that he's a trusted friend of my Dad? Napangisi nalang ako at napailing sa matandang gwapong nasa harap ko.

"Good evening," A husky voice made me stop from sitting back.

"You must be Blade Nuri, son of my friend Laderas. Come over, kid." Ani Dad at tumayo sa kinauupuan niya.

I took a glance at him. The hell. I didn't know that he came from.. probably a rich family cause my Dad wouldn't go with a person who isn't rich as him.

Napagtanto kong nakatayo pa pala ako kaya dahan-dahan akong umupo at hindi gumawa ng ingay. My eyes remained staring at the plate infront of me. Hindi ako nag-angat ng tingin o kahit na tumingin sakaniya matapos kong maupo.

Nakipag-manly hug ang Laderas na iyon kay Dad at bumeso kay Mommy. My Mom asked him to sit down beside me. Pakiramdam ko ay nawalan ako ng boses pagkaupo niya sa tabi ko.

"So, as what I am saying ealier to my daughter, maybe you can do that photoshoot together, right Blade?"

I sigh heavily that made them to look at me with questions in their eyes. Paano ko makakatrabaho itong lalaking 'to kung nakikita ko lang siya noon na laging nakatambay sa labas ng subdivision namin kasama ng mga tambay doon?

"No problem, Sir. Besides, I already made my research about how Lana's career in modeling works and I can say that she's a pro." Sagot niya.

"You already know me and calling me an ugly name eversince na nakita kitang tumatambay sa labas ng subdivision namin and yet you didn't know that I'm a fucking model and you even did a research?" I eyed him angrily. Parang nabastusan ako sa sinabi niyang niresearch pa niya kung paano ako magtrabaho, samantalang matagal na niyang pinepeste ang buhay ko.

"Hindi rin ba sinabi sa research mo ang totoo kong pangalan? As fas as I remember last week when your so-called-friends made fun of my car I even said to you my name, right?"

Hindi ko na naitago ang inis sa tono ng boses ko. Tandang-tanda ko pa kung paano ako nakipag-away sakaniya kasama ang mga kaibigan niyang tambay.

"And please I don't own the name Lana, I'm Isla---"

Bigla siyang lumihis at humarap saakin. Tumama sa hita ko ang tuhod niya dahil doon kaya napatitig ako ng masama sakaniya.

"My mistake, Isla. I'm sorry for calling you that name cause first, I think that name Lana suits you well but--"

"Gosh please I'm not yet done!" I hissed at him. Mas lalo akong nainis sakaniya nang putulin niya ang sinasabi ko.

"I didn't know that Isla suits you more. Isla, huh? An island? Or my island?" He smirked.