We are Not Even Friends (2)

Bumulabog ang mainit na hininga ni Cody sa malambot na tainga ni Bea. Ito ang dahilan upang mabilis na mapataas ang kanang balikat nito at maidampi ang palad sa gilid ng ulo.

Dugdug! Actually bago pa man siya makareact, nalanghap niya na ang mint scent na hininga ng binata, that made her heart went racing. Parang aphrodisiac lang ang epekto sa kanya ah. Nakakanginig ng tuhod. Her arid mouth surged with moist hanggang sa mapalunok na lamang siya at mapatikom ng bibig.

'Hindi kami magkaibigan? Then we are...' With such slow realization, her cheeks bloomed rosy pink pigment hanggang sa wala na siyang magawa at iavert ang mga mata mula sa mukha ng binata.

Dugdug! Dugdug! Mas lalong bumilis ang tibok ng puso niya at napahawak na lamang siya sa kanyang dibdib habang finefeel ang bawat kabog ng kanyang kinikilig na puso.

With that scene, mas gumaan pa sa hangin ang puso ni Cody. He felt so loved kahit ganun lang ang reaksyon ng dalaga. His pupils suddenly narrowed habang tinitigan ang dalaga. Biglang uminit ang kanyang buong katawan as his chest heaved in and out when air was caught in his throat. His slender pink lips instantly went curve as he caressed it with his fingers.

"At bakit mo naman kasi sinasabi na pangit ka. May sinabi ba akong ganyan?" He faintly whispered upang sila lang ang makarinig na dalawa.

"Gusto mo pa bang ulitin ko ang sinabi ko sayo kaninang umaga?"

"..." Hindi nakaimik si Bea. Panay iwas lang ang dalaga sa mga tingin ng binata.

Napangiti lalo si Cody.

"My princess..." Isang raspy na boses ang lumabas mula sa bibig ni Cody. Then he leaned closely sa dalaga upang tingnan ang mukha nito na tila hiyang hiya.

"Wag ka ngang tumitig. Andaming tao eh. Baka kung anong isipin nila." Sabay sigwa ng kamay ng dalaga papunta sa mukha ni Cody upang maalis ang tingin sa kanya.

Biglang napakunot ang noo ni Cody. Hindi naman siya nasaktan sa nasabi ng dalaga but he couldn't help na matigil sa pagngiti ng kanyang mga labi.

His eyes went down suddenly as though bigla siyang hinulugan ng mga bitak ng bato. Nawalan agad siya ng lakas upang suyuin pa ang dalaga. After all, sino ba naman ang hindi mananamlay sa sinabi ni Bea? Kinakahiya niya ba si Cody?

"...really?" Ikling naitanong ni Cody as he slowly leaned backwards pabalik sa kanyang kinatatayuan. Biglang nabalot ng malamig na hangin ang buong kamay ng binata habang matamlay niyang hinarap ang mga customer.

Napansin agad ito ni Bea. Not mention, napatikom agad ang kanyang mga labi matapos niyang sabihin iyon sa binata. She herself knew that parang masakit ang nasabi niya. At that moment namuo ang pangamba mula sa kanyang puso na baka magtampo ang binata and maybe umabot sa punto na hindi siya nito kausapin. With that napag-isip isip niya na kailangan niyang suyuin ang binata.

"C-cody... it's not like that... I mean. I'm very sorry. Sadyang nahihiya lang kasi ako since ang daming tao, hindi ako sanay sa public display." At instant nabaliktad agad ang pangyayari. Si Bea na ang sumusuyo at siya na rin ang umaambang lumalapit sa binata.

She pouted her lips saka nagsmile at kumurap kurap na tila ba nagpapacute. She also tugged his sleeve at pilit na pinapatingin ang mukha ng binata sa kanya.

But no good. Parang si Cody naman ngayon ang tinopak.

"Sorry na. Oh. Please sorry na. Hindi naman kita kinakahiya. Ako lang talaga ang may problema."

This time ikming napatingin si Cody sa dalaga. Actually sa loob loob ng binata he was already exploding from smile. Dapat pala mag-acting actingan lang siya na magtatampo para mapatingin sa kanya si Bea. Kita tuloy.

Ubod lakas na nagpigil si Cody na kanyang smile at patuloy na nagsuot ng malamlam na mukha. He also averted his gaze mula sa dalaga upang isipin talaga ni Bea that he was really hurt sa sinabi nito sa kanya.

Mas kinabahan si Bea dahil hindi siya inimikan ni Cody. Her heart deflated dahil sobrang worry. No! She couldn't take it kung hi di siya kakausapin ni Cody.

"Please. Sorry na oh. Kausapin mo naman ako oh. Wag ka nang magalit please. Hindi na yu-"

"Ahem!"

Both Cody and Bea's eyes widened at napatingin kung saan nanggaling ang nagclear ng throat.

It was Josh na nakacross arms na, na para bang siya ang manager ng shop na kulang nalang at sermunan silang dalawa. And that was indeed ang nangyari. Kanina pa kasi siya napapakunot ng noo habang tinititigan ang dalawa na talagang walang care sa mga nasa harap nilang customer. Ano yun may public showing sila? Hindi naman siya galit. Baka kasi magalit ang mga customer at baka sila pa ang mapagbuntungan ng galit.

However...

Hindi lang sina Bea and Cody ang naattract ang atensiyon kundi pati narin ang mga nakapilang mga customer.

At instant, biglang pumuso ang mga mata ng kababaihan ng makita ang gwapong binatilyo na nakatayo sa harap ng counter.

Matangkad, maputi, malapad ang balikat but his face was so cute na tila ba kahawig niya si Lee Jong Suk na may pag ka Lee Min Ho. Parang kpop idol nga eh.