Chapter nineteen

"Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced."

--Source Unknown

Before we start talking, I offered him a cup of coffee or tea but he said that its okay, but I call Jinah and I let her bring two cups of tea.

Minutes has passed and Jinah enter inside my office. Mr. Gabriel say thank you to Jinah, after he put the cup of tea in the table she immediately leave my office.

So, Mr. Gabriel, what brought you here in my office? I ask Mr. Gabriel because I didn't expect that one of a bachelor in our business world came here in my office personally.

I'm sorry Ms. Villachin but I want you to attend the 50th anniversary of Munique dele's Mall and I came here personally so that you don't have any reason to decline my invitation. He said thoroughly, and he seems so serious.

Ye-yes of course! I will come together with my secretary Mr. Gabriel. I don't really understand this old man, but I will not disappoint him. I can meet there some big time clients.

Your new secretary Ms. Villachin? I'd never seen your old secretary- Ms. Shelley right? I know Mr. Gabriel is very confuse right now.

Because he open that topic, I remember the guy who help me in the street and fought against the snatcher.

Shelley came back to the States to take care Tita Ariel. And yes, I have a new secretary. It's not a big deal to tell this kind of thing to a businessmen. Of course, its just our nature because a secretary is really important to us.

So, the girl named Jinah! Right? Why is that people keep on asking about my secretary? What's wrong with them?! But when he said Jinah, small laugh plaster on my face and blank expression plaster on Mr. Gabriel face.

Hahahah! No, my secretary is he not she. Timothy Wills, he is my secretary. I said the truth but Mr. Gabriel didn't belive me, is there any problem having a male secretary? He is a human too, he can do what a female can do.

Are that 100 % sure? Ha-ha-ha, I'd never expected that Ms. Villachin but make it sure that Timothy is a trusty person. You knew already the philosophy of a businessmen, right?

Yes, I will never forget that philosphy. I can see that Timothy is a trusty person especially when I look into his eyes when were talking. But his advice will keep on my mind.

Yes! Thank you for the advice Mr. Gabriel. Timothy is a trusty person and you should meet him. He is kind and courteous, I'm sure with it. Small smile plaster on Mr. Gabriel face.

Before I go, here is the invitation letter and I already expected you to come together with your secretary. Alright? He said while smiling and he put the invitation under the table.

It's a pleasure to be invited by you Mr. Gabriel and I'll come to the party with Timothy. I get the invitation and I put it in the drawer, so that I can find it easily.

So, I better get going Ms. Villachin. Don't forget the party, huh? Mr. Gabriel said while fixing his tuxedo, it's a little bit messy.

Of course! I'll come. Thank you for inviting me Mr. Gabriel. I stand up and he does also, we shake our hands and I call Jinah to assist Mr. Gabriel.

When I'm the only person inside my office, I remember the invitation so I immediately open the drawer and I read it.

50th Anniversary of Munique dele's Mall

December 30, 2016, 6 pm sharp at Gabriel's Residence

I was about to keep the invitation when my phone rang, I get it from my bag and answer the call.

Hello? I keep the invitation while waiting the answer of the caller.

Hello, are you Mlaire Villachin? She ask, and I heard some people whispering. I just shrug my shoulders.

Ahm yes! This is Mlaire Villachin speaking. Why and who are you? I drink my tea while reading some news about me, its a daily newspaper and my name is written here.

Oh my! Mlaire, is that you? Gosh! I miss you so much, can we meet? Some of our friends are here. Because of what he said, I stop reading and think. That voice! Ohhh myy, I keep on shouting silently.

Jhaenne? Oh my gosh! Are you here in the Philippines? I am excited to see them too but I cannot. I have so many problems right now, and I need to solve it as soon as possible.

Yeah! Can we meet Mlaire? I have here your favorite shoes. Are you free? I heard again loud voices, I wander who's that person?

Right now? Wro-wrong timing Jhaenne, I have an appointments this afternoon maybe tomorrow. Is that okay?

Binasa ko ng maigi ang isang mensahe na galing kay Mr. Tan, iyong kasosyo ko sa isang mall na bumagsak dahil ang mga ginamit na materyales ay hindi maganda at mura lamang.

Gusto niyang ibigay ko ang perang inilaan niya para sa project na iyon. What the heck? Pareho lang naman kaming gumastos sa mall na ito.

I reply to his message saying that he give me time and I will make that mall more beautiful. This time it will be successful and I believe to Mr. Brion.

Of course! But make it sure that you will come tomorrow, okay? Jhaenne said, but I know she got disappointed. I just don't have any choices but to take care first my company. I know she will understand.

Yes, I promise! Tell Sam and Mash to come tomorrow so that we can talk and kamustahan na rin. Masaya kong sabi sa kanya, sigurado akong may world war 3 na naman bukas dahil kay Mash at Jhaenne. I don't know about that two but they are alike to Tom & Jerry, always chasing, fighting and shouting.

Mag papa alam na sana ako ng biglang pumasok si Jinah at hindi lang siya basta nag iisa. May kasama siyang lalaking naka tuxedo.

Jhaenne, I need to end this call may emergency lang sa opisina. Tatawag ako ulit sa number na ito. Bye! Pinatay ko na ang telepeno at hinarap ko ang kinalalagyan ni Jinah at ang lalaking naka tuxedo.

Nakuha naman ni Jinah ang gusto kong sabihin kaya naman nagsimula na itong mag salita.

Ma'am, he is Mr. Quiro. I told him to wait outside but he said to me that he will tell you something, about the money that Mr. Asis gave to him. Natahimik ako sandali, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko! Nandito na ang taong pinapa imbestigan ko kay Anton pero inayos ko ang sarili ko at tumango ako kay Jinah.

Lumapit ako sa kanya at bumulong. Iwan na muna niya kami ni Mr. Quiro at hayaang mag usap kami ng masinsinan, lumabas naman kaagad ito.

Mr. Quiro, take a sit first. Umupo naman ito, kaharap ko.

Bumalot ang katahimikan sa loob ng opisina ko, nag tagal ito ng mahigit sampung minuto. I don't want to start the conversation because I don't know where should I start.

I want to ask him. I want to shout at him. I want to slap him. I want him to talk but I tried, I hardly tried myself to relax and control my emotion. I know my face is red as an apple because of my anger. But, I need an answer to my questions right now.

Before I could lose myself control I simply get my phone and I started recording. This is my evidence that he came here in my office and to record of what he is going to say.

Ms. Villachin, I know you are angry with me but to tell you honestly-! Huminto siya saglit at tumingin ng diretso sa mga mata ko at parang hinihigop ng kanyang mga mata ang pagkatao ko. Kumurap kurap ako ng ilang beses, parang nahihilo ako.

Continue Mr. Quiro! Huwag mo nang patagalin. Time is precious that's why you better tell me where is the money! Hindi ko na napigilan at nasigawan ko na si Mr. Quiro, desperada na akong maibalik sa'akin ang perang ninakaw ni Mr. Asis.

To tell yo-you ho-honestly, dala ko ang pera ngayon. Ngunit nabawasan ko na ng sampung million, heto ang pera. May iniabot siyang isang malaking bag at binuksan ko ito ng dahan dahan. Wala akong paki alam kung nabawasan ng sampung million ang perang ninakaw nila madali lang hanapin ang sampung million.

Nang tuluyan ko nang mabuksan ang bag, may inilabas akong isang bundle ng pera at tiningnan ko ng mabuti kung totoo ba ang mga ito. Limang minuto kong tiningnan ang iba pang pera at positive. Lahat ng ito ay totoo!

Huwag mo sana akong ipa kulong, may pamilya rin akong nag hihintay sakin sa bahay. I know it's my fault but I am really sorry Ms. Villachin. Tumayo ito at lumapit sa akin at biglang lumuhod sa harapan ko!

Stand up Mr. Quiro. You will not be in jail because you return the money to me! Isang tipid na ngiti ang tanging sagot sakin ni Mr. Quiro, pina upo ko siya ulit.

I will tell Attorney about this and I promise to you that you are safe now. Thank you for coming here and returning the money. But I will ask you one question. Huminto ako saglit at biglang nag iba ang ekspresyon ng kanyang mukha. I'm not stupid to think that he gave this money because of his conscience, there's something that Mr. Quiro is hiding.

Wh-what is it ma'am? He is trembling and he looks pale and scared.

Who is your boss? Who told you to tell Mr. Asis to stole my money? May diin kong tanong sa kanya, alam ko namang hindi siya nag iisa. May mas mataas pa sa kanya at iyon ang iimbestigahan ko. Tumahimik ito ng ilang sandali. I said who is your damn boss? I repeated the question.

Ma-mani-maniwala po kayo ma'am, pero si Mr. Asis lang po ang partner ko sa gawaing ito! Isa akong head engineer at si Mr. Asis ang assistant ko, dahil kinailangan ni Mr. Asis ng pera dahil ooperahan ang dalawa niyang kapatid na may sakit.

Dahil don, napilitan kaming gawin ang bagay na alam naming mali. But I just want to help him, and Mr. Asis also want to help his siblings. We used the 10 million pesos to pay the bills of his two siblings, and the surgery became successful. I was shocked and completely mesmerized with this people, they did such bad thing to help but they can't change the fact that they already made a sin.

Pero yong kaninang galit na kinikimkim ko ay bigla na lamang nawala ng marinig ko ang eksplinasyon ni Mr. Quiro.

You don't need to stole money from others, but if you need something just tell me so that I can help you. Okay? Ngumiti ako ng pag katamis tamis dahil don napa ngiti na rin si Mr. Quiro.

Nakakahawa naman po ang ngiti niyo ma'am. Atsaka, maraming salamat! I will never forget your kindness ma'am. Sabi nito.

Tumayo ako at inilahad ko ang kanang kamay at naki pag-shake hands kay Mr. Quiro. Nag pasalamat ito ng paulit ulit habang lumalabas sa opisina ko.

Nang tuluyan ng makalabas si Mr. Quiro bumalik ako sa swivel chair at tinawagan ko si Engineer Brion. Sumagot naman ito kaagad.

Hello Mr. Brion, nagawa mo na ba ang ipinapa-ayos ko sayo? Tanong ko habang inaayos ang mga papeles na naka lagay sa ibabaw ng lamesa ko.

Yes ma'am! Naayos ko na po, at pwe-pwede na rin iton i re-construct. Sagot nito. At nandito po ako ngayon sa site ma'am, if you're free, you can come here so that we can start. Pahabol pa nitong lintya.

Yes! Pupunta ako ngayon diyan at iyong mga materyales paki check ng maigi kung wala bang problema, para maka pag simula na kayo. I want it to be successful Mr. Brion! Diretsang paliwanag ko, ayoko ng maulit pa ang nangyari dahil maraming mag babatikos sa'akin. At pag naging successful ang mall na ito, I'm sure na mawawala ang pag kadismaya ni Mr. Tan.

Na check ko na lahat ng materyales at lahat ng iyon ay first class. Wala na po tayong magiging problema kung sakaling bukas ire-construct namin ang mall.

Paliwanag pa nito. Dali dali kong kinuha ang bag at ang susi ng kotse, at pumasok naman si Jinah sa loob ng opisina ko.

Okay Mr. Brion, thank you for the hard work! Pupunta na ako diyan, just wait me. Pinatay ko na ang tawag at sinenyasan ko si Jinah na lumapit siya sa akin.

Jinah, ikaw na muna ang bahala dito. May pupuntahan lang akong importante at huwag na huwag kang mag papapasok ng kahit na sino dito kung wala pa ako.

Understood? Iyon ang bilin ko kay Jinah, baka naman kasi may pumasok na naman na wala ako mahirap na.

Yes ma'am, at oo nga po pala tumawag si Mr. Villachin kanina kaso may kausap ka kanina kaya po sinabi kong mamaya na lang po siya tumawag. Mahabang lintya nito.

Siguro ma'am may mahalagang bagay na sasabihin si sir kanina kaso e busy ka, kaya ipinag bilin niya na kapag daw naka uwi kana sa bahay e tawagan mo daw siya ng sa ganun e makag usap daw kayo.

Ano na naman kaya ang sasabihin ni daddy sakin? We just talked awhile ago, may masama akong kutob dito. Kaya naman tumango na lamang ako kay Jinah.

Okay, thank you Jinah! Aalis na ako. Paalam ko sa kanya at tinahak ko ang daan papuntang private elevator at pinindot ang ground floor.

Hinanap ko ang kotse ko sa parking lot ng Villachin Building, pumasok ako kaagad sa loob at pina andar ko ang kotse.

Ilang sandali pa, nakarating ako sa site at sumalubong sakin si Mr. Brion.

Ma'am, nandito po ang lahat ng materyales na gagamitin. Ipinakita ni Mr. Brion at chineck ko isa isa, tama nga si Mr.

Brion dahil ang lahat ng ito ay mga first class at matitibay. Ginawaran ko ng isang matamis na ngiti si Mr. Brion dahil sa sipag at tiyaga niya.

You're right Eng. Brion, dahil dito may bonus ka sakin total malapit na ang christmas. Masaya kong tinuran.

Thank you ma'am. Ngayon po ang maari naming gawin ay ayusin ang mga nasirang bakal para bukas na bukas e makapag simula na kami. Aniya nito at tinawag ang foreman upang sabihan ang laborer na ayusin ang mga nasirang bakal. Ngumiti naman ito ng makita ako at ngumiti rin ako bilang ganti.

Nilibot ko ang paningin ko at wala na ang bakas ng mga sementong nag kalat sa buong lugar. Ilang araw rin ang ginugol ni Mr. Briones sa pag lilinis ng area na ito dahil sa insedenting nangyari.

Mag aala singko na ng hapon ng matapos ng mga trabahador ang pag aayos sa mga nasirang bakal. Bukas, pwe-pwede na silang mag simula at itayo muli ang bumagsak na mall.

Nag paalam ako kay Mr. Brion dahil mag gagabi na rin, sakto lang din at natapos nila ang lahat ng iyon ng tatlong oras lang. Naglakad ako papunta sa kotse at nag ri ring pala yong telepono ko. Sinagot ko naman ang tawag habang pina paandar ang kotse ko.

Hello Mlaire, where are you? Can you visit me here in my condo? Mirkho said. Ano na naman kaya ang problema ng isang 'to? Pupunta na lang siguro ako, total wala naman akong ibang lakad ngayon. Ang boring din sa bahay dahil ako lang mag isa.

I decided to go to Mirkho's pad. I ended the call and I changed my path, medyo malayo layo rin ang condo ni Mirkho. Liliko na sana ako ng biglang tumigil ang isang kotseng nasa unahan ko kaya naman napa subsob ako sa salamin nitong kotse dahil sa bigla kong pag prino.

Nakakainis naman! Kung kailan nag mamadali ako tsaka naman nangyayari ang bagay na ito. Kahit na naiinis ako, inayos ko ang mukha kong nasubsob sa dash board nitong kotse. Arrggghh, nakakainis! Buti nala at walang nasirang kahit ako sa kotse ko kung nag kataon ay ewa-

Hindi ko na matapos ang pag wawala ko dahil may kumakatok sa salamin ng kotse ko. Siguro siya yong biglang nag prino, binaba ko ang isang salamin at napa nganga ako ng mapag tanto ko kung sino yong driver ng kotseng nasa unahan ko.

I can't speak. I can't move. I can't believe it and I don't want to believe it. What the hell is happening?

Back to earth Mlaire! Napa balik naman ako sa realidad ng iwagayway ni Mirkho ang kamay niya sa pag mumukha ko. Haisst, hindi matanggal tanggal sa isip ko ang nangyari kanina. It must be coincidence. They are alike, in hair; lips and all.

I must be dreaming, right? Andito ako ngayon sa pad mi Mirkho pero yong utak ko nasa ibang dimension. Dapat kong isan tabi muna ang nangyari kanina. I came here to see Mirkho.

Mirkho, can you get me some water please?! Nauuhaw ako kapag naaalala ang mukhang iyon.

Pero limang minuto na ang nakakalipas pero wala pang Mirkho ang nag bibigay sakin ng tubig. Sa pag kakaalam ko kapag andito ako sa sala niya e naririnig naman niya ang boses ko kapag sumisigaw ako. Siguro nasa rooftop ang ugok na 'yon.

Inilagay ko ang sling bag sa sala at pumunta ako sa rooftop ng condong 'to. Nang malapit na ako, may narinig akong ingay kaya naman tumigil ako sandali at nang marinig ko kung ano man ang ingay na iyon. Pero, wala naman akong narinig!

Bigla rin umihip ang malamig na hangin kaya naman napa yakap ako ng mahigpit sa braso ko. Nang tuluyan ko nang marating ang rooftop napa isip ako dahil ba't ang dilim? Dito naman 'yon pumupunta pag wala sa kwarto, sa sala o sa kusina o sa banyo.

Babalik na sana ako sa baba ng may tumakip sa mga mata ko. Babayagan ko na sana ng biglang lumiwanang ang paligid, kahit na nakatakip ang mukha ko nasesense ko pa rin na lumiwanag ang buong rooftop. Tinanggal ko ang panyong naka takip sa mata ko at napa sigaw na naman ako.

Oh my gad! Jhaenne? Sam? Mirkho? Mash? I missed them so damn much.

Yes, at hindi lang kaming apat dahil- Naputol ang sasabihin ni Mash ng may kumalabit na tao sa likod ko. Dali dali akong humarap at napa luha ako dahil nandito silang lahat. My friends! Mash, Mirkho, Sam, Jhaenne, Nicole, Clarine, Klaire, at si Tanner. Sayang lang at wala dito si Shelley, kompleto sana kami.

Ang daya! Ba't ngayon lang kayo nag pakita ha? Tanong ko.

Because you're so busy, kaya naman pumunta kami dito kay Mirkho para kumbinsihin ka. Hahaha at pumunta ka nga dito! Tawa ng tawa si Sam habang binibitawan ang mga katagang 'yon.

Kahit na! Sabi ko habang pina padyak padyak ko ang kaliwa kong paa.

Parang bata! Sabay na sabay talaga silang walo. Wala na akong nagawa dahil umupo na silang walo at may inilibas na wine si Mirkho. Ba't hindi ko to napansin kanina? Ang galing talaga nila kapag ganitong bagay.

Napa ngiti naman ako ng biglang matapunan sa mukha si Mash ng wine. Tawa naman ng tawa si Jhaenne sa kalokohan niya.

Si Tanner at Nicole nag lalaro ng chess game habang umiinom. Si Mash, Sam, Clarine, Jhaenne, Klaire at Mirkho naman nag laro ng cards.

Kaya pala umuwi ang mga ugok na yan dahil dalawang araw nalang mag papasko na.

Ang bilis lang talaga ng panahon. Napaisip tuloy ako sa mga panahong mag kasama pa kaming lahat sa kalokohan. Tinawag naman ako ni Jhaenne at binigyan ako ng isang bote ng Novellino.

Umupo na rin ako at kumuha ng isang maliit na baso. Nilagyan naman ni Jhaenne ng wine ang baso ko. Hindi ko na napansin ang oras at kung ilang wine na ang naubos namin.

Masaya sana ang pasko kung nandirito si mommy at daddy kasama ko. Napansin ni Mirkho na biglang nawala ang ngiti sa mga labi ko, kaya lumapit ito sakin at ang gago umakbay pa.

Dahil don napa ngiti na rin ako at napag pasyahan namin na mag laro ng spin the bottle. Alam naman na namin ang rules ng laro na ito, pinaikot ni Sam ang bote at natapat ito kay Mash.

Truth or dare? Tanong ni Sam.

Ahm, truth na lang. Aniya nito habang umiinom ng wine.

So, are you still a virgin or not? Natatawang tanong ni Sam. Loko talaga kahit kailan.

Yes! I'm 100 % virgin. Dahil don binatukan ni Jhaenne si Mash, aangal pa sana si Mash ng sawayin sila ni Mirkho. Tumigil naman ang dalawa na hindi binibitawan ang matalim na titigan sa isa't isa. Ewan ko sa dalawang 'yan!

Inilibot namn ni Mash ang bote at tadhana nga naman, tumapat ito kay Jhaenne. Parang aso't pusa ang dalawang 'yan! Bago mag salita si Jhaenne tinarayan niya muna si Mash dahil magka tapat sila.

Dare! Seryosong sagot ni Jhaenne, si Sam at Mirkho ang lalaki ng ngisi. Lagot talaga ngayon si Jhaenne, hahahaha! Si Klaire at Nicole naman panay ang ngisi dahil siguro sa alak.

Strip dance in front of Mash. Padabog at pagiwang giwang namang tumayo si Jhaenne at kinuha ni Sam yong cellphone niya at pli-nay yong careless wispher. Pumalakpak naman si Tanner ng pag kalakas lakas! At gumaya na rin kaming anim dahil si Mash e naka tunganga lang.

Napa nganga ng tuluyan si Mash ng akmang tatanggalin ni Jhaenne iyong blazer niya, buti na lang at nahawakan kaagad ni Mash ang kamay ni Jhaenne. Napasigaw naman kaming pito dahil don. There's something about this two.

When Mash realized what he did to Jhaenne, he immediately sit and he drank his drinks. Si Jhaenne naman bumalik rin sa kina uupuan niya at tinungga ang isang bote ng red wine!

Inilibot naman ni Jhaenne ang bote at tumapat ito kay- what? Tumapat sakin ang bote! Holy shit. I muttered!

So, Clarine ikaw na ang mag tanong kay Mlaire. Lintya ni Mash, napa tango naman si Jhaenne, Klare at Nicole habang nag hihintay sa sasabihin ko.

Nakapag isip na ako at-

Truth! Napa ngiti naman ang mga boys at si Clarine, hindi ko alam ang takbo ng isip ng babaeng ito. Hinintay ko ng ilang minuto ang tanong ni Clarine at ang pito nababagot na sa ka-aantay.

I heard that you have a new secretary and he is a guy right? At ang tanong ko ay; may posibilidad bang mainlove ka sa sekretarya mo or siya ang mainlove sayo? What do you think Mlaire? Napa isip ako dahil sa tanong na 'yon. This is not me! Madaling sagutin ang tanong na 'yon kung walang ibig sabihin, but why is that it is hard for me to answer that question?

Nahalata siguro nila ang pag ka ilang ko sa tanong ni Clarine pero sumagot pa rin ako ng-

The truth is, I don't know the real answer to that question! And the next thing I saw is darkness.