webnovel

Her Secretary is a Billionaire (Tagalog, English)

Anong gagawin ng isang mayamang babae kung matuklasan niyang niloloko siya ng taong sobrang importante sa buhay niya? Is she can forgive that person? Paano kung ang taong ito ang siyang nakatadhana para sa kanya, handa ba siyang magpatawad at mag mahal ulit? She's the CEO of their company, pero hindi man lang niya napansin na may nakapasok na palang kontrabida sa kompanya niya. Tanga ba siya sa paningin ninyo o sadyang nagtiwala lang siya ng lubusan kaya hindi niya napansin ang taong ito? Ano nga ba ang gagawin niya? Her Secretary Is A Billionaire by: Maryixxx

Maryixxx · Urban
Not enough ratings
36 Chs

Chapter twenty

"You know you're in love when you can't fall asleep because reality is finally better than your dreams."

--- Dr. Seuss

"Ahh my head! Oh wait, where I am?" I look around the room.

"Sh*t! What the! It's not my room!" I immediately open the door with out even looking my face in the mirror.

"Good morning young lady." Mirkho greet me and I feel's safe.

"What happened last night? Oh my God, my heaaad!" I said while sitting in the couch.

"Come here, eat first and take this medicine. Okay? I'm going, close the door when you go home." He said and kiss me in the forehead.

"Okay." Dahan dahan kong tinahak ang dining room dahil sa sakit ng ulo. Hangover! I really hate youuu. Arghhh!

I started eating when my phone rang. I fish it and I answer the call.

"Yes?" I ask her.

"Ma'am Mr. Timothy is already here." Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko kay Jinah. Why I'm acting like this few weeks? it's dangerous.

"Okay, tell him what happened and tell him to get ready because tomorrow were going to a party." I hung up after that and eat again.

After eating, I took the medicine and I get my things inside the guest room. I check the whole unit before I went out.

While I'm driving, naalala ko ang nangyari kahapon. Nakita ko talaga si Timothy.

Nababaliw na yata ako, siya 'yon eh. Tama siya yon dahil mag kang maka mukha sila nong lalaking biglang tumigil sa harapan ng kotse ko.

What the hell Mlaire, focus sa pag dri-drive baka mabangga ka! Because of thinking too much about the man yesterday, nalagpasan ko na ang bahay namin. Mabuti at di masyadong malayo.

Kaya naman bumalik ulit ako, pinark ko ang kotse sa labas ng bahay at dali dali akong pumunta sa kwarto ko. I need to take a bath, because it's too hot.

After a half hour, I already done with my daily routine. Bumaba ako para uminom ng tubig at nakita ko si Aling Sally na nagluluto.

"Wow, ang bango naman yan." Sabi ko kay Manang Edes.

"Iha, andito kana pala! Saan ka ba natulog kagab i? Nako napuyat tuloy ako dahil hinintay kita." I feel guilty, dapat man lang tumawag ako kagabi na di ako makaka uwi ng bahay.

"Pasensya na po, sa susunod tatawag na ako para di na kayo mag alala. Kaya ko na naman po ang sarili ko." Paglalambing ko kay Manang Edes.

"Oh siya kumain ka muna bago lumakad, alam kung di ka pa busog." Nabigla naman ako, pano naman nalaman ni Manang Edes 'yon?

"Kumain ka na lang Anak, si Mirkho ang tumawag kanina dito. Sa kanya ka raw naki tulog. Ang bait talaga ng batang iyon, hahahaha." Ngiti ng ngiti si Manang Edes habang nag kwe-kwento sakin.

Tahimik akong kumain at parang kinakabahan akong pumunta sa opisina ko.

Umayos ka Mlaire, isipin mo na lang ang kung paano mo masusulosyonan yang mga problema mo!

Sabi ng utak ko! Baliw na yata ako, kung ano ano lang ang nakikita't naiisip ko.

Pagkatapos kong kumain nagpaalam ako kay Aling Sally na pupunta na ako sa opisina. Tumango lang ito at bumalik rin sa kanyang ginagawa.

Tinahak ko ang daan papuntang Villachin Company, at habang nag dri-drive binuksan ko ang stereo ng kotse.

Please be careful with my heart.

This is my first time to open this stereo and like what? This song is very annoying. Kaya naman pinatay ko nalang ang stereo dahil nakakainis yong kanta, please be careful with my heart.

Hindi naman ako inlove pero bakit ganito yong nararamdaman ko? Parang may humuhugot sakin pababa, isang malalim at madilim na lugar. Delikadong lugar.

Napabuntong hininga ako at nakikita ko na ang Villachin Company. Pinark ko muna ang kotse ko at pumasok sa loob.

"Good morning ma'am." Bati sakin ni Mang Fred, isang body guard ng building na ito.

"Good morning too Mang Fred." Masaya kong bati sa matandang lalaki.

Nag paalam na ako at pumunta sa private elevator. Pinindot ko ang floor ng opisina ko, alam kong nag hihintay na ngayon si Timothy.

Ting! Senyas na nandito na ako. Habang naglalakad inayos ko ang damit ko, medyo nagusot kasi ng kunti. Bubuksan ko na sana ang pinto ng opisina ko ng biglang bumukas ito at iniluwa ang sekretarya ko.

Napapatulala at hindi alam ang gagawin. Ganito ba ang pakiramdam ng may hangover? Hindi naman diba.

Pero parang huminto ang oras at siya lang ang nakikita ko, but in the reality hindi pala. I cleared my throat first.

"Let's talk in my office."

"Yes Ma'am." Sumunod naman ito kaagad.

"So kamusta ang bakasyon Timothy?"

"Okay naman po ma'am, medyo nabawasan ng kunti yong mga problema."

"Mabuti naman, since nandito kana ulit sigurado naman akong alam mo na ang tungkol sa party bukas?"

"Ah opo Ma'am alam ko na po, pero nakapagtataka bakit ho ako yong sasama sa inyo? Nakakahiya po."

"Don't you worry, ako na ang bahala sa lahat. Damit, sapatos sagot ko na ang mga 'yon."

"Salamat po Ma'am!"

"Ano ng pala 'yong schedule ko ngayon?"

"May meeting po kayo ni Mr. Perez at 2 o'clock. 'Yon lang po."

"Since mamaya pa naman ang meeting, samahan mo muna ako. Pupunta tayo sa mall ng makapag bili ka ng susuotin bukas."

Tumayo naman kaagad at inalalayan akong makapasok sa elevator, kami lang dalawa sa loob pero kinakabahan ako. Parang may mali eh.

Di ko namalayan na nandito na pala kami sa ground floor at nasa harap ko na ang kotse. Bumukas ang pinto ng passenger seat at doon na'ko sumakay.

Ilang minuto lang ang itinagal ng biyahe dahil malapit lang naman ang mall sa Villachin Company. Mabilis na binuksan ni Timothy ang pinto kaya naman mabilis kong kinuha ang bag ko at lumabas na rin.

Pumasok kami sa loob at marami ang nakatingin sa akin ay hindi, sa amin pala. Tinawag ko si Timothy dahil nasa likod ko siya.

"May dumi ba ako sa mukha?" Idinikit naman nito ang kanyang mukha na halos isang pulgada nalang ang layo.

"Wala naman po ma'am."

"Sigurado ka ba?" Hindi ko inasahan ang sunod na ginawa ni Timothy. Inayos niya yong buhok ko at inipit sa taenga ang ilang hibla ng buhok ko. Nanigas ako sa kinatatayuan ko pero at the same time parang safe ako dahil sa mga init ng kamay niya na dumampi sa tenga ko.

"Opo ma'am!" At mabilis nawala sa pangin ko si Timothy.

What the hell I'm doing? Hindi dapat ganito, isa lang siyang sekretarya. Mali, mali itong nararamdaman ko. Dapat ko nang itigil hanggat maaga pa.

Sinimulan kong tahakin ang daan papunta sa men's section, nakita ko naman doon si Timothy na pumipili ng coat. May dalawa siyang hawak na coat na naka hanger yong isa eh color maroon at yong isa naman eh color grey.

"Grey will suits you!" Umupo ako sa isang bakanteng upuan doon.

"Sige po ma'am isusukat ko lang po ito." Tumango naman ako at pumasok si Timothy sa fitting room.

Bago pa ako mabagot kahihintay tumayo ako at pumanta sa mga sapatos, Tiningnan ko lahat na naka dislay pero may nakita akong isang simpleng sapatos na sa tingin ko na babagay sa kanya.

"Ma'am bagay po ba?"

"Ah ah, okay naman! Ito try mo din." Inaabot ko yung sapatos kanina. Umupo naman si Timothy sa inupuan ko kanina at sinuot iyong sapatos.

Sira na yata itong mga mata ko, palagi na lang kasi akong namamalikmata. Katulad na lang ngayon, may gwapo sa harap ko at nakangiti pa sakin.

"Ma'am, ayos lang po ba kayo?"

"Ay gwapo!" Nabigla ako ng biglang tawagin ako ng gwapong lalaki na nasa harap ko pero shit si Timothy lang naman ang nasa harap ko, walang ng iba. Humagikhik naman ang isang sales lady na nasa likod ng sekretarya ko. Kabaliwan na nga ito! Damn!

"Sino ho ang gwapo ma'am?" Inosenteng tanong sakin.

"Gwa-gwapo? A-a-ano yong isang lalaki kanina na pumipili ng sapatos, tama siya siya ang gwa-gwapo. Bakit akala mo ikaw?" Patay, sana di niya mahalata.

"Hindi naman po ma'am, nabigla nga rin po ako ng tawagin kita eh sumagot ka ng "ay gwapo" akala ko ako yon eh sakin ka nakatingin. Pasensya na po ma'am assuming po kasi ako minsan."

Tumawa ito habang inaayos iyong coat na sinukat niya, tiningnan ko siya from head to toe at from toe to head. Nakita niya akong tininignan ko ang suot niya kaya umayos siya ng tindig at hinintay ang sasabihin ko.

"Okay naman kahit papaano."

Pataray kong sabi, tumalikod ako saglit at tiningnan ulit si Timothy habang tinatanggal yong eyeglass niya. Gwapo sana siya kaso may eyeglasses, may brace at yong ayos ng buhok niya parang di nag susuklay.

Dahan dahan akong lumapit at kinuha ko sa kanya yong hawak niyang eyeglasses at sinuklay ko pataas yong buhok niya gamit yong kamay ko.

"Gwapo sana kaso may brace ka, ngumiti ka nga." Damn! Sana di ko na lang sinabi na ngumiti siya ayan tuloy parang inihigop niya ang buong pagkatao ko ng dahil lang sa isang ngiti.

"Huwag po kayong mag alala ma'am, mamaya po eh pupunta ako sa clinic at ipapakuha ko na po itong brace."

"Good. Go and change your clothes now."

Limang minuto lang ang itinagal ni Timothy sa fitting room, kaya pumunta kami kaagad sa cashier para mag bayad. Nakakairita ang mga tingin ng babaeng ito, kita sa kanyang mga mata na kinikilig habang nakatingin kay Timothy.

Hindi naman kagwapuhan pero andaming kinikilig. Boyset! Kabanas! At yong isa naman ngisi pa ng ngisi, halatang natutuwa dahil may nagpapacute sa kanya. Kainis ang sarap lampasuhin ng babaeng ito! Nasira tuloy ang mood ko.

"Excuse me miss, ganito ba kayo dito mag trabaho nag papacute lang sa mga costumer ha?!"

"Ay sorry po ma'am, ito na po. Pasensya na talaga." Aakmang magsasalita pa sana ako ng pangunahan ako ni Timothy.

"Ma'am its already twelve, kailangan na po nating bumalik." Tinarayan ko yong babae at padabog na lumabas sa mall. Si Timothy na ang nagdala nung mga binili namin total sa kanya naman ang mga yon.

"Let's eat first before we go to Mr. Perez's office."

"Yes ma'am!"

Tahimik ako hanggang makarating kami sa Araine Restaurant, nasira na ng tuluyan ang mood ko dahil doon sa babae sa mall. Hindi ko na inantay na pag buksan ako ng pinto ni Timothy dahil kaya ko naman, pero inalalayan niya ako palabas ng kotse.

"No, I can handle my self." Wala siyang nagawa kundi sundin ang sinabi ko, hinintay niyang makalabas ako ng tuluyan at pinauna niya ako at siya naman nasa likod ko.

Pumasok kami sa loob at nag hanap si Timothy ng bakanting lugar, at nakahanap naman siya malapit doon sa may bintana. Uupo na sana ako ng biglang may humawak sa mga kamay ko at pinaupo ako.

Nag iba na naman ang ihip ng hangin nong magdikit ang mga kamay namin, kaya naman iniwaksi ko ang mga kamay ni Timothy. May sasabihin sana siya nang biglang dumating ang waiter.

"Ma'am what is your order?"

" La de pasta with white sauce, Crèama carbonara and tea."

"Sir, what is your order?"

"Ahm super hot lasagna, boila de beef, and 2 glass of water."

"So, 1 La de pasta with white sauce. 1 Crèama cabonara. 1 cup of tea. 1 Super hot lasagna. 1 Boila de beff and 2 glass of water. Is that all your order ma'am, sir?"

"Yes/Yes!" Nakangiti naman yong waiter habang umalis dahil siguro nong magkasabay kami ni Timothy na sumagot ng yes.

Ang ganda ng lugar na'to dahil ang tahimik, malayo kasi ang bawat lamesa dahil sa pag kakaalam ko eh hanggang 4th floor to. Bigla naman nag ring ang cellphone ni Timothy that's why he excuses himself, kakausapin niya kang daw saglit.

Dumating na ang order namin pero wala paring Timothy ang bumabalik, almost 10 minutes na siyang wala. Baka siguro importante kaya natagalan.

Kumain na lang ako at sakto namang dumating siya, mauubos ko na sana tong inorder ko, mabuti naman at bumalik na siya. Kumain na rin siya dahil nakita niya siguro na patapos na ako halos nga mag kasabay lang kami natapos.

"Wait here, I will just go to the comfort room." He just nodded and just smiled at me.

Binuksan ang gripo at hinugasan ko ang kamay ko dahil medyo malagkit kasi ng dahil sa sauce.

Habang inaayos ko ang buhok ko eh may narinig akong nagsasalita, I don't know where that noise coming from basta parang may tumutulak sakin na makinig kaya dahan dahan kong hinanap ang taong nagsasalita, napadpad naman ako sa pinaka dulo na cubicle.

Wala samin ang may lahing chismosa pero baka mayroon dahil inilapit ko ang taenga ko para marinig ko ang pinagsasabi ng kung sino mang taong nasa loob ng cubicle.

"Andy, are you really sure of that? Kawawa naman yong tao pag ginawa mo yon!"

Di ko masyadong naririnig ang sagot ng kabilang linya dahil ang hina ng speaker.

"What? Yes, you only obey your father but that girl will suffer!"

"What the hell? You stole the money? But how much?!"

Na curious ako ng tuluyan ng marinig ko ang salitang stole, kaya mas inilapit ko pa ang tenga ko sa pinto.

"Damn you! 500 Million?! Holly sh*t. Malulugi kaagad ang kompanyang yon kapag nakuha mo lahat ng pondo. And what will you do the money? You are rich, you don't need that money anymore."

"I just want to punish my opponent and I already got the money. Hahahaha." Iyon lang ang tangi kong narinig galing sa kabilang linya.

"Make it sure na hindi ka mahuhulog diyan sa mga sarili mong patibong kasi balita ko, maganda raw yong CEO ng ______ Company."

Di ko narinig yong CEO daw ng anong company? Galing sa loob ang ingay ng tubig kaya siguro di ko narinig.

"Bahala ka sa buhay mo! Bye Mr. Timothy"

Dali dali akong pumasok sa isang cubicle dahil biglang bumukas ang pinto nong babaeng may kausap sa telepono. Mabuti na lang eh di niya nahalata na may tao palang nakarinig ng pag uusap nilang dalawa.

Hinintay kong makalabas yong babae at dahan dahan rin akong lumabas ng cr. Hindi ko kang pinahalata ang nangyari, may masama akong kutob nong narinig ko ang pangalang Timothy.

Sino ang tinutukoy ng babae sa cr kanina? Alam kong maraming tao ang pareho ng pangalan pero nakapagtataka kasi parang kilala ko yong Timothy eh.

Nadatnan kong may kinakalikot sa cellphone niya si Timothy parang may katext siya tas ang seryoso pa ng mukha. I cleared my throat kaya mabilis na itinago niya yong cellphone at tumingin sakin na parang balisa at kinakabahan. Inisantabi ko muna ang mga yon, because I have an important meeting.

"Let's go to Mr. Perez's office."

"Yes ma'am."