.

It's been a month since the celebration happened and this is the last month for this school year and it means that Ejura is soon leaving AMMCI. Masyado silang busy ngayong buwan sa kadahilanang maraming requirements ang kailangan nilang puunan at pati narin ang pagiging Officer niya ay dumagdag pa sa trabaho.

But in this hour the girls are in their favorite place which is the Caffé near AMMCI.

"NAKO NAKO!! Malapit nang mag vacation!" Sofia

"Oo nga! Omy g! We need to plan kung saan tayo pupunta this vacation, ayaw naman ata nating mabulok sa mga bahay natin." Abby

"Right! Definitely! But before that..." napa tingin si Kim kay Ejura at ganun din ang tatlo. "Say... Kailan ka ba mag eexam sa DAA?" tanong nito sa kaibigan na sumisip sip sa kaniyang shake.

"Hmm... Next week ang exam."

"Ohh, so saan ka mag tatake ng exam?" tanong ni Yhanna saka sumubo ng cake.

"Sa Legazpi." maikling sagot ni Ejura. Nan laki naman ang mga mata nila at para itong numing ning.

"OMG!!! SASAMA KAMI!! SASAMA KAMI!!!" sabi ng apat. Elijah rolled her eyes and can't help but to smile. She knew na sasama talaga ang mga ito s kaniya papuntang Legazpi dahil sa ang hihilig ng mga ito mag lakwatsa.

EJURA's POV

AND the days past at exam day ko na ngayon. Maaga akong nagising para maaga din maka rating sa Legazpi, ala una pa naman ang exam pero sympre kasama ko mga kaibigan ko kaya mapapaaga. Kasama ko din ang mga kaibigan ko nung Junior High na hanggang ngayon kaibigan at bestfriend ko pa din- sina Shamie, Missy at Maico. Well si Maico ka school mate ko pa din siya pero mag kaiba kami ng section pero nag kakasama pa din naman ako like all the time mag kasama kami. Si Shamie at Missy naman ay mag kaiba din ang school. Kaya ayun bibihira nalang kami mag kakasa but we still have the communication and hindi namin nakakalimutan ang isa't isa.

That was true friends right? kahit hindi na kayo nag kakasam o kahit minsan lang kayo mag kakausap, kapag kailangan niyo ang isa't isa ay dadamayun niyo at sympre kahit na may nakakasama na kayong iba hindi niyo parin sila nakakalimutan. Sila ang na una mong nakilala at hanggang dulo sympre mag kakaibigan kayo, hindi purket nag ka hiwa hiwalay na kayo ay bibitawan niyo na din ang pag kakaibagang binuo ninyo.

"MYURI!! ANO NA?! BILISAN MO NGA DIYAN SA BANYO!" sigaw sa akin ng kapatid ko habang kinakatok ng malaks ang pintuan ng banyo.

"ISA PA ASH BABATUHIN NA KITA NG SHAMPOO!! MAG HINTAY KANG BWESIT KA!!!" sigaw ko din pabalik.

"MAMA NAG SISIGAWAN SINA KUYA AT ATE!!" sigaw naman ng bunso namin na si Yofiel

Ganiyan kami araw araw ng mga kaptid ko, umagang umaga pa lang nag sisigawan na at iniinis na ang araw ng isa't isa. Walang mintis yan kaya laging naiinis sa amin si Mama dahil para daw hindi naman mahal ang isa't isa. Pero sympre nag mamahalan naman kami, iba nga lang ang way kung pano namin iparamdam yun sa kada isa.

Habang kinukos kus ko ang katawan ko ng safeguard- hindi ako hiyang sa mga pang pa puting sabon noh, katulad ng kojic. Susmeyo kahit ang daming pang paputing sabon dito ay hindi ako gumagamit, dahil kapag gumamit ako niyan ay ewan ko lang kung hindi mangati buong katawan ko. So yun nga, habang na kuskos ako ay napa tingin ako sa salamin dito sa banyo. Kitang kita ko na naman ang hindi ka kinisan kong mukha, it has freckles and I also have pimples pero pawala na din sa kadahilanang patapos na ang aking red tide. Lol. I'm not actually conscious with my safe, I'm not THAT pretty- I know that. But at least I'm confident with what I have.

After a couple of minutes of showering I now drying my body with the towel and after that I put on my jeans and my shirt and went out the bathroom with a towel in my head. Pagkalabas na pagkalabas ko ay siya naman pag karipas ng pag pasok ng kapatid kong lalake sa loob ng banyo. Saan kaya punta nun at ang aga? Sabado ngayon and of course walang pasok. Kaya nag tataka talaga ako sa isang toh. Parehas kasi kaming dalawa, kapag walang pasok ay hanggang tanghali kami niyang tulog o hindi kaya ay nasa loob lang kami ng kwarto hindi pa bumabangun kahit na gising na.

Pumunta na ako sa kwarto ko, saka ko inayus ang sarili ko. Hindi naman ako chikikay kung mag ayus, na tudos lagay pa ng check chuchu sa mukha na hindi ko naman alam kung ano yun! ah basta yung pang pa pula sa pisngi, yung parang lip tint ba yun? Yung akin lang kasi pulbos at voila! tapos na! Sympre nag suklay din ako, kahit na ba nakaka tamad mag suklay ay ginawa ko pa din. Baka kasi mamaya ay sigawan ako ni Mama kapag nakita ang itsura ko. Mamaya ko nalang puputungan yan, basa pa eh. Kinuha ko na din ang sapatos kong kulay itim sa shoe rack saka sinuot iyun. VOILA! Tapos na!

I went to the dinning area, which is andun ang kapatid kong bunso at nadatnan ko din si Mama na kumakain ng breakfast. Naka uniform na si Mama kaya it means ay duty siya ngayong araw.

"Kumain ka na, para maka alis ka na ng maaga." sabi sa akin ni Mama, tumango ako saka na upo katabi ng kapatid ko. Then I start eating.

May naalala pala ako... "Pasaan pala Ma si Ash? Mukhang aalis din."

"May practice daw sila sa sayaw. " tumango naman ako. Ahh kaya naman pala, mag sasayaw ang baliw.

"Ehh itong bansot na toh? Sino ang bantay?" wala kasi makakasama itong bunso namin kung aalis kaming tatalo. Eh, kami lang namang apat ang andito sa bahay. Wala na din kaming katulong kasi sabi ni Mama kaya naman namin mga sarili naman sa gawaing bahay at sympre ayaw din ni mama na tatamad tamad kaming tatlo, which is kahit wala na kaming kasambahay ay tamad pa din kami. Hehehe. It's run in our blood!! HAHAHAHA

Sinamaan niya ako ng tingin.

"Anong bansot ka diyan?! Matangkad din po ako! Hmp!" napatawa nalang ako sa sinabi niya. Well hindi naman talaga toh bansot, actually lahat kami matatangkad. Ako 5'7 yung sumunod sa akin is 5'8 at itong bunso namin na 4'3.

"Pupunta dito ang Lola niyo tas ang dalawa niyong pinsan. Sila ang makakasama ni Yel." tumango nalang ako sa sinabi ni Mama. After kong kumain ay nag toothbrush na ako saka nag paalam na para umalis. Mamaya pa yun si Mama makakaalis kapag dating nina Lola.

Sumakay na ako ng trycle para makapunta sa sakayan ng mga bus. Pag kababa ko mismo sa harap ng sakayan papuntang Legazpi ay adun na kaagad ang pito kong kaibigan, naka tayo sila sa isang tabi at nag uusap usap, kaharap nila yung van na sasakyan ata namin. Lumapit na kaagad ako sa kanila at kaagad din nila akong na pansin.