webnovel

A Sky in your Heart: La soldado del cielo

Isa lang naman ang gusto ni Ejura Myuri Llorine ang matupad ang pangarap niyang maka lipad. Ngunit maraming mga pag subok ma humahadlang sa kaniya upang matupad ang pangarap na iyun. But she never stop reaching her dreams, she never stop thinking of a way on how she could fullfil it. She so strong and brave that she endure the trials, hindi siya nawawalan ng pag asa para ma tupad ito. Dahil sa kagustuhan niyang matupad ang kaniyang pangarap ay kinaya niya ang lahat, but then here comes the last test that she will encounter before becoming the person that she wants to be....

Hyreon · Teen
Not enough ratings
6 Chs

.

"Good morning guys! Wow ah, excited ata kayo HAHAHA at talagang ang aaga ninyo." bungad ko sa kanila.

"Sympre naman, minsan lang payagang gumala eh. HAHAHA." sabi ni Shamie

"Well.. what can I say? excited talaga kami." nag usap usap pa kami ng kaunti saka sumakay na ng van. Close sina Shamie kina Yhanna, sina Shamie naging kaibigan ko sila nung Junior High. Bestfriend ko silang tatlo(Shamie, Missy and Maico) tas sina Yhanna naman ay ngayong Senior ko lang din nakilala at sobra na ako sa kanila na atouch kaya eto kami ngayong walo.

"Soo... saan ba tayo sa Leg?" tanong ni Maico

"I think dun muna tayo sa Gaisano Mall. 9000 hr na din at makakarating tayo dun ng 1030 hr kaya mas magandang sa Mall muna tayo mag libot kasi diba 1300 hr naman ang exam ni Ejura." Missy said while munching her marshmallow. Her face is puffing because of the marshmallow that she continuously putting in her mouth, that she looks like big fluffy bear. Uwu!! so so so cuteeee!!

Missy looks at me and rise her eyebrows and giving me the what-are-you-looking?-look. Ngumiti nalang ako saka umiling. Kumunot naman ang nuo niya na mas lalong nag pa cute sa kaniya.

"Yeah, Missy's right. After nalang tayo ng exam ni Era mag gala, tutal we can sleep sa Legazpi naman." said by Kim. Oh forgot to tell, sa Legazpi kami mag papaumaga. Well hindi nga dapat mag aagree si Mama dun pati na din ang parents nina Shamie at Abby, because sobrang strict ng parents namin HAHAHA. But of course pinilit namin sila na mag agree kasi minsan lang naman toh mang yare and also we know that we can handle our selves naman.

Nag start nang umandar ang van, hindi naman iyun tumagal because madali naman itong na puno. The last row and the middle row ay na punta sa amin. the frist row ay sa hindi namin kakilala. I put my ear ponds and starts to listen the Anime songs that I love.

After one and half of hour ay naka rating na din kami sa Legazpi, dahil nga sa napag desisyunan nila sa Gaisano Mall nga kami pumunta. Nag libot libot muna kami saka pumunta sa arcade.

"Ohlala!! Sa atin may Tom's World at Fun Nation nga maliit naman at pare pareho lang ang puweding laruan. Buti pa dito madami pag pipilian!!" sabi ni Yhanna saka binabackstab ang lugar namin about sa mga pweding laruan dito sa Arcade.

Hindi naman namin mapigilang mag agree at tumawa dahil totoo naman. Pero nag eenjoy naman kami dun kahit papano, yun lang din naman kasi ang napupuntahan namin kapag nag gagala kami, maliban sa Park at sa City Park at pati narin ang Pier na pweding pasyalan. Minsan lang din kasi kami payagan mag gagala sa ibang lugar, mag byahe ng malalayo at mag adventure.

Pero minsan na din kaming tumakas nun eh, ako si Missy at si Shamie. Junior pa kami noon, Grade 9. Pagkatapos ng exam namin- kasi half day lang exam namin noon. Pumunta kami sa bahay ni Missy kasi nga mag bibihis kami, si Missy kasi pinapayagang gumala ng malayo eh kami ni Shamie ay hindi pwedi, strict kasi parents namin. HAHAHA. So.. yun nga pumunta kami nun sa Cagsawa, Daraga Albay. Yun kasi ang pinaka una at gusto naming puntahan. At yun din ang pinaka unang takas ko kay Mama na malayo, tumatakas lang kasi ako eh dun lang din sa amin. Nag ipon talaga ako nun para sa pamasahe at para sa kakainin namin, eh ang kaso pag dating namin ng Daraga hindi namin alam kung saan ang papuntang Cagsawa Ruins, kaya nag tanong tanong kami. HAHAHAH diba ang babaliw?

Yun ang pinaka exciting sa lahat, kasi hindi mo alam kung saan yun kaya tatanong ka. Para kang turista sa sarili mong Region HAHAHAHA. Tapos napag beruan pa namin nun na mag sasalita kami ng tagalog para talagang mukha kaming turista HAHAHAHA.

Maganda yung naging experience namin, pero nung papauwi na talaga kabado ako at si Shamie noon. Hanggang 1700 hrs. lang kami pweding nasa labas ng bahay, lalo na ako kasi si Mama talagang magagalit yun- actually pwede naman ako kahit mag 2000 hrs basta alam niya kung asan siya at kung ano ang ginagawa ko.- ehh ang kaso tumakas nga kami. Pero yun nga inabot kami noon sa byahe ng hanggang 1900 hrs kasi yung bwesit na bus ang tagal bumyahe! Tinawagan na ako nun ni mama pati na rin si Shamie tinatawagan na ng Papa at Mama niya.

Nang maka rating na kami, bumaba ako noon sa malapit lang sa amin. Sakto pang black out ng mga panahong yun kaya mas lalong nag alala si Mama, nakapag sinungaling pa ako nun kay Mama na galing ako sa kaklse ko. Jusko, grabe yunbg kabado ko. Parang lalabas sa rib cage ko yung puso ko kasi sa sobrang lakas ng tibok.

But I know that my mom will know about it soon, so yun pagka dating namin sa bahay tinawagan siya ng Mama ni Shamie- alam na kasi ni Tita yun panigurado.- tas yun nalaman na din ni Mama. Napalo ako at saka pinag sabihan talaga ako noon ni mama.

But honestly hindi ko pinag sisihan yung pag alis namin, ang pinag sisi-sihan ko is yung hindi ko pag paalam kay Mama. I learned a lot of lesson in that simple and short adventure of us, and I will never forget those times.

Do the things that will make you happy and encourage you but of course you know your limits and you know what you should do. Hindi kasi ibig sabihin na malaya ka ay gagawin mo na ang lahat ng hindi mo pa nararanasan, you should also think about the consequences and the outcome sa mga gagawin mo. If that's going to help you in the future and it's make you happy or it will just going to be a great burden and a life long lesson for you.

Life is short, but don't make it shorter. Fullfil the mission that you have in this life.

Haaayyy nakooo.. ang buhay ay parang life HAHAHAHAHAHA