959

ตอนที่ 959 ไม่ใช่หลงงมงาย แต่เป็นเพราะกำลังรอ（4）

แรงที่เหยียบคันเร่งของหานจือฟานชะงักไปทันที และก็เหยียบเบรกลงอย่างกะทันหัน

รถชะงักหยุดอย่างฉับพลัน ร่างกายของโน้มเอียงไปด้านหน้าชั่วครู่ ทันทีหลังจากนั้นเขาก็ทรงตัวให้มั่นคง และเงยหน้าเริ่มจ้องมองสองคนด้านหน้าที่อยู่ไม่ไกลอย่างไม่ละสายตา

หานจือฟานไม่ได้ใช้เวลานานจนเกินไป เขาก็จำได้ว่าผู้ชายคนนั้นก็คือผู้ชายที่ส่งเฉิงเว่ยหว่านกลับบ้านไม่กี่วันก่อน และก็คือผู้ชายที่โทรศัพท์หาเธอในคืนนี้และถูกเธอเรียกว่า “พี่อี้หนาน”

ผู้ชายยังเดินไม่ถึงตรงหน้าของเฉิงเว่ยหวาน มือก็ยื่นร่มไปบังฝนบนตัวเธอแล้ว

เสียงฝนดังมาก หน้าต่างรถยนต์ก็ถูกปิดสนิท ทำให้หานจือฟานไม่ได้ยินเสียงสนทนาของทั้งสองคน แต่ดูจากท่าทางของชายหนุ่มแล้ว สามารถดูออกว่าเขากังวลใจเป็นอย่างมาก

สีหน้าของเฉิงเว่ยหว่านขาวซีด ตัวของเธอดูแล้วค่อนข้างอ่อนแอ เธอไม่ได้ตอบประโยคของชายหนุ่ม เพียงแค่ส่งยิ้มนุ่มนวลไปทางชายหนุ่มที่กำลังโมโห

พอชายหนุ่มเห็นรอยยิ้มแบบนี้ของเธอ อารมณ์โกรธก็พลันหายวับภายในชั่วพริบตา วินาทีต่อมาเขาก็คว้ามือของเธอ ลากเธอไปที่ข้างรถ เปิดประตูรถและให้เธอมุดตัวเข้าไป