958

ตอนที่ 958 ไม่ใช่หลงงมงาย แต่เป็นเพราะกำลังรอ（3）

เฉิงเว่ยหว่านตื่นตกใจไปทันที จิตใต้สำนึกสั่งให้เธอก้มหน้ามองอ้อมอกของตัวเองโดยไม่รู้ตัว และก็พบว่าเป็นกระเป๋าของตัวเอง หลังจากนั้นเธอถึงจะเงยหน้าขึ้นไปมองตรงหน้า แต่สายตาของเธอชำเลืองไปเห็นเพียงแค่ปลายเสื้อของหานจือฟานเท่านั้น เขาก็ได้เข้าไปในห้องพักผู้ป่วยอย่างฉับพลันและปิดประตูอย่างแรง

เฉิงเว่ยหว่านตะลึงงันอยู่ที่เดิมต่ออีกสักพัก และถึงจะเอาโทรศัพท์วางเข้าไปในกระเป๋า หันหลังเดินไปทางลิฟต์

ฝนยังคงตกหนักมาก บนพื้นยังมีน้ำที่เป็นฟอง

เฉิงเว่ยหว่านไม่ได้พกร่มมา เธอกอดกระเป๋าและจ้องมองด้านนอกผ่านประตูกระจกของอาคารผู้ป่วยเป็นเวลาเนิ่นนาน และพบว่าฝนด้านนอกไม่มีวี่แววว่าจะเบาลงแม้แต่น้อย