บทที่ 496 พบราชินีแม่มด (2)
เวินซวี่เป็นเจ้านาย เขาเดินอย่างองอาจห้าวหาญอยู่ด้านหน้า ส่วนเยี่ยนจิ่วเฉาเป็นองครักษ์ เขาเดินด้วยสีหน้าเย็นเยียบอยู่ด้านหลัง หากไม่รู้ มองเผินๆ อาจคิดว่าเขาเป็นเจ้านายตัวจริง
แน่นอนว่าเหล่าสาวกได้แต่คิดในใจ ที่พวกเขาไม่พูดก็เพราะพวกเขาไม่กล้า
ด้านในตำหนักของราชินีแม่มดนั้นหรูหราว่าที่เห็นภายนอกมาก พื้นตำหนักทำจากหินอัคนีขัดเสียจนเงาวับ ชั้นวางของหล่อขึ้นจากทองคำส่องแสงวับวาว ตำหนักแลดูลึกลับ แต่ก็วิจิตรเหลือเกิน
ราชินีแม่มดเป็นผู้หญิงที่งามสะคราญ ทว่าแตกต่างกับผู้หญิงคนอื่นที่อวี๋หวั่นเคยพบมา นางสวมเสื้อคลุมยาวสีดำรัดเอว ชายกระโปรงสีดำระกับพื้น นางรูปร่างสะโอดสะอง ราวกับเป็นสาวงามผู้ครองพลังเวท
ความน่าเกรงขามแผ่ออกมาจากร่างของนาง
ประโยคหนึ่งแล่นผ่านสมองของอวี๋หวั่น...ราชินีครองพิภพ!
ราชินีแม่มดรักน้องชายเป็นที่สุด สายตาของนางย่อมไม่สนใจผู้ใด นางยกมือขึ้น รีบร้อนเข้าไปหาน้องชายซึ่งไม่พบหน้ากันมานาน รอยยิ้มอ่อนโยนวาดผ่านใบหน้าของนาง
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com