409

บทที่ 409 แรกปรากฏ

เฝิงจงเหลียงนั่งครู่หนึ่ง ก็เลิกผ้าห่มออก เรียกเสี่ยวหลิวมาประคองตัวเองลุกขึ้น

　　 เสี่ยวหลิวพยายามห้ามเขา แต่เขากลับยืนกรานจะลุกขึ้นให้ได้ ด้วยนิสัยที่ดื้อรั้นของเขาเสี่ยวหลิวจึงต้องประคองเขาอย่างช่วยไม่ได้

　　 โต๊ะที่เขาใช้รับประทานอาหารเย็นกับเจียงเซ่อเมื่อคืนวานถูกคนรับใช้เก็บกวาดไปเรียบร้อยแล้ว ร่องรอยด้านบนถูกเช็ดจนสะอาดเกลี้ยงเกลา เขาใช้มือข้างที่ไม่ได้ติดสายน้ำเกลือลากเก้าอี้ เสี่ยวหลิวมองท่าทางที่เดินงกๆ เงิ่นๆ ของเขา ก็พูดอย่างติดจะเป็นห่วงว่า

　　 “ระวังด้วยนะครับ”

　　 เสี่ยวหลิวช่วยเขาลากเก้าอี้ออกมา เฝิงจงเหลียงนั่งลงแล้วมองไปตำแหน่งที่เจียงเซ่อนั่งเมื่อวาน เขาจำท่าทางตอนที่เจียงเซ่อเขียนตัวอักษรเมื่อวานได้ เขาพยายามจะคิดว่า จริงๆ แล้วเธอไม่ได้จะเขียนคำว่า ‘โข่ว’ หรอก แต่อาจจะวาดเป็นวงกลมต่างหาก

　　 เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เกินจะรับไหวจริงๆ เลยอดไม่ได้ที่เขาจะเดาไปส่งเดช

　　 เขาลองวาดอยู่หลายรอบแล้ว แต่น่าเสียดายยิ่งวาดในหัวสมองยิ่งสับสน

　　 เมื่อคืนที่ผ่านมาเขาดื่มเหล้าไป จนวันนี้เขาแทบจำเรื่องราวมากมายไม่ได้เลย