บทที่ 368 ไม่ได้ตั้งใจพูด
“นี่คุณรู้กฎการประมูลไหมเนี่ย?”
จ้าวจวินฮั่นอดไม่ได้ที่จะแสดงท่าทีรำคาญออกมา เขาหันไปหรี่ตามองหล่อน เฝิงหนานตอบกลับ
“เซิ่งจิ้งจือพูดเอาไว้ชัดเจนขนาดนั้น หูฉันก็ไม่ได้พิการเสียหน่อย”
การ์ดลายเซ็นนั่นไม่มีขั้นต่ำ เริ่มจากสอง ห้า และแปดไปตามลำดับ จนมาถึงตอนนี้ ก็ประมูลมาจนถึงหนึ่งแสนสองหมื่นแล้ว การประมูลเพิ่มแต่ละครั้งก็ไม่ได้มากมายอะไร และตัวเลขนี้ก็ยังอยู่ในขอบเขตที่เฝิงหนานสามารถจ่ายได้ จ้าวจวินฮั่นนั่นแหละที่ควรจะหยุดพูดเสียที
เฝิงหนานยิ้มเยาะออกไปอย่างไม่ใส่ใจ
“แค่นี้ก็พอแล้วงั้นเหรอ แล้วถ้ามันเพิ่มขึ้น อีกสักเป็นพันหรืออีกสักหมื่น คุณชายจ้าวคงจะปวดใจมากเลยสิ?”
แววตาของหล่อนเผยความดูถูกออกมา หล่อนแสดงสีหน้าออกมาอย่างชัดเจนว่ากำลังดูถูกจ้าวจวินฮั่นอยู่ ตอนแรกหล่อนคิดว่าถ้าจ้าวจวินฮั่นได้ยินหล่อนพูดถากถางแบบนั้นจะต้องโมโหแน่ๆ คงจะต้องตวาดอาละวาดออกมา แต่จ้าวจวินฮั่นกลับไม่ได้มีท่าทางโมโหเลยแม้แต่น้อย กลับยกมือขึ้นวางไว้บนที่พักแขนของเก้าอี้ แล้วเท้าคางเอาไว้ เขาหันหน้ามาทางหล่อน แล้วหัวเราะออกมา ‘หึ หึ’
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com