367

บทที่ 367 คนพูด

บนหน้ากระดาษที่มีรูปพัดสมัยราชวงศ์ชิงที่ทำจากไม้แดงนั้นเขียนราคาติดเอาไว้ว่า 500,000~? และเจียงเซ่อก็พอจะคาดเดาได้ว่าพัดเล่มนี้จะอยู่ที่เท่าไหร่ เฝิงจงเหลียงเองก็คงจะดูออกเช่นกัน

เงินจำนวนนี้สำหรับเขา แค่นี้ไม่ทำให้ขนหน้าแข้งเขาร่วงได้หรอก แต่เขาก็ยังเป็นห่วงกระเป๋าของเจียงเซ่อแทน

“อย่าคิดมากเลยค่ะ”

พิธีกรบนเวทีกำลังแนะนำของชิ้นต่อๆ ไป บริเวณที่นั่ง VIP เจียงเซ่อและเฝิงจงเหลียงกำลังพูดคุยกันเบาๆ

“ในงานเลี้ยงคืนนี้ พี่เชาฉวินบอกให้หนูบริจาคเงินสักก้อน ประมาณนี้พอดีเลยค่ะ”

เธอชูนิ้วออกมาแปดนิ้ว พอเฝิงจงเหลียงเห็นแล้ว ก็เหมือนนิ่งคิดอะไรบางอย่าง จากนั้นก็เกิดความสงสัยขึ้นมา

เจียงเซ่อไม่ได้เกิดมาในฐานะที่ร่ำรวยอะไร แต่เธอกลับเหมือนคุ้นชินกับงานเลี้ยงประมูลของแบบนี้ไม่น้อย เหมือนกับว่าเคยได้ประมูลของมาแล้วหลายงานอย่างไรอย่างนั้น

ราคาพัดไม้แดงของโจวซื่อเจี๋ยนั้น ในใจเธอเองก็น่าจะมีตัวเลขเอาไว้อยู่แล้ว เพราะงั้นถึงได้ทำสัญลักษณ์ว่า ‘แปดแสน’ ออกมา ก็ชัดเจนว่าในใจของเธอได้คำนวณและพิจารณาของสิ่งนี้มาแล้ว

ในสถานการณ์แบบนี้ มันดูขัดแย้งกับฐานะของเธอไม่น้อยเลย