บทที่ 102-2 เยี่ยนหุยแห่งซีชวน

บทที่ 102-2 เยี่ยนหุยแห่งซีชวน

เวลาผ่านไปไม่นาน ชิงเซี่ยก็กลับมาถึงค่ายทหาร ก่อนพุ่งตรงเข้าไปในค่าย แล้วหมุนกายลงจากม้า พลทหารรักษาการณ์จูงม้าจากไป ตัวนางก้าวเร็วๆ ไปที่กระโจมของแพทย์ทหารผู้อาวุโสชางซวี เมื่อเลิกม่านขึ้นจึงร้องว่า “ท่านผู้อาวุโส ข้ากลับมาแล้ว!”

“อา” ผู้เฒ่าหัวเราะแล้วลุกขึ้นยืน ก่อนถูฝ่ามือไปมา แล้วปัดเศษสมุนไพรบนเสื้อผ้าออก พูดว่า “ฝีเท้าของแม่นางช่างรวดเร็วเสียจริง”

“ให้ท่าน” นางหยิบดอกบัวที่อยู่ในหมวกออกมา พลันพูดว่า “ข้ากลัวว่าหากล่าช้า อาจจะส่งผลร้ายต่อฤทธิ์ของยา ท่านรีบลงมือเถิด”

ผู้เฒ่าชางซวีพูดว่า “เตรียมทุกอย่างไว้พร้อมหมดแล้ว รอเพียงให้แม่นางกลับมาเท่านั้น”

“ท่านผู้อาวุโส” ชิงเซี่ยคิดคำนึง ก่อนค่อยๆ กดเสียงให้เบาลง “เรื่องที่ข้าออกไปหาสมุนไพรนี้ อย่าให้องค์ชายรู้เป็นเด็ดขาดนะ”