บทที่ 089-2 ชื่อของคุณชาย

บทที่ 89-2 ชื่อของคุณชาย

คุณชายผู้สวมชุดหรูหรารีบเดินอ้อมด้านหลังต้นไม้ใหญ่อย่างรีบร้อน เสื้อคลุมหรูหรายังคงส่องงประกายสวยงามเหมือนเก่า มีเพียงรอยขาดบริเวณหัวเข่าเท่านั้น ซึ่งนั่นเป็นผลงานที่ชิงเซี่ยทำให้เขาล้มก่อนหน้านี้ ใบหน้าของเขาองอาจหล่อเหลา ผิวขาวสะอาด รอบกายส่งกลิ่นหอม คงต้องอยู่ห่างจากเขามากๆ จึงจะไม่ได้กลิ่นของน้ำมันหอมนั้น ดวงตาแคบยาวคล้ายดวงตาจิ้งจอกส่งยิ้มจนตาหยีมาให้ชิงเซี่ย ทว่าแม้คุณชายผู้นี้จะแต่งตัวสง่างามถึงเพียงนี้ แต่กลางหน้าผากกลับมีรอยบวมแดงที่มีรอยเลือดซึมเล็กน้อย ดูเป็นที่น่าตลกขบขันยิ่งนัก

เขากลับทำเหมือนไม่รับรู้ถึงจุดนี้ เมื่อเห็นชิงเซี่ยหยุดม้า เขาก็รีบปีนลงจากหลังม้าไคว่เสวี่ยที่ถูกตัดจมูกตัวนั้น ก่อนยื่นมือออกมาจากแขนเสื้ออย่างสง่า ประสานมือคำนับไปทางชิงเซี่ย แล้วค่อมกายลง พูดด้วยน้ำเสียงยินดีว่า “ตัวข้าแซ่ฉิน ชื่อจือเหยียน ได้รับเกียรติพบหน้าแม่นางถึงสองครั้งแล้ว เหมือนได้พบนางสวรรค์ ที่ข้าได้เสียมารยาทไปนั้น ขอแม่นางโปรดให้อภัย ตัวข้าขอทำความเคารพตรงนี้แล้ว”