บทที่ 89-1 ชื่อของคุณชาย
“เจี๋ยหม่าอากู่ พวกมันตามมาแล้ว” แม้อาม่อเย่จะยังเล็ก ทว่ากลับมีความกล้าหาญเป็นอย่างมาก ถูกลักพาตัวเรียกค่าไถ่เช่นนี้ กลับไม่รู้สึกหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย สองตากระพริบส่อแววชาญฉลาด ร่างกายเล็กๆ ตื่นตัวขึ้นมาเล็กน้อย
ชิงเซี่ยยิ้มบาง กอดเด็กน้อยเอาไว้แล้วถาม “อาม่อเย่ พวกมันรังแกเจ้าหรือเปล่า?”
“พวกมันตีอาม่อเย่ด้วยแส้ ตีตั้งสามครั้งแน่ะ” เด็กน้อยรีบตอบ และไม่สนใจว่าตัวเองกำลังอยู่บนหลังม้า นางม้วนแขนเสื้อขึ้น ยกข้อมือเรียวเล็กให้ชิงเซี่ยดู พลางฟ้องชิงเซี่ย “ตรงนี้”
ชิงเซี่ยขมวดคิ้วทันที คิดคำนึงสักพัก จึงเอ่ยเพียงต่ำ “อาม่อเย่ เจ้ารอก่อนนะ เจี๋ยหม่าอากู่จะล้างแค้นให้เจ้าเอง”
ถนนโบราณราบเรียบ คนกลุ่มหนึ่งควบม้าร้องตะโกนเข้ามา น้ำเสียงหยาบกระด้างตะโกนถามว่า “พี่ใหญ่ ไม่เห็นแม้แต่เงาเลย จะยังตามอยู่หรือไม่?”
ข้อมือซ้ายของชายผู้นี้ถูกชิงเซี่ยทำให้หัก แน่นอนว่าย่อมเกิดความกลัวขึ้นมา จึงเอ่ยปากถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ
Support your favorite authors and translators in webnovel.com