บทที่ 058 ฝ่าวงล้อม

บทที่ 58 ฝ่าวงล้อม

น้ำเสียงตะโกนร้องตกใจดังขึ้นพร้อมกัน ราวกับลูกระเบิดที่ถูกจุดจนระเบิด จากนั้นคนจำนวนนับไม่ถ้วนก็มองมายังแสงสีเงินที่พุ่งมารวดเร็วราวสายฟ้าด้วยท่าทางที่ตกตะลึง สีเงินที่ประกายความหนาวเหน็บพุ่งเข้าหาลำคอของเหยียนผิงซี ก่อนที่วินาทีถัดมามันจะกลับไปอยู่ที่เดิม

เหยียนผิงซีตกใจจนดวงตาทั้งคู่เบิกค้าง ความรู้สึกหวาดกลัววิ่งผ่านสายตาของเขา ในความเงียบ ทุกคนดูเหมือนจะได้ยินเสียงของกระดูกที่แตกหัก ก่อนจะหันไปมองเห็นเหยียนผิงซีที่อยู่ในท่วงท่าแปลกประหลาด บนลำคอมีเลือดไหลลงเป็นทางยาว วินาทีถัดมาศีรษะที่มองดูหล่อเหลาของเขาก็ร่วงลงสู่พื้นดิน กระแทกเอาฝุ่นคละคลุ้งขึ้นในอากาศ

ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ทุกคนมองออกไปด้วยความสยดสยองและขลาดกลัว ก็เห็นเพียงเนินดินสูงมีชายหนุ่มหน้าตางดงามน่ามอง วงคิ้วสะอาดสดใส ในมือถือกริชค้างไว้อยู่ ด้านบนของกริชผูกไว้กับผ้าสีขาวเงินหนึ่งเส้น ปลายผ้าพันหุ้มไว้รอบแขนของเขาแน่น เลือดแดงสดๆ หยดไหลลงบนพื้นหิมะสีขาว จนกลายเป็นแอ่งน้ำวนเล็กๆ สีแดงอ่อนๆ