0639 ไม่กล้าคิดถึง

ตอนที่ 638 ไม่กล้าคิดถึง

ตอนที่อวี่เจ๋อมาถึงซาเหอก็เป็นเวลาสี่โมงเย็นแล้ว เร็วกว่าที่เขาคาดไว้สองชั่วโมง เมื่อมาถึงห้องผู้ป่วย สองพี่น้องก็กำลังเล่นไพ่กระดาษกันอยู่ อวิ๋นเฉียวแพ้ย่อยยับมาก บนหน้ามีกระดาษแปะอยู่เต็มไปหมด อวี่เจ๋อยืนมองอวิ๋นตั่วอยู่ตรงประตู มีทั้งความสุขทั้งความเศร้า และยังมีความฉุนเฉียวด้วย

อวิ๋นตั่วชนะอีกแล้ว เธอแปะกระดาษบนหน้าพี่ชายอีกหนึ่งแผ่น หัวเราะจนตัวโก่ง พอหันหน้าไป ให้อวี่เจ๋อตรงประตู ใบหน้าที่ยิ้มแย้มก็ถูกแช่แข็งทันที

อวี่เจ๋อพุ่งเข้ามากอดอวิ๋นตั่วไว้ในอ้อมอกทันที

เมื่ออวิ๋นเฉียวเห็นท่าทางของเขา ก็ออกจากห้องผู้ป่วยไปอย่างรู้งาน พอเดินถึงประตู คิดไปคิดมาแล้วกำชับไว้สักคำดีกว่า “นายระวังหน่อยนะ บนตัวเธอมีแผลด้วย”

อวี่เจ๋อถูกอวิ๋นเฉียวเตือน จึงพับแขนเสื้ออวิ๋นตั่วขึ้น พอเห็นรอยแผลบนแขนที่ลึกบ้างบางบ้าง ไฟโกรธก็สุมในอกทันที “ใครทำ?”

“ไม่มีอะไรร้ายแรงหรอกค่ะ แผลภายนอก ผ่านไปสักพักเดี๋ยวก็หาย”

“ตอนนี้ในใจรู้สึกดีแล้วหรือไง? การฝึกตนจำเป็นต้องทำให้ตัวเองลำบาก ต้องเดินไปลงนรกดูสักรอบด้วยเหรอ?” อวี่เจ๋อทั้งปวดใจและโมโห