บทที่ 692 ตบรางวัลหนักๆ
ช่างไม้และช่างหินที่ยืนเฝ้าอยู่ข้างเตียงเตี้ยเห็นเห็นเถ้าแก้เนี้ยไม่มีปฏิกิริยาอะไรเสียที ทั้งสองจึงสบตอกันแวบหนึ่ง ก่อนที่ช่างไม้จะเดินเข้าไปถามว่า "เถ้าแก้เนี้ย ปลอมตัวสักหน่อยแล้วค่อยเข้าไปเถอะ"
เถ้าแก้เนี้ยได้สติกลับมา ส่ายหน้าบอกว่า "ข้าเถอะ ข้าไม่ไปแล้ว ถ้าเผยพิรุธอะไรขึ้นมาจะทำให้เขาเกิดปัญหา เจ้าไปเชิญเขามาหน่อยแล้วกัน" พูดจบก็นำแผ่นหยกออกมา เขียนอะไรบางอย่างส่งให้ช่างไม้
"รับทราบ!" ช่างไม้ถอยกลับไป แล้วกวักมือเรียกช่างหิน ช่างหินรีบก้าวขึ้นมาแปลงโฉมให้เขาทันที
หลังจากจัดการใบหน้าเสร็จแล้ว ช่างไม้ก็เปลี่นเสื้อผ้า แล้วแฝงตัวหายเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นช่างไม้หายลับลงเขาไปแล้ว เถ้าแก้เนี้ยก็ทอดสายตามองไปยังตำหนักบนยอดเขาที่อยู่ไกลๆ อีก ถ้าไม่ใช่เพราะรู้แล้วว่าพวกช่างไม้รู้เรื่องของนางกับเหมียวอี้ นางก็คงไม่มา...
ตรงนอกประตูใหญ่ ช่างไม้ไม่ได้บุกเข้าไป เขาถูกคนเฝ้าประตูกักตัวไว้ ช่างไม้ยื่นแผ่นหยกของเถ้าแก้เนี้ยให้คนเฝ้าประตู แล้วตัวเองก็ออกมาจากตรงนั้น
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com