0157 ชุดเกราะของเฮยทั่น

บทที่ 157 ชุดเกราะของเฮยทั่น

เฝิงจือฮ่วนยืนเอามือไขว้หลังอยู่ใต้ต้นสนสีเขียวเข้ม มองตามหลังหยางชิ่งเดินลงเขาไป

หญิงรับใช้ที่อยู่หลังเขาก้าวมาข้างหน้าเบาๆ แล้วถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล "นายท่าน ที่หยางชิ่งไปขอพึ่งพาเหออวิ๋นเหย่ เกรงว่าจะมีผลกระทบกับชื่อเสียงท่าน"

ในคำพูดของนางแฝงความหมายตักเตือนเจ้านาย เขาเป็นคนของท่าน แม้แต่คนของตัวเองยังปกป้องไม่ได้ หากร่ำลือออกไปเกรงว่าคนอื่นจะผิดหวัง

ทั้งสองใช้ชีวิตด้วยกันมาหลายปี เฝิงจือฮ่วนมีหรือจะไม่เข้าใจความหมายของนาง เขาส่ายหน้าแล้วพูดว่า "ข้าก็ไม่อยากให้เขาไปพึ่งพาคนอื่น นำเนื้อที่อยู่ในมือให้คนอื่นกิน เจ้านึกว่าข้าเต็มใจหรือไง? แต่ข้าปกป้องไว้ไม่ได้นี่! ก็เพราะปกป้องไม่ได้ ข้าถึงได้ออกปากให้เขาไปพึ่งพาเหออวิ๋นเหย่ แล้วต้องให้เขารีบไปพึ่งพาก่อนจะเกิดปัญหาด้วย ขอเพียงหยางชิ่งทำแบบนี้ คำร่ำลือแรกก็คือหยางชิ่งไม่มีเมตตาธรรมกับข้าก่อน หลังจากเรื่องนี้หากข้าจะไม่ปกป้องเขา คนอื่นก็จะพูดไม่ได้ว่าข้าทำไม่ถูก"