0156 หยางชิ่งเดือดร้อน

บทที่ 156 หยางชิ่งเดือดร้อน

ที่นั่งของตำหนักเจิ้นอี่ ย่อมไม่ใช่สิ่งที่จวนหนานเสวียนจะเทียบได้

ครอบคลุมพื้นที่กว้างขวาง ทิวทัศน์สวยงามละมุนละไม หมู่ขุนเขาตั้งอยู่ท่ามกลางเมฆหมอก เป็นทัศนียภาพที่ที่เหมาะกับเซียน

ท่ามกลางหมู่ขุนเขา นอกจากยอดเขาสูงสุดที่ถูกตำหนักเจิ้นอี่ครอบครองไว้ ยอดเขาอีกสามแห่งที่สูงรองลงมา ก็ถูกที่ปรึกษาอีกสามคนยึดครองไว้แล้ว

หลังจากเหออวิ๋นเหย่กลับถึงห้องโถงใหญ่ในจวนฝึกตนและหมุนตัวนั่งลงแล้วก็ยกมือให้ว่านซุ่นชาง ผู้ช่วยใต้บังคับบัญชา บอกเป็นนัยให้เขานั่งลงพูด

ผู้ช่วยทั้งหกคนของตำหนักเจิ้นอี่ แยกส่วนกันรับผิดชอบงานให้ที่ปรึกษาท่านละสองคน คอยจัดการธุระประจำวันทั่วไป ว่านซุ่นชางย่อมเป็นคนของเหออวิ๋นเหย่

ว่านซุ่นชางประสานมือขึ้นขอบคุณ และนั่งลงขอคำแนะนำ "ไม่ทราบว่าที่ปรึกษามีสิ่งใดจะสั่งขอรับ?"

เหออวิ๋นเหย่ที่รูปร่างอ้วนท้วนลูบเคราดกดำและหัวเราะออกมา "ซุ่นชาง เจ้ามีความเห็นอย่างไรกับเรื่องที่เกิดขึ้นในตำหนักใหญ่วันนี้?"