webnovel

Reincarnated as a Stupid Princess of Devuniake World

Jane Necton, a skilled military captain, gets kidnapped and her soul ends up in another world from books. Male leads from those books come to life, making her life chaotic. Her experiences in this book-inspired world can be both good and bad, depending on how she navigates them.

Pen_Palooza · ファンタジー
レビュー数が足りません
16 Chs

Prologue

Jane is the youngest of the three children of business tycoon Lucio and Anyssa Necton. The world-famous family, the family she grew up in. But this is also what she envies because of her flaw in herself--Every member of their family is beautiful and handsome. Her Kuya and sister is beautiful and handsome except for her--The Ugly Princess of the Necton Family.

Despite the scornful looks thrown at her, she did not struggle to achieve her dream--Dream of learning to handle various weapons such as guns, katana, tachii, samurai, daggers, bows, pistols, rifles, shotguns, and many others. more. Dream of learning to fight hand to hand and weapon to weapon. She learned all that for five years in a strange university--Gangsters, Mafia, and Assassins were the ones she was with every day in the university.

She was 25 years old when she achieved her dream of learning to fight and decided to enter the military camp to become a soldier and serve her country. Only a few years later she achieved the position of captain of the Alpha group.

There are many trials, and it is deadly if you don't have experience but for her, it is just a piece of cake because what she went through inside the university with murderers and high officials is even more deadly.

''NANALANGIN ka na ba KAPITAN???''

Nang aasar na tanong ng lalaking nasa harapan niya. Ngumiti lang siya rito na nagpabago ng ekspresyon ng kaharap niya

''No need. Alam ko naman kung saan ang punta ko''

Pang-uuyam niya pa lalo dito na kinagalit ng kaharap niya. Ano pa ang silbi kung magmaka-awa siya rito kung sa huli ay mamamatay rin pala sya?

''Talagang handa kanang mamatay, kapitan''

Napatingin siya sa madilim na bahagi ng kinaroroonan niya ngayon at doon niya nakita ang lalaki dahilan kung bakit siya nasa sitwasyon niya ngayon. Nakangiwi sa galit, pinandilatan niya ang lalaki. kung nakakamatay nga ay matagal na itong patay.

''Fuck you, Ramos!''

she shouted mockingly, only to be answered by laughter from the man approaching her.

''God, Necton! Hindi ako pumapatol sa kagaya mo HAHAHA''

pag-insulto sa kaniya na sinabayan pa ng demonyong tawa. Hindi pa rin niya makalimutan ang dahilan kung bakt siya nasa ganoong posisyon na nakagapos ang sarili sa upuan at nasa mabahong lugar kasama ang mga demonyong tao.

*flashback*

The captain, Jane Necton, was sitting in her swivel chair inside of her office, comfortably sipping her tea---Tea relaxes her mind so she always drinks it while she is thinking about something.

''ALPHA TEAM PROCEEDS TO MY OFFICE NOW!''

She stopped sipping her tea and put down the cup she was holding. She returned the book she was holding to the shelves and adjusted the placement of the glasses on her eyes. She left her office and headed to their major's office which was not far from her office

She didn't even bother to knock on the door and just walked in--only her godfather was inside the office.

Her group mate wasn't there yet, so she sat down on one of the couches and crossed her legs. Her godfather, their Major, was busy signing papers and didn't notice her entering because he was focused on what he was doing.

Makalipas ang ilang minuto ay nakarinig sila ng katok mula sa labas, tumingala ang kanyang ninong at hindi na nagulat na magkasunod na pumasok ang mga lalaking nakauniporme ng militar kahit hindi pa ito pinayagan.

''Captain, Major''

They saluted both of them so she and her godfather stood up before saluting. Umupo ulit siya pati yung mga lalaking kararating lang. Lumapit si Major sa maliit na cabinet sa loob ng opisina at naglabas ng isang sobre

''Ano Ito?''

Tanong niya habang inaabot ng major ang sobre. Nagtaka siya kung para saan ang sobre kaya binuksan niya ito. Kinuha niya ang papel at binasa ang sulat.

''na naman? Hindi pa tapos ang one week break namin!''

Umapela siya matapos basahin ang laman ng sobre. Hindi pa nga nakakarelax ang katawan ko, Mission na naman?! Sigaw niya sa kaniyang isipan.

''This mission in Mindanao is very important and at the same time very dangerous.''

Hindi pinansin ng Major ang kaniyang reklamo at pinaliwanag lamang nito ang tungkol sa misyon.

''Sa Mindanao ho?!''

Isang gulat na reaksyon ang bumalatay sa mukha ng kanyang kagrupo na si Alex Garcia.

Alam niya kung bakit gulat na gulat ang reaksyon ng kanyang teammate. Mahirap ang mga Mission na itinatalaga sa kanila kapag Mindanao ang destinasyon.

''After this Mission, you are free to rest for a month''

The Major's final words made her do nothing but snort.

''Hmp! Siguro ang ibig mong sabihin ay panghabambuhay na pahinga, Major?''

Tutol siya dito dahil noong huling Misyon nila sa Mindanao, ilang araw siyang hindi nakagalaw gaya ng mga kagrupo niya.

''You can if that's what you want''

punong-puno ng panunuya si Major dahilan para matawa ang mga kasamahan niya sa loob ng opisina. Tumayo na ang lahat kasama siya at nagsimulang lumabas, bago pa siya makalabas ay binalaan siya ng kanyang ninong

''I'm talking about them, including him so be careful.''

Tumigil siya sa paglalakad pero hindi siya humarap dito. Ngumisi siya na hindi nakaligtas sa titig ng Major

''Kung papatayin ko silang lahat pwede na akong magpahinga?''

may pinapahiwatig ang kanyang mga salita ngunit hindi ito napansin ng Major. Hindi na niya hinintay na magsalita ang Major at lumabas na siya ng opisina

1 day ago

Pinalibutan nila ang kuta ng kalaban, hindi niya mawari kung bakit siya nakakaramdam ng takot at kaba, hindi para sa kanyang mga kasamahan kundi para sa kanyang sarili.

This is a strange feeling

Napatingin siya sa madilim na bahagi ng kagubatan nang makarinig siya ng kaluskos, siya ang pinakamalapit dito kaya siya lang ang nakakarinig. Tulad ng mga yapak ng maraming mga tao o hayop.

''did you make sure that all the enemies are inside?''

Nakipag-usap siya sa mga kasamahan gamit ang earpiece. 

''we didn't see any enemies outside, captain''

Ben Vista-- Ang kanang kamay niya.

''I think you are not sure''

Muli niyang nilingon ang madilim na bahagi dahil papalapit na ang mga yabag na nararamdaman niya.

''Fuck, we've been ambushed!''

Sigaw ni Kyle Villanueva sa kabilang linya at sunod-sunod na putok ng baril ang narinig niya

''Get ready, the plan will be different!''

Sigaw niya at pinutol ang koneksyon sa kanila. Hinanda niya ang sarili at itinutok ang kanyang Rocket Propelled Grenade sa karamihan ng mga kalaban.

''Mother fuckers!''

Napasigaw siya matapos maubos ang bala ng kanyang RPG sa kalaban, inayos niya ang kanyang M4 Carbine at nagsimulang magpaputok sa kalaban.

Nakarating siya sa lugar kung na saan si Ben nakipag barilan. Nakita niya ang umaagos na dugo sa damit nito galing sa braso. Naisip niya. Ito ba ang unang Misyong hindi nila matatapos?

''Ben''

Seryosong tawag niya sa lalaki kaya napalingon ito. Umiling siya bago umikot ng tingin sa paligid.

''Hindi natin sila kakayanin''

Walang emosyon siyang nagsalita. Ibinaling ni Ben ang tingin sa kanya.

''What the hell are you talking about, Captain? Sumusuko ka na?''

Seryoso ang tono ni Ben na may bahid ng inis. Nabaling ang atensyon nila sa mga paparating na ka-grupo, marami ang nasugatan at lahat ay pagod, dahil sisikat na ang araw ngunit hindi pa sila tapos.

''May Tamang oras para sumuko, Ben pero hindi sa ganitong sitwasyon na talagang talo tayo''

"C-captain"

Pagod na sigaw ni Marco Arcilla, isa sa kanilang ka-grupo.

''Papunta na ang back up natin pero sigurado akong magtatagal sila kaya kailangan na niyo ng umalis para sa inyong kaligtasan. Mauna na kayo!''

''Captain, alam ko kung ano ang pinaplano mo''

may pagbabanta sa tono ni Ben na hindi niya pinansin. Ito ang tanging paraan para mailigtas ang kanyang grupo. Siya ang Kapitan kaya dapat siya ang magliligtas sa mga ito kahit buhay pa ang kapalit.

''Your Captain ordered you to follow her fucking order!''

Galit na sigaw niya sa mga ito habang nakatayo lang at nakatingin sa kanya

''Magsasama tayo hanggang kamatayan!''

May Pinal ang boses ni Ben. Kilala niya ito at hindi ito susuko sa gusto nito. Huminga siya ng malalim bago tumango. wala siyang magagawa

''Let's go!''

Bago pa man siya maglakad patalikod ay tinignan niya si Kyle ng makahulugang tingin na naintindihan naman nito. May pinag usapan sila bago pa man mangyari ang kanilang misyon dahil alam niyang darating ang oras na ito.

Malayo-layo na ang kanilang nilakad palayo sa kuta ng kalaban ngunit marami pa rin ang nakasunod sa kanila. Narinig nila ang ugong ng helicopter na hula niyang back up na tinawag niya. Tiningnan niya si Kyle upang ipahiwatig na gawin na ang gusto niyang mangyari.

Lumapit si Kyle kay Ben na nakamasid sa paligid at kunwaing kinausap ito tungkol sa kung ano ang sunod na hakbang. Walang nagawa ang ibang kasapi kundi  ang tumingin sa kaniya ng nagmamaka-awang tingin. Tumalikod na siya at lalakad na sana palayo ng humarap sa gawi niya si Ben ngunit bago pa man siya mapigilan nito ay natumba na ito na nasalo naman ni Kyle. Pinatulog ni Kyle si Ben sa pamamagitan ng pagpuntirya sa spinal part sa leeg nito.

Magsasalita na sana si Kyle nang sunud-sunod silang binaril sa pwesto nila

''Sumakay na kayo! ako ng bahala rito''

Itinuro niya ang helicopter na nasa unahan nila at may mga sundalong tumutulong sa mga sugatan. Bago tumalikod, ibinato niya kay Kyle ang emblem na sumisimbolo sa pagiging Kapitan ng Grupo.

''Ibigay mo sa kaniya''

 tumalikod siya at inihanda ang baril para sa sagupaan. Gusto niyang makaharap ang taong dahilan kung bakit sila nasa ganitong sitwasyon, na walang iba kundi ang dati nilang ka-grupo na si Anton Ramos--Dating kanang kamay niya

*bang*

*bang*

*bang*

Hindi makapaniwalang tumingin siya sa kaniyang tiyan, may dugo doon. Pagod na siya at namamanhid na rin ang katawan, maliwanag na rin ang sikat ng araw. nasa gitna siya ng gubat kasama ang mga kalaban na halos walang tigil sa pagpapaputok.

tatlong bala ang tumama sa kaniyang tiyan na kinawala ng kaniyang balanse kaya napahiga siya sa madugong damuhan habang unti-unting lumalabo ang mga mata ngunit nakita niya pa ang lalaking nakangisi sa kaniyang habang hawak ang baril.

*End of Flashback*

tumagilid ang ulo niya nang may palad na tumama sa pisngi niya. Hinarap niya ang salarin at nakita niyang galit na nakatingin sa kanya ang lalaki.

''Kinakausap ka kaya matuto kang suma--''

Nabitin ang sasabihin ng nagngangalang Anton Ramos nang makarinig sila ng sunod-sunod na putok ng baril. Wala siyang ideya sa nangyayari sa labas kaya itinuon na lamang niya ang pansin sa pagtanggal ng lubid na nakatali sa kamay niya.

''Boss, may mga militar na nakapasok sa kuta!''

Isang guwardiya ang sumugod sa selda na may hawak na baril. Militar? Maaaring ito ay sila na?

''Ano? Pano nangyari yun!''

Nangangalaiting sigaw ni Anton sa Lalaki kaya ito ay nanginginig sa takot.

Nagtagumpay siyang maputol ang lubid sa kanyang kamay ngunit nasugatan ito. Bago pa man makita ni Anton na hindi na siya nakagapos ay hinablot niya ang baril ng lalaki at mabilis na itinutok kay Anton na nakataas din ang baril at nakatutok sa kanya.

''Not so fast, Ugly Princess''

''Ibaril mo yan nang makita nating dalawa ang impyerno''

Sabay nilang sabi na may matalim na tingin sa isa't isa at may ngisi sa bawat labi.  kmang hihilahin niya ang gatilyo nang makaramdam siya ng kirot sa kanyang katawan, hinawakan niya ang tagiliran niya kung saan ito kumikiliti at basang-basa, Napatingin siya sa kanyang kamay at napagtantong may umaagos na dugo sa kanyang tagiliran.

''Not so fast, Babe''

Nakangising sabi ng bagong dating na lalaki--Ang ex-boyfriend niya na si Anthony Ramos, anak ni Anton Ramos. Magkasabwat ang mag-ama!

Bago pa muling makapagsalita si Anthony ay hinila na niya ang gatilyo, itinutok ito sa kanyang ama na si Anton, at binaril ito ng ilang beses hanggang sa ito ay bumagsak sa sahig at narinig ang mga  putok ng baril.

''Captain!''

''Dad!''

Unti-unting bumigat ang kanyang talukap ngunit bago pa niya maipikit ang kanyang mga mata ay nakita niya ang mga militar na nakapaligid sa kanya maging ang Alpha. Sila ay umiyak...

''I-I'm not leaving...M-magp-papahinga lang a-ako''

Biro niya kahit ramdam na ramdam niya ang pamamanhid ng katawan at ang bigat ng talukap niya. 

In just a few seconds, I will be able to rest forever.