[นั่งเรือยามเย็น]

ในเกมตอนนี้เป็นช่วงเวลายามเย็น วินและแจ็กเลือกเดินทางออกจากเมืองด้วย 'เรือกอนโดล่า' (เพราะแจ็กบอกว่าอยากนั่งเรือชมวิว) ผู้คนในเมืองแห่งการเริ่มต้นนั้นนิยมใช้เรือเป็นพาหนะหลักในการเดินทาง เนื่องจากตัวเมืองมีคลองผ่านอยู่ทุกแห่งหนและเป็นระเบียบมากกว่าถนนตรอกซอกซอยที่มีมากและซับซ้อน และที่สำคัญนอกจากทุกคนสามารถใช้งานได้ฟรีแล้ว ตัวเรือยังมีระบบพายขนส่งอัตโนมัติ แค่เพียงกดแผนที่เมืองขึ้นมา เลือกสถานที่หรือจุดที่ต้องการจะไปในเมือง แล้วนั่งเอนหลังชิลๆ รอไปถึงจุดหมายตามสบายได้เลย

จ๋อม… ซ่า… ซ่า…

เสียงของน้ำที่ถูกไม้พายเรือตีกระทบเป็นจังหวะจะโคนอย่างนุ่มนวล ประกอบกับตัวเรือมีเพลงไพเราะเคล้าคลอให้ฟังตลอดทาง ช่วยให้จิตใจสงบและผ่อนคลายได้เป็นอย่างดี เรือกอนโดล่าสีดำค่อยๆ แล่นลัดเลาะตามคลองสีมรกตไปอย่างเอื่อยเฉื่อย แหวกสายลมแผ่วเบาที่พัดผ่าน อากาศสดชื่นที่ยิ่งสูดเท่าไร ก็ยิ่งสบายใจเท่านั้น เด็กหนุ่มทั้งคู่นั่งมองพระอาทิตย์ตกดินที่ค่อยๆ ลาลับขอบฟ้าหายไป ท้องฟ้าเฉดสีส้มแปรเปลี่ยนเป็นเฉดสีคราม ดวงไฟตามเสาถนนและร้านรวงต่างๆ เริ่มส่องสว่าง เพื่อต้านทานความมืดมิดที่กำลังคลืบคลานเข้ามา

…ยามเมื่อมองแสงไฟสีส้มอบอุ่นจากเมืองเบื้องล่าง บรรจบตัดกับท้องฟ้าสีครามอันเยียบเย็น และทั้งสองสิ่งนั้นถูกอาบด้วยแสงจันทร์เบาบางนวลผ่องไปด้วยกัน บรรยากาศแบบนี้มันช่าง…

"โรแมนติก" วินกับแจ็กพูดออกมาพร้อมกัน พวกเขาหันหน้าเล็กน้อย และเหลือบสายตามาสบกัน

"พรืด! ฮะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!" ทั้งคู่หลุดขำ หัวเราะขึ้นพร้อมกันอย่างสนุกสนาน

"ไอ้บ้าเอ๊ย! เจอบรรยากาศชวนฝันแบบนี้เข้าไป เล่นเอาอยากมีแฟนเร็วๆ แล้วชวนมานั่งเรือเล่นแบบนี้บ้างจังเลย" แจ็กบ่นไปยิ้มไป

"ฮ่ะฮ่ะ เออ… นั่นสินะ" วินพูดจบแล้วเขาก็ทำหน้าเหงาๆ

"ไอ้วิน นายต้องไม่เชื่อแน่ว่า ก่อนเข้าเกม ฉันเจออะไรมา" แจ็กเล่าด้วยความตื่นเต้น

"พี่สาวเอลฟ์ พนักงานต้อนรับสวยๆ คนนั้นน่ะ เขาชอบฉันแน่เลยว่ะ จริงๆ นะเว้ย พวกเรานัดเจอกันในเกมด้วยนะ ไม่สิ พี่เค้าบอกให้ฉันไปหาที่หมู่บ้านเอลฟ์โซล่าร์โซเลซ นายรู้เปล่าว่าอยู่ไหน ไกลไหมวะ?"

"หมู่บ้านเอลฟ์เลยเหรอ? เคยได้ยินแค่ว่ามันเป็นหมู่บ้านลับแล หายากมาก หนทางโหดหินสุดๆ แต่อยู่ตรงไหนฉันไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่แน่ๆ ยิ่งกว่าแช่แป้งก็คือ คนที่จะไปถึงได้น่ะ เลเวลต้อง 40+ ไปแล้วล่ะนะ"

แจ็กห่อเหี่ยวในทันใดพลันถอนหายใจออกมาหนึ่งเฮือก "เฮ้อ!" แล้วอยู่ๆ เขาก็เหมือนนึกอะไรได้ จึงพูดว่า

"ว่าแต่วิน นายไปทำอะไรมาวะ ค่าหัวหนึ่งล้านเลยนะเว้ย บ้าสุดๆ เลย!"

"...อื้อ ฉันยังไม่อยากเชื่อเลยว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ ตอนนี้ก็ได้แต่เซ็งนี่แหละ"

"เอ้า เล่ามา อย่าลีลา อยากรู้ใจจะขาดแล้ว"

"...เออ โอเค แต่เอาสรุปสั้นๆ ไปก่อนนะ เรื่องทั้งหมดน่ะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด แต่จะเล่าให้ฟังทั้งหมดตอนนี้เลยคงไม่ได้ เพราะมันยาวมากและอะไรหลายอย่างต้องมีลำดับขั้นตอน แต่เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นในวันเปิดตัวเกมเมื่อสามเดือนที่แล้ว วันที่ฉันล็อกอินเล่นเกมครั้งแรกนั่นแหละ คือวันนั้นฉันได้บัตรฟรีมา 4 ชั่วโมง แต่เกิดเล่นแล้วติดลมจึงใช้ตังค์ในบัญชีทั้งหมดเล่นต่ออีก 8 ชั่วโมง(เวลาในเกมคือสามวัน) มันเกิดเหตุการณ์ต่างๆมากมาย ทั้งเรื่องดีและไม่ดี แต่ฉันพูดได้คำเดียวเลยว่า…"

"มันเป็นช่วงเวลาสามวันที่เข้มข้นที่สุดในชีวิตฉัน" วินพูดพลางเงยหน้ามองขึ้นไปบนปราสาทลอยฟ้า ราวกับกำลังคิดถึงใครสักคนอยู่…

"แจ็ก… นายเชื่อใจฉันใช่ไหม?" วินถามด้วยสีหน้าจริงจัง

"แหงอยู่แล้วสิ เรื่องนั้นไม่เห็นต้องถามเลย เราร่วมหัวจมท้ายกันอยู่แล้ว" แจ็กมองตาวินแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังเช่นกัน

"โอเค งั้นฉันจะสรุปเรื่องสำคัญและเป้าหมายให้นายรู้เป็นข้อๆ ไว้ก่อน" วินยกกำปั้นขึ้นมาแล้วยกนิ้วเรียงขึ้นตามลำดับ

"ข้อที่หนึ่ง ฉันจะต้องแก้ความเข้าใจผิดในคดีครั้งนี้ให้ได้"

"ข้อที่สอง พวกเราจะไม่ยอมเกมโอเวอร์เด็ดขาด"

"ข้อที่สาม พวกเราจะไม่ฆ่าคนบนโลกนี้ ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามฆ่าเราก็ตามที"

"ข้อที่สี่ พวกเราจะฆ่าเพลเยอร์ทุกคนที่แม่งคิดจะฆ่าเราก่อน"

"เชรดดดด โหดมาก เอางั้นเลยนะเพื่อนตู วินคนเดิมที่แม้กระทั่งโดนยุงกัดยังใช้ปากเป่าไล่ ไม่ยอมตบให้ตาย ไอ้วินคนนั้นที่มีเมตตาแสนดีหายไปไหนวะเนี่ย ฮ่าฮ่าฮ่า" แจ็กเอ่ยปากแซว

"ง่า จะบอกยังไงดี… สงสัยเพราะนี่มันเกมต่างโลกล่ะมั้ง มันเหมือนปลดล็อคอะไรบางอย่างในตัวฉันน่ะ เอาล่ะ ตกลงตามนี้นะแจ็ก จำได้ทุกข้อนะ โดยเฉพาะกับเพลเยอร์ทุกคนที่แหยมเข้ามา 'No mercy' (ไม่มีการปราณี) นะครับเพื่อน!" เมื่อพูดจบ วินยกมือที่กำหมัดขึ้นมายื่นไปทางแจ็ก

แจ็กยิ้มแบบสะใจในอารมณ์ แล้วตอบว่า

"เออ เอาไงเอากัน ลุยเป็นลุยเฟ้ย งานนี้สนุกแน่นอน" แจ็กยกกำปั้นของตนเองมาชนกำปั้นของวิน

"เพราะงี้ถึงรีบชวนให้ไปฟาร์มเวลก่อนใช่มะ?"

"ถูกกกก ตอนนี้พวกเรานี่แหละกากของจริง กากที่แท้ทรู แต่ความหวังที่จะทำให้เก่งไวแบบก้าวกระโดดนั่น พวกเรามีอยู่แล้ว หึหึหึ ได้เวลาลุ้นไอเท็ม เปิดกล่องไข่มุกแล้วเพื่อน" วินกล่าวด้วยน้ำเสียงสดใส

"ฉันรอจะเปิดพร้อมนายอยู่แล้ว งั้นเอาเลยนะ คอมมานด์ วินโดว์" แจ็กเรียกหน้าต่างสีฟ้าใสออกมา

"โอเค เมนู [ไอเท็ม]4! โอ๊ะ! ลืมไปสนิทว่าฉันยังไม่ได้ใช้ม้วนสุ่มคัมภีร์อาชีพที่ได้มาเลย"

"อ้าวเหรอ เอาสิลองสุ่มดูก่อน"

แจ็กดึงม้วนคัมภีร์ออกมาถือ แล้วดึงเชือกที่มัดอยู่ออก จากนั้นกางคัมภีร์เปิดดู

"วูบบบ" มีแสงสีทองส่องออกมาจากคัมภีร์ แล้วแจ็กได้ยินเสียงคล้ายลูกบอลกลมหมุนกลุกๆๆ

"ติ๊ง!"

คุณได้รับสกิลอาชีพโจร ระดับ C

[สกิล: ตาแมว]

คำอธิบาย: คุณจะสามารถมองเห็นในความมืดได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

ประเภท: PASSIVE (ติดตัวตลอด)

"เฮ้ย! ไอ้วิน ฉันเห็นทุกอย่างชัดขึ้นเลยว่ะ" แจ็กทำตาโตจ้องมองไปรอบๆ

"เออ เจ๋งแฮะ ถึงสกิลจะแค่ระดับ C แต่ฉันว่ามันต้องเป็นประโยชน์แน่นอน ว่าแต่ตกลงนายเลือกอาชีพพื้นฐานเป็นโจรสินะ เหมาะกับหน้าตาดีนี่หว่า ฮ่ะฮ่ะ" วินพูดแซว

"ไอ้นี่ เดี๋ยวปั้ดถีบตกเรือเลย โธ่! จะบอกให้นะ โจรหล่อๆ อย่างฉันเนี่ย มีผู้เดียวในปฐพีว้อย ฮ่าฮ่า"

"คร้าบๆ พี่ขุนโจรสุดหล่อ มาๆ เปิดลุ้นกล่องกันต่อเหอะ"

"งั้นฉันเปิดก่อนเลยนะ" แจ็กหยิบกล่องออกมา และเมื่อดึงริบบิ้นที่ผูกเป็นโบว์ออก ฝากล่องก็เปิดออกมีประกายดาวเล็กๆ ระยิบระยับสีขาวเคลือบสีรุ้ง พุ่งออกมาเป็นสายแบบเบาๆ กระจายรอบกล่อง จากนั้นก็มีหน้าต่างโผล่ขึ้นมา

"ติ๊ง!"

คุณได้รับไอเท็ม

[เคียวจันทร์เสี้ยว] อาวุธระดับ 5 ดาว

ประเภท: Legendary Weapon

เงื่อนไขการส่วมใส่: อาชีพโจร, นักสู้, นักรบ (ไม่จำกัดเลเวล)

รายละเอียดไอเท็ม: อาวุธในตำนานของ 'เจ้าแห่งปีศาจ' ผู้โกรธแค้นที่ถูกกักขังมาเป็นเวลานานถึง 800 ปี อาวุธชิ้นนี้จะเปิดเผยพลังที่แท้จริงต่อเมื่อผู้ใช้กำลังทุกข์ทรมาน หรือตัวมันได้สัมผัสกับเลือด…

Str + 66 , Agi + 66 , Dex + 66

โบนัสอาวุธ - พลังโจมตีจะเพิ่มขึ้นตามขนาดของผู้ใช้

สกิลไม้ตาย: ไม่เปิดเผย

Limit Break: ไม่เปิดเผย

"อะ..อาวุธ 5 ดาว ไอ้วิน แบบนี้เจ๋งไปเลย ใช่เปล่าวะ?!"

"เออดิ! ในเมืองแห่งการเริ่มต้นแบบนี้ มีคนที่ครอบครองไอเท็ม 5 ดาว นับหัวได้เลยนะ แถมอาวุธชิ้นนี้ไม่จำกัดเลเวลสวมใส่อีก สุดยอดเลย" ทั้งคู่ยิ้มหน้าบานตื่นเต้นดีใจ

แจ็กชูเคียวในมือ ส่องซ้ายส่องขวาแล้วเกิดสงสัย "ว่าแต่… นี่มันเคียวเกี่ยวข้าวไม่ใช่เหรอ? ทำไมอาวุธในตำนาน มันดูกิ๊กก๊อกแบบนี้ล่ะเนี่ย"

วินจ้องมองดูมันอย่างจริงจัง จากนั้นอมยิ้มแล้วพูดว่า "เอาน่า เดี๋ยวค่อยแวะไปถามข้อมูลที่ร้านขายอาวุธอีกที ตอนนี้ก็ลองใช้ไปก่อน"

"อืมๆ งั้นเปิดอีกกล่องต่อเลยนะ ลุยๆ โอมเพี้ยง!"

"ติ๊ง!"

ลูกบอลจับสัตว์เลี้ยง (ระดับสูง) 1 ea

ประเภท: ใช้ครั้งเดียว

เงื่อนไขการใช้: เพลเยอร์ทุกอาชีพเลเวล 40 ขึ้นไป

คำอธิบาย: ลูกบอลที่เอาไว้ใช้ทำสัญญากับมอนสเตอร์ เพื่อนำมาเป็นสัตว์เลี้ยงคู่ใจ มีโอกาส 70% ที่จะสำเร็จ

*** คำเตือน: ก่อนทำสัญญา กรุณาลดพลังชีวิตของมอนสเตอร์ให้เหลือน้อยกว่า 10%

"จับสัตว์เลี้ยง?! แถมจะใช้ได้ก็นู้น เลเวล 40 แน่ะ" แจ็กบ่นเสียดาย

"นั่นน่ะสิ แต่มันอาจเป็นทีเด็ดของพวกเราในอนาคตก็ได้นา เอาเหอะแจ็ก ยังไงตอนนี้นายได้อาวุธของดีมาใช้ตั้งแต่ต้นเลย ถือว่าคุ้มแล้วละ" วินเอามือตบไหล่แจ็กครั้งหนึ่ง แล้วพูดต่อว่า

"คราวนี้ถึงคิวของฉันแล้วสินะ" วินเปิดวินโดว์ขึ้นมา แล้วหยิบ

ไอเท็มกล่องของขวัญออกมาถือไว้ในมือทั้งหมด

"ขอให้ได้ของเจ๋งๆ นะเพื่อน เร็วเข้าวิน จัดมาให้ดูหน่อย อาวุธในตำนานอีกก็ได้" แจ็กลุ้นเชียร์เพื่อนสุดตัว

"...."

วินสูดหายใจยาวลึกเข้าเต็มปอดและหายใจออกมาอย่างช้าๆ เขาหลับตาลงทั้งสองข้าง ตั้งสมาธิราวกับว่ากำลังวิงวอนต่ออะไรสักอย่าง

จากนั้นเขาลืมตาโพล่ง กระชากริบบิ้นจากทั้งสองกล่องออกอย่างรวดเร็ว

ฟึ่บ! วูบบบบบ

"ติ๊ง!"

คุณได้รับ "น้ำยาอมตะ 1 แพ็ค" (มี 5 ขวด)

ประเภท: ใช้ครั้งเดียว

เงื่อนไขการใช้: ไม่จำกัดเลเวลและอาชีพ

คำอธิบาย: โพชั่นที่มีสรรพคุณทำให้ผู้ที่ดื่มมันเข้าไป รู้สึกสดชื่น ชุ่มคอ ดับกระหายได้เป็นอย่างดี และยังมีฤทธิ์ช่วยให้ผู้ที่ดื่มร่างกายอมตะ มีภูมิต้านทานทุกโรคภัย ไม่ติดพิษ ไม่ติดดีบัพทุกชนิด ไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่ตาย เป็นระยะเวลา "60 วินาที"

*** คำเตือน:"ห้ามดื่มเกินวันละ 2 ขวด โปรดสังเกตคำเตือนบนฉลากก่อนดื่มทุกครั้ง"

"ผู้ดื่มจะยังคงได้รับดาเมจอยู่เหมือนเดิม แต่จะไม่ตายเท่านั้น"

"ติ๊ง!"

คุณได้รับ [ม้วนคัมภีร์สกิลระดับ S]

ประเภท: ใช้ครั้งเดียว

เงื่อนไขการใช้: ไม่จำกัดเลเวลและอาชีพ

คำอธิบาย: ม้วนคัมภีร์ที่จะช่วยให้คุณได้รับสกิล "ระดับ S" โดยการสุ่มจากสกิลทั้งหมดของอาชีพคุณ

*** คำเตือน: โปรดระมัดระวังในการใช้สกิล และคำนึงถึงผลที่ตามมาให้ถี่ถ้วน

"สะ สะ สะ สกิลระดับ S!!"

วินตกใจในสิ่งที่เห็นจนถึงกับติดอ่าง และหันไปมองหน้าแจ็ก ซึ่งก็กำลังตกใจไม่แพ้กัน จากนั้นทั้งคู่ก็ฉีกยิ้มกว้างออกมาพร้อมกัน ยกสองมือขึ้นฟ้าตะโกนดังลั่น

"ไช~โย~~!!! สำเร็จแล้ววววววว! ยะฮู้! เยสสสส เย้! เย้! เย้!"

ทั้งลุกขึ้นโห่ร้องดีใจ เต้นเย้วๆ จนเรือโยกเกือบจะคว่ำ….