ตอนที่ 295 ตกตะลึง
“พี่!” ลู่จิงหลี่ตกใจ “พี่ไม่เป็นไรนะ!”
ลู่จงซานมองไปที่มือตัวเอง รับไม่ได้กับสิ่งที่ทำ ตั้งแต่เด็กจนโต ลู่จิงหลี่ถูกตบหน้ามาไม่รู้กี่ครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาลงมือกับลูกชายคนโตที่ไม่เคยทำให้เขาลำบากใจสักเรื่องเดียว
ลู่ถิงเซียวลูบไปที่รอยเลือดตรงมุมปาก ใบหน้าเย็นชา “ผมยอมให้เสียวเป่าตายในอุบัติเหตุนั้น ดีกว่ายอมให้เขาต้องมีชีวิตอย่างในตอนนี้”
“แก...แก...” นายท่านลู่กุมที่ทรวงอก ก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว ถูกยั่วยุจนเกือบจะสลบไป
นายหญิงลู่รีบเข้าไปประคองเขา “ถิงเซียว ลูกพูดเกินไปแล้วนะ! ต่อให้แม่กับพ่อของแกใช้วิธีการที่ไม่ถูกต้องไปบ้าง แกก็ไม่ควรพูดคำอัปมงคลเหล่านั้นออกมา! มีอะไรที่จะสำคัญไปกว่าการมีชีวิตอยู่?”
ลู่จงซานสงบสติอารมณ์ได้อย่างยากลำบาก เอ่ยปากอย่างติดๆ ขัดๆ สั่งการผู้ช่วยคนสนิทที่อยู่อีกด้าน “สิงอู่ แกไป...ไม่ว่าตอนนี้เสียวเป่าอยู่ที่ไหน...รีบตามหาให้เจอ...แล้วพาเขากลับมาที่นี่!”
พูดจบก็กวาดสายตาเย็นชาไปที่ลูกชายทั้งสอง “พวกแกสองคน นับจากวันนี้ไปห้ามเหยียบเข้าคฤหาสน์สกุลลู่แม้เพียงก้าวเดียว!”
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください