ตอนที่ 297 ลูบคลำมือเล็กๆ ใต้โต๊ะ
“พี่! ท่านพี่! บอกผมมาตามตรง ไม้นี้ของเสียวเป่าพี่เป็นคนสอนใช่ไหม? พี่วางแผนเอาไว้แต่แรกแล้วรอเพียงเวลาจะล้างแค้นกลับใช่ไหม? สุดยอด! ในเมื่อพี่มีแผนนานแล้วยังไงก็ควรจะส่งสัญญาณให้ผมบ้าง! เมื่อกี๊เล่นเอาผมตกใจจนวิญญาณเกือบจะหลุดออกจากร่าง!” ลู่จิงหลี่เช็ดเหงื่อที่อยู่บนหน้าผาก ใบหน้ายังหวาดผวาไม่หาย
ลู่ถิงเซียวมองไปที่น้องชายในไส้ที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาตกใจจนเกือบจะล้มฟุบลงไปจริงๆ เอ่ยปากอธิบายอย่างเลี่ยงไม่ได้ “หน้าแกซ่อนความลับไม่ได้ หากพ่อมองออกว่าที่เสียวเป่าทำลงไปเพราะได้รับการเสี้ยมสอน จะยิ่งส่งผลเสียต่อหนิงซีมากขึ้นเท่านั้น”
“เอ่อ...หน้าของผม...ซ่อนความลับไว้ไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?” ลู่จิงหลี่ร้องไห้น้ำตานองหน้า
จะว่าเขาก็ยังว่าได้มีเหตุผลขนาดนี้ ไม่อาจโต้แย้งได้อย่างสมบูรณ์...
Support your favorite authors and translators in webnovel.com