บทที่ 131-1 ขึ้นเป็นนายหญิง

บทที่ 131-1 ขึ้นเป็นนายหญิง

เทียนขาวลุกโชน โคมไฟกลมราวเม็ดถั่ว

ประตูไม้หนักหน่วงถูกเปิดออก หญิงสาวที่นั่งเท้าคางอยู่ค่อยๆ หันกลับมามองแล้วส่งยิ้ม จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนเพื่อต้อนรับ

“ใต้เท้าหลิวกลับไปแล้วหรือ?”

“อืม” ฉินจือเหยียนถอดเสื้อคลุมตัวนอกออก แล้วส่งให้ชิงเซี่ย ก่อนจูงนางมานั่งที่โต๊ะดังเดิม แล้วจับมือนางไว้ แต่กลับรู้สึกถึงความหนาวเย็นบาดกระดูก จึงคิ้วย่นลงเล็กน้อย แล้วพูดว่า “เหตุใดตัวเย็นเช่นนี้ กินยาแล้วหรือไม่?”

ชิงเซี่ยพยักหน้า ก่อนชี้ไปที่ชามกระเบื้องที่วางอยู่บนโต๊ะ “เพิ่งจะกินเสร็จ แล้วยังดื่มน้ำผึ้งไปหนึ่งถ้วย ขมมากเลย”

ฉินจือเหยียนหัวเราะแล้วพูดว่า “หวานเป็นลมขมเป็นยา ยาขมจึงจะเป็นผลต่อโรคของเจ้า”

“ข้ารู้แล้ว” ชิงเซี่ยยิ้มแล้วพูดว่า “ข้าไม่ใช่เด็กๆ อีกแล้วนะ ยังจะกลัวการกินยาอีกหรือ? แต่ยาของท่านอาจารย์ไป๋สือขมเสียเหลือเกิน เหมือนเขาจะตั้งใจแก้แค้นที่ต้าหวงแอบกินโสมแก่ของเขาเมื่อวันก่อนเป็นแน่”

เสียงหัวเราะของฉินจือเหยียนสาดส่องออกมา เคาะที่ปลายจมูกของนางอย่างรักใคร่ พูดว่า “ดื้อนัก!”