ส่วนที่ 5 บทที่ 136-2

บทที่ 136-2 พิษต้านพิษ

“ไม่รู้ว่าพวกเขาจะมาด่านอวี่เหรินหรือไม่” เซี่ยม่อหานกล่าวอีก

“ในเมื่อพวกเขาตัดสินใจแทรกซึมเข้าอาณาเขตเป่ยฉี ไม่แน่ว่าจะมาด่านอวี่เหริน หากไม่ใช่จดหมายถึงเจ้า เราก็ยังไม่ได้ข่าวว่านางมาเป่ยฉีเพื่อเตรียมเรื่องเสบียงอาหารแม้แต่น้อย ในเมื่อเก็บเป็นความลับอย่างดี คงไม่มาที่ด่านอวี่เหรินให้เป็นที่เตะตา” ฉินอวี้ส่ายพระพักตร์

เซี่ยม่อหานพยักหน้า “ฝ่าบาทตรัสมีเหตุผล” หยุดชั่วครู่แล้วเอ่ยถาม “ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเรายังต้องส่งคนเดินทางไปเป่ยฉีเพื่อจัดการเรื่องเสบียงอาหารหรือไม่?”

ฉินอวี้ขบคิดพักหนึ่ง โบกพระหัตถ์ “ทุกการเคลื่อนไหวในด่านอวี่เหรินตอนนี้ล้วนอยู่ในสายตาเป่ยฉีกับเมืองเสวี่ยเฉิง พวกเราบุ่มบ่ามไม่ได้ หากเคลื่อนไหวเมื่อไรก็จะถูกเป่ยฉีล่วงรู้แผนการได้ ในเมื่อเสบียงอาหารรอบสามยังประคองได้สามเดือนก็รอข่าวจากเซี่ยอีกับนายพลอู่เว่ยก่อน บางทีพวกเขาอาจวางแผนนำเสบียงอาหารในอาณาเขตเป่ยฉีสำเร็จก็เป็นได้”

เซี่ยม่อหานผงกศีรษะ

“สองวันนี้หารือดูว่าจะถ่วงเวลาเป่ยฉีกับเมืองเสวี่ยเฉิงไม่ให้ยกทัพได้อย่างไร” ฉินอวี้ตรัสอีก