ส่วนที่ 5 บทที่ 093

บทที่ 93 ไม่ทำให้ผิดหวัง

ตั้งแต่หลี่มู่ชิงส่งจดหมายถึงฉินอวี้ก็เอาแต่เก็บตัวไม่ออกมาข้างนอก หลังฟ้ามืดแล้วก็หาได้จุดตะเกียงไม่ ภายในห้องมีเพียงความมืดมิด

เซี่ยฟางหวาส่งซื่อฮว่ามาถามไถ่สองครั้ง เมื่อทราบแล้วว่าเขาไม่เป็นไรก็เบาใจลง ทว่าไร้ซึ่งความง่วง จึงนั่งพิงหัวเตียงต่อบทสนทนากับฉินเจิง

กระทั่งกลางดึก เหยี่ยวสองตัวบินเข้ามาในเขตบ้านของเจิ้งเซี่ยวหยาง

ตัวหนึ่งบินเข้าไปในเรือนของฉินเจิงกับเซี่ยฟางหวา อีกตัวหนึ่งบินเข้าไปในเรือนของหลี่มู่ชิง

นกเหยี่ยวบินเข้ามาผ่านหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้ มันบินวนขื่อคานภายในห้องหนึ่งรอบ ก่อนร่อนลงเกาะบนไหล่ของฉินเจิง

“เป็นจดหมายจากฉินอวี้หรือ” เซี่ยฟางหวาตื่นตัวทันที

ฉินเจิงยื่นมือไปลูบมัน ตอบ “อืม” หนึ่งเสียง ก่อนแกะจดหมายบนขาเหยี่ยวออกมา หลังจากนั้นก็ลุกลงจากเตียงเดินมาที่หน้าโต๊ะ จุดตะเกียงเพิ่มความสว่างเพื่ออ่านจดหมาย

เซี่ยฟางหวาย่อมนั่งบนเตียงไม่ติดแล้ว ตามเขาลงจากเตียงเดินมาหน้าโต๊ะ ขยับเข้าไปมองใกล้ๆ

ทันทีที่เห็นเนื้อความในจดหมาย นางก็ตกใจแล้วตกใจอีก

ฉินเจิงอ่านจบก็เม้มปาก ไม่กล่าวแม้แต่คำเดียว