ส่วนที่ 4 บทที่ 057

บทที่ 57 สำคัญกว่าข้า

หลังฉินเจิงกับเซี่ยฟางหวาย่างเท้าเข้าสู่เมืองหลวงหนานฉิน ก็มีคนตามมาหาถึงจวนทันที

คนแรกคือหลานชายหมอหลวงซุน คนที่สองคือบุตรชายใต้เท้าหาน คนที่สามคือหย่งคังโหว

ทั้งสามบังเอิญพบกันที่หน้าประตูจวนจงหย่งโหว ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากันแวบหนึ่ง ก่อนที่หลานชายหมอหลวงซุนเป็นผู้ออกไปเคาะประตู

คนเฝ้าประตูชะโงกหน้ามามอง ครั้นแล้วก็แปลกใจยิ่ง

“ข้าได้ยินว่าท่านอ๋องน้อยกับพระชายาน้อยกลับถึงจวนแล้ว ข้าอยากพบพวกเขา” หลานชายหมอหลวงซุนรีบเอ่ยขึ้น

“ข้าก็มาเพื่อพบท่านอ๋องน้อยกับพระชายาน้อยเช่นกัน” บุตรชายใต้เท้าหานก็เอ่ยขึ้น

“ข้าก็ด้วย” หย่งคังโหวพยักหน้า

“ท่านอ๋องน้อยกับพระชายาน้อยเพิ่งกลับมาไม่นาน พอก้าวเท้าเข้าไปในจวน พระชายาน้อยก็หมดสติ ตอนนี้ยังไม่รู้สึกตัว เกรงว่าท่านอ๋องน้อยคงไม่ว่างพบทั้งสามท่าน” คนเฝ้าประตูได้ยินเช่นนั้นก็เกิดความลังเล

ทั้งสามมึนงง

“พระชายาน้อยหมดสติ เพราะเหตุใด” หย่งคังโหวรีบถาม