ส่วนที่ 3 บทที่ 082-1

บทที่ 82-1 คำตอบของฉินเจิง

ตั้งแต่ฉินเจิงทำร้ายเซี่ยฟางหวา ผู้คนในเมืองหลวงหนานฉินต่างให้ความสนใจกับผลลัพธ์ของเรื่องนี้ตลอดยามว่างหลังอาหาร ทว่ารอมาหลายวันแล้ว จวนจงหย่งโหวกับจวนอิงชินอ๋องกลับไม่มีการเคลื่อนไหวใด ทุกคนต่างเดาความคิดทั้งสองจวนไม่ออกในชั่วขณะ

เซี่ยฟางหวากับเซี่ยอวิ๋นหลานพักรักษาตัวในจวนจงหย่งโหว ไม่มีการเคลื่อนไหวใด

ฉินเจิงยังคงเก็บตัวอยู่ในเรือนลั่วเหมย ปิดประตูเงียบไม่พบผู้ใดทั้งนั้น

น้อยครั้งที่บุคคลท่านนั้นผู้ประทับในตำหนักจินหลวนแห่งวังหลวงจะไม่ยื่นมือเข้าแทรกในเรื่องนี้ และไม่แสดงท่าทีใดๆ เลยเช่นกัน

หลังเหตุการณ์สาดธนูในเรือนลั่วเหมยจบลงก็เงียบสงบอย่างไม่เคยมีมาก่อน

เจ็ดวันผ่านไปเพียงชั่วพริบตา

ถึงอย่างไรเซี่ยอวิ๋นหลานไม่ได้บาดเจ็บที่ขา เจ็ดวันให้หลังจึงสามารถลุกมาเดินเหินได้ แต่เซี่ยฟางหวาบาดเจ็บที่น่องจึงเดินไม่สะดวกนัก หากต้องการลุกจากเตียงจำต้องมีซื่อฮว่ากับซื่อม่อคอยพยุง

ในที่สุดอวี้เชียนอ๋องแห่งหลิงหนานก็มาถึงเมืองหลวงแล้ว ฮ่องเต้ทรงจัดงานเลี้ยงต้อนรับขึ้นภายในวัง