ส่วนที่ 3 บทที่ 047-1

บทที่ 47-1 สวยหรู

แม้จวนแหล่งธัญพืชเป็นครอบครัวพ่อค้า แต่เพราะเป็นตระกูลสาขาของตระกูลเซี่ย ทั้งยังถูกฝ่าบาทดึงมาเป็นพวกอย่างลับๆ ดังนั้นจึงมีขุนนางสอดแนมและผู้มาร่วมส่งศพจำนวนไม่น้อย หน้าประตูจวนแออัดไปด้วยรถม้าที่ทยอยเข้าออกอย่างไม่ขาดสาย

รถม้าจวนจงหย่งโหวเพิ่งหยุดตรงหน้าประตู ผู้ที่คอยรอต้อนรับก็ก้าวขึ้นมา

เซี่ยม่อหานกับเซี่ยฟางหวาลงจากรถม้าแล้วก็มีคนนำทางเข้าไปข้างใน

โลงบรรจุศพฮูหยินผู้เฒ่าแห่งจวนแหล่งธัญพืชถูกวางไว้ในลานข้างหน้า ผู้มาร่วมงานศพทยอยก้าวขึ้นไปเคารพศพ ผู้นำจวนแหล่งธัญพืชยืนอยู่หน้าโลงศพ เมื่อมีคนเข้ามาร่วมส่งศพ เขาก็แสดงความเคารพตอบทีละคนๆ ข้างหลังยังมีคนหนุ่มอีกหลายคนยืนอยู่ด้วยและคอยเคารพตอบร่วมกับเขา

เซี่ยอวิ๋นหลานยืนอยู่ท่ามกลางคนหนุ่มเหล่านั้น เขาสวมชุดสีดำสนิท ไม่ได้สวมเสื้อป่านไว้ทุกข์แต่อย่างใด ทว่าใบหน้าปรากฏความเศร้าอาดูรอย่างลึกซึ้ง โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับบรรดาพี่น้องซึ่งสวมเสื้อป่านไว้ทุกข์แล้วนั้นยิ่งดูโดดเดี่ยว

เขาอาวุโสเป็นลำดับที่สามและออกจากจวนแหล่งธัญพืชแล้ว ถึงแม้ไม่สวมเสื้อป่านไว้ทุกข์ก็ไม่มีผู้ใดกล้าวิจารณ์จับผิดเขา