ส่วนที่ 3 บทที่ 041-1

บทที่ 41-1 กระตือรือร้น

ผู้ที่เหยียนเฉินส่งมานับว่าเป็นคนของนางหรือไม่?

เซี่ยฟางหวามองฉินอวี้โดยไม่กล่าวอะไร ระหว่างยังไม่ได้รับรายงานจากชิงเกอ นางก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าใช่คนผู้นั้นหรือไม่

“ว่าอย่างไร? เจ้าก็ไม่รู้ใช่ไหมว่าเป็นคนของเจ้าหรือไม่” ฉินอวี้เลิกคิ้ว

เซี่ยฟางหวาเม้มปาก

“หากเป็นคนของเจ้าและเจ้าก็ไม่รู้เหมือนกันก็อธิบายได้ว่าเรื่องนี้ยิ่งน่าสนใจกว่าเดิมไม่ใช่หรือ? โดยเฉพาะเหตุใดถึงต้องใช้วิชาล่อลวงกับหลี่มู่ชิง? อย่างไรเสียทุกการกระทำต้องมีเหตุผล” ฉินอวี้ยิ้ม

เซี่ยฟางหวาหันไปมองบนเตียง หลี่มู่ชิงซึ่งได้ดื่มยาที่นางเขียนให้สงบลงแล้วและสลบไปอีกครั้ง นางคิดว่าหากผู้ที่ใช้วิชาล่อลวงกับเขาคือคนของเหยียนเฉิน หลี่มู่ชิงทำอะไรลงไปกันแน่ถึงทำให้คนผู้นั้นลงมือกับเขา?

จากคำบอกเล่าของฉินชิง หลังฉินอวี้ออกไปแล้ว หลี่มู่ชิงก็อยู่กับเขาตลอด ไม่ได้ทำอะไรผิดปกติ

ทว่าหากเขาไม่ได้ทำอะไรจริงๆ คงไม่ทำให้คนผู้นั้นใช้วิชาล่อลวงกับเขา มิฉะนั้นเหตุใดฉินชิงที่อยู่ด้วยกันถึงไม่เป็นไร? มีแต่เขาคนเดียวที่เกิดเรื่อง?

นางครุ่นคิดพักหนึ่งก็คิดไม่ออกเลยเลิกคิด