ส่วนที่ 2 บทที่ 115-1

บทที่ 115-1 เจรจา

เซี่ยฟางหวาพิจารณาหลี่เหมิ่ง หลี่เหมิ่งเห็นว่ามีคนขวางทางอยู่ก็รีบดึงเชือกบังเหียนแล้วพินิจมองนาง

สิ่งแรกที่เห็นคือโฉมสะคราญซึ่งงามจนกลืนไปกับมวลบุปผาทั้งหมดในทิวทัศน์โดยรอบ

เมื่อพินิจมองให้ละเอียด พบว่านางมีผิวกายละเอียด รูปร่างบอบบาง ดูแล้วมีอาการป่วยอยู่สามส่วน อีกเจ็ดส่วนอ่อนแอเปราะบาง ทว่ากลับนั่งยืดหลังตรงอยู่บนหลังม้า ใบหน้างดงามแฝงไว้ซึ่งความหนักแน่น สีหน้าเช่นนี้กับอิริยาบถของนางรวมเข้าด้วยกันกลับไม่สวนทางกันเลยแม้แต่น้อย เขาเดิมทีได้รับพลุสัญญาณจึงรุดหน้ามาอย่างร้อนรน

สตรีผู้นี้คือใคร

โดยเฉพาะข้างหลังนางตามมาด้วยผู้คุ้มกันจำนวนหนึ่ง แม้จะมีแค่ห้าสิบนาย แต่หยุดยืนอยู่ข้างหลังพร้อมนางได้โดยไร้สุ้มเสียง แม้แต่เสียงเหยียบย่างของม้าใต้ร่างยังเงียบสนิท ด้วยกำลังพลเล็กน้อยเท่านี้กลับทำให้เขาซึ่งอยู่ในค่ายทหารมาหลายปีและนำทหารม้าติดตัวมาด้วยยังรู้สึกเทียบไม่ได้