ส่วนที่ 2 บทที่ 101

บทที่ 101 เผาใจ

“พี่อวิ๋นหลาน ท่านหัวเราะอะไร ตกลงท่านจะวาดให้ข้าหรือไม่” เซี่ยฟางหวาเห็นเซี่ยอวิ๋นหลานหลุดหัวเราะออกมาก็พลันไม่พอใจ

“ได้ ข้าจะวาดให้เจ้า! แต่เจ้าต้องแต่งตัวให้สวยกว่านี้อีกหน่อย ปลายพู่กันของข้าไม่เคยวาดสิ่งแปลกปลอมเพิ่มเข้าไป หากวาดออกมาไม่ใช่สาวงามก็อย่ามาโทษข้า” เซี่ยอวิ๋นหลานกล่าว

“ย่อมได้!” เซี่ยฟางหวายิ้มกว้าง

ทั้งสองนั่งพูดคุยกันบนเตียงอีกพักหนึ่ง ส่วนใหญ่เป็นเซี่ยฟางหวามากกว่าที่เสนอความต้องการไม่หยุด เซี่ยอวิ๋นหลานได้แต่ยอมรับปากอย่างจำใจ

ครึ่งชั่วยามถัดมา เฟิงหลียกถาดเข้ามาแล้วเอ่ยขึ้นจากนอกประตู “คุณชาย อาหารเช้ามาแล้วขอรับ”

“ยกเข้ามา!” เซี่ยอวิ๋นหลานสั่ง

เฟิงหลียกอาหารเช้าเข้ามา เห็นใบหน้าเซี่ยอวิ๋นหลานมีรอยยิ้มประดับ สีหน้าผ่อนคลายมากกว่าเวลาปกติ เขายกจานอาหารในถาดวางบนโต๊ะทีละจานแล้วกล่าวกับเซี่ยอวิ๋นหลาน “น้ำแกงไก่กำลังตุ๋นอยู่ คนครัวบอกว่าต้องใช้เวลาตุ๋นอีกพักหนึ่งถึงจะได้รสชาติเข้มข้นเหมาะแก่การบำรุงร่างกาย ท่านกับคุณหนูฟางหวาทานอาหารพลางๆ ก่อน อีกสักพักใกล้ตุ๋นเสร็จแล้ว ข้าค่อยยกเข้ามาให้”

เซี่ยอวิ๋นหลานพยักหน้า

เฟิงหลีกลับออกไป